İsterseniz sıkıntınızı anlatabilirsiniz. Dinlemek isterim.![]()
Gece çok başka bir şeydir. Lise zamanı bende sizin gibi kimseye anlatamazdım. Uyumadan 4 saat tavanı izlerdim. Sabah gülerken, sabah gülmemin acısını gece çıkarır gibi üzülüyordum. Gece çoğu şarkı sözüne bile konu oldu örneğin;Her gece aralıksız kesinlikle yaşadığım genelde 23-02 arası gelen hüzün ve tükenmişlik duygusudur. Siz de aynısı oluyor mu? Dertlerimi yine kimseye anlatmadığım sıkıntı ve stresin başladığı gece saatleri başladı. Cevaplarınızı bekliyorum.
Ben size kendimi tanımlarsam çok duygusaldım, birinin bana en basitinden "mal" demesi bile bana çok dokunurdu. Eskiden bunları düşünürdüm evet. Ama sonradan dedim ki belki haklılardir, niye her şeyi takıyorum ki? Belli başlı istisna konular harici hiçbir şeyi takmıyorum ve şükür ki şu anlık büyük bir derdim yok.Hocam derdiniz büyük değil sanırım yanlış anlaşılmasın ama çok büyük sıkıntılarım olduğu için bu saatler kendimle yalnız kalınca kötü oluyorum.
Güzelmiş hocam umarım mutlusundur şuan.Gece çok başka bir şeydir. Lise zamanı bende sizin gibi kimseye anlatamazdım. Uyumadan 4 saat tavanı izlerdim. Sabah gülerken, sabah gülmemin acısını gece çıkarır gibi üzülüyordum. Gece çoğu şarkı sözüne bile konu oldu örneğin;
"Saat tam gecenin üçü moruk, uçuyorum; kendime gelince yine dibe düşüyorum"
Bu söz o yıllarda beni çok etkilerdi. Ergenlik belki de ama iyi zamanlardı.
Ben çoğunlukla ağlıyorum. Hem LGS öğrencisiyim. Ara sıra içimden düşük not alırsam ne yaparım diye düşünüyorum ve sinirim bozuluyor. Etraftaki her şeyi kırasım geliyor ama kendimi engelliyorum, içime atıyorum ama bir gün bütün sinirimi birisine karşı kullanmak istemiyorum. Zaten öfkemi kontrol edemeyen birisiyim.Her gece aralıksız kesinlikle yaşadığım genelde 23-02 arası gelen hüzün ve tükenmişlik duygusudur. Siz de aynısı oluyor mu? Dertlerimi yine kimseye anlatmadığım sıkıntı ve stresin başladığı gece saatleri başladı. Cevaplarınızı bekliyorum.
O zamana göre evet geçen aylara göre hayırGüzelmiş hocam umarım mutlusundur şuan.
Umarım mutlu olursun dostum.O zamana göre evet geçen aylara göre hayır.
Ben çoğunlukla ağlıyorum. Hem LGS öğrencisiyim. Ara sıra içimden düşük not alırsam ne yaparım diye düşünüyorum ve sinirim bozuluyor. Etraftaki her şeyi kırasım geliyor ama kendimi engelliyorum, içime atıyorum ama bir gün bütün sinirimi birisine karşı kullanmak istemiyorum. Zaten öfkemi kontrol edemeyen birisiyim.
Ben size kendimi tanımlarsam çok duygusaldım, birinin bana en basitinden "mal" demesi bile bana çok dokunurdu. Eskiden bunları düşünürdüm evet. Ama sonradan dedim ki belki haklılardir, niye her şeyi takıyorum ki? Belli başlı istisna konular harici hiçbir şeyi takmıyorum ve şükür ki şu anlık büyük bir derdim yok.
Hocam, bir engelli yakınıyım. Umarım kısa ve öz anlaşılırım.
Bu sitenin çalışmasını sağlamak için gerekli çerezleri ve deneyiminizi iyileştirmek için isteğe bağlı çerezleri kullanıyoruz.