Geliştirilmesine Soğuk Savaş yıllarında başlanan, ancak Sovyetler Birliği’nin çöküşü ve sonrasında kurulan Rusya Federasyonu’nun yaşadığı bütçe sıkıntıları nedeniyle bitirilemeyen pek çok projeden biridir RadioAstron. Ancak görünen o ki, Ruslar 30 yıl boyunca tamamen de boş durmamışlar ve en sonunda bu yeni uzay teleskobunu uçuşa hazır hale getirmeyi başarmışlar. Araç eğer bir aksilik olmazsa bugün Kazakistan’ın Baykonur uzay üssünden fırlatılacak ve Dünya’dan 350,000 kilometre ötedeki bir LaGrange noktasındaki yörüngesine oturacak. LaGrange noktaları bir yıldız sistemi içinde doğal olarak oluşan kütleçekim nötr bölgeler ve buraya yerleşen herhangi nesne, uzaydaki konumunu devamlı yörünge düzeltmesi yapmaya ihtiyaç duymadan koruyabiliyor.
Radio Astron gerçekte bir radyo teleskop, ancak 10 metrelik çanak açıklığı çoğu benzerinden daha küçük. Bununla beraber, yeryüzündeki istasyonlardan gönderilen güçlü sinyallerle birlikte kullanıldığında, bugüne dek yapılmış en güçlü radyo teleskopa dönüşecek. Bu tekniğe “interferometri” deniyor ve bu sayede araç Dünya’nın çapının yaklaşık 30 katı genişliğinde bir görüş alanına sahip oluyor. Bu da Hubble uzay teleskobundan yaklaşık 10,000 kat daha yüksek çözünürlüklü görüntüler alabilmesine imkan tanıyacak. 
Ne var ki aracın düzgün performans göstermesinin önünde hâlâ bir büyük engel var. RadioAstron çalışırken saniyede 144 megabit veri oluşturuyor ve bunu depolayacak kadar geniş kapasitesi olmadığından, devamlı Dünya üzerindeki alıcı istasyonlarla iletişim halinde olmalı. Sorun şu ki, gezegende RadioAstron ile devamlı iletişim kurabilecek ve bu veriyi alabilecek kapasitede sadece tek bir anten mevcut. Eğer kısa sürede yenileri inşa edilmezse, aracın gönderdiği kıymetli verilerin ciddi bir kısmı kaybedilebilir.
