Şu anda bu yazıyı yazmak istemiyorum ve size Civilization 7’den bahsetmek istemiyorum. Bu gerçek bir vakit kaybı. Ben sadece Civilization 7 oynamak istiyorum. Yarınlar yokmuş gibi, bir hayatım yokmuş gibi yeni şeyler denemek ve oyunun sınırlarını görmek istiyorum.
Ama buradayız çünkü oyuna erken erişmemin sebebi size bu içeriği üretecek olmam. Bir de çoluğum çocuğum var, rızkımı kazanmam lazım. İyi ki bu oyunla yeni tanışmışım, iyi ki daha önce hiç Civilization oynamamışım yoksa hayatımı gömermişim ben bu oyuna.
Şimdi abarttığımı, oyunu beğendiğim için böyle konuştuğumu düşünüyorsunuz ama şöyle diyeyim. Oyunun kodu bana 3-4 gün önce geldi. Önce biraz kurcaladım, Civipedia’yı biraz okudum, Final Fantasy 7 Rebirth oynamaya devam ettim. Sonra yakında ön inceleme yapmam gerektiği için oyunu açayım dedim ve…
4.7 saat yazıyordu Steam’de. Eh, yayın vardı kapadım doğal olarak. Sonra gece biraz daha oynayayım dedim ve çok uzun zaman sonra gün ağardığında oyunu kapatıyordum. Bakın bu büyük olay hem geceler uzun öyle kolay kolay sabah olmuyor, hem de ben artık yirmi yaşında değilim, otuzlu yaşların ortasında koca adamım ama çocuk gibi oyunla sabahladım. Ne diye? Konfüçyüs ile millete atom bombası atayım diye.
Görsel Bir Tarih Şöleni
Şunu belirtmek isterim ben gerçekten de hiç Grand Strateji oyunu oynamadım. Gerçekten oynamadım, hani en yakını Total War serisidir ama biliyorsunuz ki, onlarda Civilization gibi örneklerin yanında fazla askeri ve gerçek zamanlı kalıyorlar. 4X strateji türünün en popüler oyunu olan Civilization serisini hep biliyor olsam da ve saygı duysam da hiç girmedim. Ki önceki oyunlarından bazıları hem Steam hem PlayStation kütüphanemde durur. Neden girişmediğimin sebebini bilmiyorum ama belki de kendimi bu türe hazır hissetmedim. Zaten 40 yaşıma kadar öğrenmek istediğim bir türdü ve şimdi oynadığım için mutluyum. Yani üç gün içinde tam 22 saat Civilization 7 oynamışım.
Anlayacağınız üzere hayatında daha önce hiç Civilization 7 oynamamış bir insanın fikirlerini okuyorsunuz. O yüzden elimdeki ürünü incelerken buna dikkat edeceğim. Yani daha önce Civilization oyunlarında olan ve bu oyunda düzeltilen veya daha kötü hale getirilen ne var bilmiyorum. Hangi sistemin bozulduğunu veya hangi sistemin daha iyi hale getirildiğini bilmiyorum. Çünkü şu an gördüğüm her şey benim için çok yeni ve çok özel.
O yüzden bu ön inceleme yazısının daha çok – oyunu benim gibi oynamak isteyen ama daha önce hiç oynamamış – kişilere yönelik olduğunu unutmayın.
Peki, nedir Civilization 7?
Özetle açıklamak gerekirse tarih sahnesinden farklı liderleri çağlar boyunca kontrol ettiğimiz, Mikro ve daha çok makro ölçekte uygarlığımızı tarih sahnesinde öne taşımamızı amaçlayan bir Grand Strateji oyunu. Padadox oyunlarındaki gibi haneden, iç meselelerle değil, kontrol ettiğimiz uygarlığı ne ölçüde geliştirdiğimiz önemli. Toplamda üç çağdan oluşuyor ve günün sonunda farklı alanlardaki hedeflerimizden en azından birini gerçekleştirmemizin ardından zafere ulaşıyoruz. Bu hedefler kültürel, askeri, ekonomik, bilimsel alanlarda olabilir ama en azından bunlardan birine odaklanıp mevcut çağ içerisinde en iyi sonuçları elde etmek gerekiyor. Ön inceleme içinde olduğumuz için bazı liderler ve çağlardan bahsetmem yasak, o yüzden aktardığım çoğu şeyin bir genel çerçeve olduğunu unutmayın.
Şu ana kadar üç farklı lideri denedim; Asokha, Machiavelli ve Konfücyüs. Hepsinin oyuna başlangıç ve ilerleyiş bonusları ayrı ve her biri seçtiğiniz başlangıç uygarlığına farklı bonuslar katıyor. Machiavelli Roma ve Yunan uygarlıklarıyla başladığında uyumlu oluyor mesela ama istediğiniz başlangıç uygarlığını seçebiliyorsunuz. Uygarlık ve lider seçimleri sonraki çağlar için önemli çünkü her çağ atladığında yeni bir uygarlığa adım atıyorsunuz ve seçtiğiniz lider bunda direkt etkili. Ekonomi, diplomasi, kültür gibi alanlarda yeni bonuslar kazanabiliyorsunuz o yüzden kervanı yolda düzmek yerine başta planlama yaparak oyuna girişmek en önemli noktalardan biri.
