Samsung’un yeni nesil sanal gerçeklik gözlüğü HMD Odyssey’i kutudan çıkartıp kısaca öne çıkan özelliklerine değindiğimiz bu ön incelemede anahtar noktalara bakıyor, ilk gözlemlerimizi paylaşıyoruz…

Samsung HMD Odyssey, Microsoft’un WMR (Windows Mixed Reality) platformunda çalışan bir sanal gerçeklik gözlüğü. Genel tabir sanal gerçeklik olsa da alt türler ile bu teknoloji dalının çeşitlendiğini görebiliyoruz. Microsoft’un Windows 10 ile sunduğu Mixed Reality platformuna Samsung’un yanı sıra HP ve Lenovo’nun da sanal gerçeklik gözlükleri ürettiğini gördük. Elbette ülkemizde bulunurlukları apayrı bir mesele. Steam destekli HTC Vive‘ı da inceledik ama resmi olarak ülkemizde pek göremedik.

HTC Vive ve Oculus Rift gibi piyasada yer ve isim edinmiş sanal gerçeklik gözlükleri sizi ve elinizdeki kontrolcüleri uzay boşluğunda takip etmek için “base station” adı verilen algılayıcılar kullanıyor. Bu algılayıcılar sanal gerçeklik gözlüklerinin taşınabilirliğini öldürdüğü gibi sistemin tamamen sorunsuz kurulumu ve çalışması için kullanıcıyı bir miktar uğraştırıyor.

Windows Mixed Reality aygıtlarında ise takip sistemi çok farklı.

Gözlüğün sağında ve solunda bulunan 2 adet geniş görüş mesafesine sahip kızılötesi kamera çevredeki zeminleri, objeleri ve elinizdeki kontrolcüleri takip ediyor. Sizin söz konusu objelere göre konumunuzu ve açınızı yorumlayıp sanal ortama aktarıyor. Bu sayede HTC Vive ve Oculus Rift’de olduğu gibi 6 DoF (Degrees of Freedom) yeteneğine sahip yani 6 tip hareketi algılayabiliyor.

 

 

Bu sayede sanal gerçeklik gözlüğüne gerçek anlamda taşınabilirlik geliyor. 3kg civarında olan GTX 1060 ekran kartına sahip bir oyun laptopunu ve kontrolcüleriyle birlikte 1kg gelen HMD Odyssey’i bir sırt çantasına atarak istediğiniz yerde rahatlıkla sanal gerçeklik tecrübesi yaşayabiliyorsunuz.

Kutuyu açıp ürüne yakından baktığımızda kontrolcüler üzerinde hem Oculus Rift’in kontrolcüsünde kullanılan analog thumbstick hem de HTC Vive’da kullanılan trackpad’in kullanıldığını görüyoruz. Bu sayede her iki platformun oyunlarını oynamanız mümkün hale geliyor. Genelde Oculus Rift ve HTC Vive sırf bu kontrolcü farkı yüzünden birbirlerinin oyunlarını tam kapasitede oynayamıyor, WMR aygıtlarının bu anlamda bir avantaja sahip olduğu ortada.

Kontrolcü üzerinde 1 tetik, 1 kavrama, 1 Windows logolu, 1 adet de extra tuş bulunuyor.

Önemli: Kontrolcüler trackpad, analog thumbstick ve tuş geri bildirimlerini bluetooth üzerinden bilgisayara gönderiyorlar. Dolayısıyla bilgisayarınızda dahili bluetooth adaptörü yoksa usb tabanlı bir bluetooth adaptörü alabilirsiniz.

Gözlüğün kendisine baktığımızda AKG marka kulaklıklarla geldiğini görüyoruz. AKG HI-FI ses çözümleri üreten ve bu alanda oldukça bilindik bir marka. Samsung AKG’yi satın aldı ve pek çok ürününde kullanıyor.

Bu kulaklıkları aşağı & yukarı, ileri geri ayarlayabiliyorsunuz.

Gözlüğün kafa bandının gerginliği ise arka taraftaki tekerlek ile ayarlanıyor. Yüzünüze temas eden kısımda ve kulaklık yastıklarında sentetik deri tercih edilmiş.

Bu sayede terlemeniz durumunda gözlüğü çıkarıp bu yüzeyleri sildiğinizde oyununuza kaldığınız yerden devam edebiliyorsunuz. HTC Vive ve Oculus Rift’te ise kumaş yüzey tercih edildiğinden bu yüzeyler terinizi emip ıslanıyordu.

HMD Odyssey ayrıca iki lens arasındaki mesafeyi, aşağıdaki resimde gördüğünüz noktadaki bir tekerle ayarlamanıza imkan veriyor. İnsanların gözleri arasındaki mesafe haliyle biraz farklılaştığı için bunun kişiye göre özelleştirilmesi güzel bir taraf olmuş.

HMD Odyssey’in bir diğer öne çıkan özelliği sunduğu yüksek çözünürlük. 2 adet 3.5 inçlik AMOLED ekran 1440×1600 çözünürlüğe ve 90Hz tazeleme oranına sahip. Artırılan çözünürlük sayesinde sanal gerçeklik gözlüklerinin kronik sorunlarından biri olarak bilinen “screen door effect”in bir miktar önüne geçilmiş. Bu sorun ekranda bireysel piksellerin seçilebilmesi sebebiyle gerçeklik hissinin yitirilmesi olarak biliniyor.

Kulaklığın altındaki ses butonları sayesinde sanal gerçeklik gözlüğünüzü çıkarmadan ses seviyesini ayarlayabilmek yine aranan özelliklerden birisiydi.

Ürünün kablosu 4m uzunluğunda. Gözlükten tek kablo çıkıyor ve bu kablonun ucu USB 3.0 ve HDMI 2.0 olarak ikiye ayrılıyor. 

Sonuç olarak sanal gerçeklik gözlükleri hala gelişme aşamasında ve HMD Odyssey bu aşamanın bir sonraki iterasyonu olmaya aday. HTC Vive ve Oculus Rift bu teknolojinin ilk ürünleri olarak tatmin edici bir tecrübe sunsalar da bazı kronik problemlerden dolayı eleştiriliyorlar ve bu aygıtları satın alanlar diğer kullanıcılar tarafından “beta testçisi” olarak görülüyordu. Samsung HMD Odyssey bunu biraz değiştirmişe ve sanal gerçekliğin sorunlarını bir miktar azaltarak, keyif tecrübesini artırmışa benziyor.

Nihayet Bethesda Softworks gibi yayımcı şirketlerin sanal gerçeklik platformunun bakir durumunu fırsata çevirerek milyonlarca satan AAA oyunlarının sanal gerçeklik versiyonlarını çıkarmasıyla (Fallout 4 VR, Doom VFR, Skyrim VR) daha çok oyuncu bu platformlara yönelmeye başlıyor ve teknolojinin en büyük eleştirilerinden birisi olan “Piyasada oynamaya değer sanal gerçeklik oyunu yok” yavaş yavaş kayboluyor.