Saçmalama kardeşim ben babayı savunmuyorum. Ben ne dayaklar yedim, görseydin demek ki babamı öldürürdün. Geçti gitti işte, bak şimdi 75 bin lira masrafa girdi benim için, çene ameliyatı olacağım. Kötü baba niye bayılsın o kadar parayı, sorumluluğunu hissediyor. Şöyle bir şey var, benim babam yaşanabilecek en kötü koşullarda büyüdü, siniri normal. Diyorum işte annemi falan zamanında ne kötü dövüyordu. Şimdi sorun yok, ara sıra sözlü dövüyor ama hani dokunmuyor kendisi de farkında, tutamıyor kendisini bir anda oluyor. İçimden bir ses bu konu sahibinin yaşadıklarından biraz daha kötüsünü ben yaşadım diyor. Bak 23 yaşındayım, İstanbul'da kardeşim ben ve annem kalıyoruz, babam buradan ev satın aldı. Kimin için "bizim için" kardeşim kolejde 8. sınıf öğrencisi. Ağabeyim var, 5 bin lira benimde 3 bin lira gelirim var. Babamda memlekette dükkan işletiyor. Orada yalnız idare ediyor kızım okusun adam gibi diye. Ben hayata gözlerimi açtığımda gördüğüm ilk şey dayak, şiddet, küfür ve kan(az) gördüm. Şimdi ağabeyim olmuş 27 yaşında, halen en ufak hatasında bağırıp çağırır. Konu sahibinin babasının geçmişini bir öğrenmek lazım önce.
Ağabeyim yurt dışında.