Eh, tabi bu tecrübeli oyuncuların yapacağı bir şey. Mesele ilk tam oyunumda Konfücyüs ile önüme gelen her toprak parçasını fethetmeye çalıştığımdan en önde uygarlık olamama rağmen hiçbir hedefte başarıya ulaşamadım ve saatler süren oyunu kaybettim. Çünkü bir odağım yoktu ve hiçbir şeyden feragat etmeden her yönden ileri seviyeye çıkabileceğime inandım. Böyle olunca hiçbir konuda istediğim ilerlemeyi sağlayamadım.
Ama kaybetmek bu oyunun asıl büyüsü çünkü sonraki denememde bu kez askeri bir uygarlık ile ilerleyip daha ilk çağ bitmeden Machiavelli ve onun Roma uygarlığını sona erdirdim ve neredeyse ilk çağın tüm hedeflerini gerçekleştirdim. Çünkü kaybederek çok şey öğrendim. Bu kez askeri geliştirmelere, lojistiğe ve tarıma daha çok önem verdim. Bana bela olacak bağımsız kabileleri hızlıca temizledim veya yanıma kattım ve komutanlarım Roma’ya yürüdüğünde Machiavelli’nin cılız ateşkes çağrılarına rağmen hızlıca haritanın benim tarafındaki kuzey topraklarını hakimiyetim altına aldım. Böylece hem Liderimin özelliklerini daha çok geliştirdim hem de yeni çağa girerken çok daha fazla bonus kazandım. Ayrıca haritadaki pek çok stratejik kaynağa da erişimim vardı.
Yine ilk yaptığım hatalardan biri her yerleşim yerini şehre dönüştürmek olmuştu. Hatta bu şehirlerin özel ortak yönleri de yoktu, ne bulursam yapıyordum ve bu yine çok büyük hata oldu. Çünkü sizin ilgilendiğiniz alanlara yönelik gelişiyor yerleşim yerleri. Eğer düzgün planlama yapmadan sırf tur ilerlerseniz yeni bir bina yapmak istediğinizde 30-35 tur görmek çok üzücüydü. Her yerleşim yerini farklı odaklarda ilerletmek ve kaynaklara göre yönetmek, onlara özel görevler vermek her zaman en mantıklısı.
Uygarlık geliştikçe, zaman ilerledikçe farklı sorunlar çıkıyor ve bu sorunlara olan yaklaşımınız sizi ayakta tutuyor. Misyonerler şehrinizde cirit atıp kendi dinlerini insanlara yararken nasıl kontrolü sağlayacaksınız? İki düşmanınız size karşı ittifak kurduğunda nasıl ilerleyeceksiniz? Vekalet savaşımı yürüteceksiniz yoksa ordunuz ve komutanlarınız her şeye hazır mı? Kurduğunuz uygarlıkta kervanlar vasıtasıyla devasa yollar inşaa edip, her bölgeyi birbirine bağladınız mı? Her çağın sonunda kriz yönetimini nasıl yapacaksınız? Oyun sürekli olarak 10 turda bir büyük bir problemi önünüze koyuyor ve hedefleriniz vasıtasıyla bunu çözmenizi istiyor. Sizde ona göre ilerliyorsunuz.
Böyle anlatırken inanılmaz karışık geldiğinin farkındayım ama inanın hepsi o kadar rafine ve doğru bir şekilde önünüze konuluyor ki sıkıntı yaşamıyorsunuz. Her problem aynı zamanda çözmeniz gereken bir oyun mekaniği olduğu için sıkılmıyor ve kayıplarınız ile barışıyorsunuz. Ayrıca her lider ve profiliniz için ilerleme sistemi de var. Yani kayıp yaşadığınızda da sonraki oyunlar için farklı kazanımlar elde edebiliyorsunuz. Civilization 7’nin neden bu kadar sevildiğini de insan anlıyor açıkçası.
Ha şunu da söyleyeyim diğer Grand Strateji oyunlarında olduğu gibi Civilization 7’de DLC bombardımanına çok açık bir oyun. Şimdi tüm liderleri anlatamıyorum ama günün sonunda bana lider sayısı ve kapsayıcılığı çok az geldi. Muhtemelen oyun çıktıktan sonra iki yıl içinde hem lider hem uygarlık sayısı dört katına çıkacaktır.
Sonuçta bunun bir ön inceleme olması gerekiyor ve hem artılar tarafında hem de eskiler tarafında daha kapsamlı bir yazı için ay sonunda gelecek incelemeyi beklemeniz gerekiyor. O yüzden şimdilik burada kesiyor ve Civilization 7 oynamaya devam ediyorum. İncelemede görüşmek üzere
