Fire-and-Forget(Ateşle ve Unut) özelliği, mühimmat ateşlendikten sonra hedefin atılan uçaktan veya başka bir kaynak tarafından aydınlatılmasına(yol gösterilmesine) gerek duymayan mühimmatlardır. Eski nesil füzelerde o füzelerin atıldığı uçağın veya başka bir kaynağın füzeye yol göstermesi gerekiyordu. Uçak, füze yada bombanın düşmanı vurana kadar radar kilidini tutması veya başka bir kaynağın(AWACS veya başka dost savaş uçağı gibi) füzeye yada bombaya yol göstermesi gerekiyordu. Aksi taktirde füzenin herhangi bir sensörü olmadığı için kör kalacak ve hedefi vuramayacaktır. Bundan dolayı füzenin hedefi imha etme oranı ciddi anlamda düşmekte ve düşman tarafından vurulma/fark edilme riski ciddi oranda artmakta.
Fire-and-forget özelliğine sahip olmayan bir füze çalışma örneği. Füzenin herhangi bir sensörü bulunmamakta. Füzeyi yönlendiren şey uçağın radarı. Radar kilidi kaybolursa füze kör kalacak ve hedefi vuramayacak. Ayrıca uçağa sürekli radar kilidi tuttuğundan karşı tarafın farketme ve füze atma şansı artar.
Yeni nesil mühimmatlarda fire-and-forget özelliği standart hale getirilmiştir. Bu özelliğe sahip füzeler ve bombalar kendine ait radar, GPS ve IR(Kızılötesi) gibi sensörlere sahiptir. Uçağın radarından veya diğer sensörlerinden düşmanın bilgisi mühimmatın kendi bilgisayarına girilir ve atıldıktan sonra füze herhangi bir dış desteğe ihtiyaç duymadan kendi sensörlerini kullanarak düşmanı imha edebilir.
Fire-and-forget özelliğine sahip olan bir füze örneği. Füzenin kendine ait bir radarı veya kızılötesi tarayıcısı vardır. Uçak füzeyi bıraktıktan sonra oradan ayrılabilir. Kendi sensörlerini ve bazı füzelerde uyduları kullanarak füze kendi kendine hedefe doğru ilerler ve hedefi vurur.
Bu sayede mühimmat ateşlendikten sonra fırlatılan uçak üsse direkt geri dönebilir ve düşman tarafından vurulma/fark edilme oranı ciddi anlamda düşer. Bunun yanı sıra kendi sensörleri sayesinde füzenin hassasiyeti ciddi oranda artar ve hedefi imha etme olasılığı ciddi anlamda artar. Günümüzde kullanılan AIM-120 AMRAAM, AIM-9 Sidewinder gibi güncel hava-hava mühimmatları ve JDAM, Paveway, SOM gibi güncel hava-kara mühimmatlarında bu özellik bulunmaktadır.
Fire-and-forget özelliğine sahip olmayan bir füze çalışma örneği. Füzenin herhangi bir sensörü bulunmamakta. Füzeyi yönlendiren şey uçağın radarı. Radar kilidi kaybolursa füze kör kalacak ve hedefi vuramayacak. Ayrıca uçağa sürekli radar kilidi tuttuğundan karşı tarafın farketme ve füze atma şansı artar.
Yeni nesil mühimmatlarda fire-and-forget özelliği standart hale getirilmiştir. Bu özelliğe sahip füzeler ve bombalar kendine ait radar, GPS ve IR(Kızılötesi) gibi sensörlere sahiptir. Uçağın radarından veya diğer sensörlerinden düşmanın bilgisi mühimmatın kendi bilgisayarına girilir ve atıldıktan sonra füze herhangi bir dış desteğe ihtiyaç duymadan kendi sensörlerini kullanarak düşmanı imha edebilir.
Fire-and-forget özelliğine sahip olan bir füze örneği. Füzenin kendine ait bir radarı veya kızılötesi tarayıcısı vardır. Uçak füzeyi bıraktıktan sonra oradan ayrılabilir. Kendi sensörlerini ve bazı füzelerde uyduları kullanarak füze kendi kendine hedefe doğru ilerler ve hedefi vurur.
Bu sayede mühimmat ateşlendikten sonra fırlatılan uçak üsse direkt geri dönebilir ve düşman tarafından vurulma/fark edilme oranı ciddi anlamda düşer. Bunun yanı sıra kendi sensörleri sayesinde füzenin hassasiyeti ciddi oranda artar ve hedefi imha etme olasılığı ciddi anlamda artar. Günümüzde kullanılan AIM-120 AMRAAM, AIM-9 Sidewinder gibi güncel hava-hava mühimmatları ve JDAM, Paveway, SOM gibi güncel hava-kara mühimmatlarında bu özellik bulunmaktadır.
