Ailem yüzünden hayatım mahvoldu

EmreKaya34

Decapat
Katılım
18 Ocak 2023
Mesajlar
136
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
Merhaba, 17 yaşındayım, yazılımcıyım. C# ve PHP dillerine hâkimim, birçok proje yaptım. 12 yaşımdan beri yazılımla uğraşıyorum. O zamanlar yazılımla ilgilendiğimi aileme söyledim. Eniştem, "Senin beynini yıkıyorlar" tarzında konuştu. "Sen öyle sanıyorsun, bu ne anlar?" falan dedi babamlara. Babamlar bana inanmamıştı, o an hevesim bayağı kırılmıştı. Ayrıca eniştem o gün saçma sapan bir kurs önerdi. Neymiş, çizim kursuymuş. Gitmek istemedim ama zorla yolladılar. Hatta 12 yaşında çalıştırıldım ve çalıştığım parayı da o kursa verdim, enişteme verdim. Bundan dolayı sürekli kavga ediyoruz evde.

Şu an kararlıydım, kendimi kanıtlayacaktım. Geç de olsa babamlarla konuştum, bir proje yaptım. Babamın tanıdığı bir yazılımcı vardı, ona gönderdim. "Çocuk biliyor" falan dedi, hatta projemi beğendi. 1 sene uğraştığım projeydi, ama 1 senem çöpe gitti. Sonra ben gelir elde etmeyi öğrendim. Aylık 10K gelir yapmaya başladım. Yazılımlarla pasif gelir elde etmeyi öğrendim ve hâlâ yapıyorum. Ama ailem elimdeki parayı alıyor. Tamam, elimden paramı alabilirler, sonuçta onlar ailem. Ama kendimi geliştirmek istiyorum.

Bu nedenle şirketlerle tanıştım, yurt dışındaki şirketlerle iş yapıyorum. Yurt dışına gitme imkânım var ama ailem buna da engel oluyor. "Sen daha çocuksun, aklın başında değil, kendini savunmasını, konuşmasını bilmiyorsun, ev çocuğusun" vb. diyorlar. Evden markete gidiyorum, yüzlerce kez arıyorlar. Dayanamıyorum, sıkıldım, bıktım. Anlatamıyorum kendimi. "Çocuk değilim ben" diyorum ama dinlemiyorlar. Bu durum beni bayağı sıkmaya başladı.

Ayrıca son günlerde fiziki bir ürün projemiz var: Akıllı yapay zekâlı gözlük. Hatta bu projemize başladık, bir prototipini çıkardık, hazırladık. Ortak olduğum arkadaşla birlikte çalışıyoruz ama ailem, ortak olduğum kişi doğulu diye onunla buluşmamı da istemiyor. Yani "Kürt arkadaşın olmasın, evden çıkma, şunu yapma, bunu yapma" diye diye hayatımı mahvettiler.

Not: Eniştemle yumruk yumruğa kavga ettik. Beni sürekli kötülüyordu, "Bu yapamaz, edemez, yalan onlar" gibi şeyler söylüyordu. Dayanamadım, kavga ettik. Babam ise "Enişten senin büyüğün" diyerek bana kızdı. O gece eve gelmedim, dışarıda yatmak zorunda kaldım.

Gerçekten hevesim kalmadı şu an. Hiçbir şey yapasım yok. Hayattan soğudum, psikolojik olarak çöktüm.

Çok baskıcılar.
bir çok projemi ve ortak çalıştığım arkadaşları ailem yüzüne bırakmak zorunda kaldım, artık sıkıldım.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Kendine yakın gördüğün birisiyle konuşman sana daha iyi gelecektir hocam öncelikle onu söylemek istiyorum.
Yazılım biliyorsunuz, yurt dışına gitme şansınız var, fırsatınız anladığım kadarıyla hala var, 18 yaşını bekleyip ailenizden habersiz gidin, orada zaten para sorununu çözüp kendinize yeni bir hayat kurarsınız, ailenizede kendinizi kanıtlamış olup belki fikirlerini değiştirir sonra yolunuzu çizersiniz.
 
Zor bir durum açıkçası. Aile olduğu için de ne desek boş maalesef. Sana tavsiyem onların dediğini düşünmek yerine "tamam" diyerek geçiştirip kendi bildiğini okuman. İnsan ailesini dinlemeli elbette yanlış anlaşılmasın fakat kimi durumda da bildiğinizi okumanız lazım. Birkaç sene sonra yaş 20'yi geçince tek başınıza kalacak olan sizsiniz çünkü.
 
Enişten ne alaka? O sonradan bu aileye gelmiş nasıl oluyor da söz hak sahibi olabiliyor? Benim sana önerim her şeye rağmen sonuna kadar devam et. Babanın o bahsettiğin yazılımcı arkadaşına bir uğra istersen en azından onun yanında çalışabilirsin, kendini geliştirebilirsin.
 
Bu yaşında bunları yapabiliyorsan kendi özgürlüğünde elde edebilecek kapasite sende vardır.
Öncelikle yurt dışı olayını ele aldığında ailenden gizli yapacaksın pasaportunu ayarlayıp işide sağlama alınca aileni terk edeceksin kendi hayatını kuracaksın bu bahsettiğim herkesin yapabileceği cinsten bir olay değil fikir benim uymak sana kalmış.
 
Ailende maaşallah hem enişteni döveceksin ve üstüne kendini savunamayacaksın diyecekler. Büyük olunca saygı duyulmaz, saygı kazanılır. Kimse kusura bakmasın.
 
Kral yaşın 18'e yaklaşmış zaten aklına 1000 kere gelmiştir ne yapacağını biliyorsun.
 
Merhaba, 17 yaşındayım, yazılımcıyım. C# ve PHP dillerine hâkimim, birçok proje yaptım. 12 yaşımdan beri yazılımla uğraşıyorum. O zamanlar yazılımla ilgilendiğimi aileme söyledim. Eniştem, "senin beynini yıkıyorlar" tarzında konuştu. "sen öyle sanıyorsun, bu ne anlar?" falan dedi babamlara. Babamlar bana inanmamıştı, o an hevesim bayağı kırılmıştı. Ayrıca eniştem o gün saçma sapan bir kurs önerdi. Neymiş, çizim kursuymuş. Gitmek istemedim ama zorla yolladılar. Hatta 12 yaşında çalıştırıldım ve çalıştığım parayı da o kursa verdim, enişteme verdim. Bundan dolayı sürekli kavga ediyoruz evde.

Şu an kararlıydım, kendimi kanıtlayacaktım. Geç de olsa babamlarla konuştum, bir proje yaptım. Babamın tanıdığı bir yazılımcı vardı, ona gönderdim. "çocuk biliyor" falan dedi, hatta projemi beğendi. 1 sene uğraştığım projeydi, ama 1 senem çöpe gitti. Sonra ben gelir elde etmeyi öğrendim. Aylık 10k gelir yapmaya başladım. Yazılımlarla pasif gelir elde etmeyi öğrendim ve hâlâ yapıyorum. Ama ailem elimdeki parayı alıyor. Tamam, elimden paramı alabilirler, sonuçta onlar ailem. Ama kendimi geliştirmek istiyorum.

Bu nedenle şirketlerle tanıştım, yurt dışındaki şirketlerle iş yapıyorum. Yurt dışına gitme imkânım var ama ailem buna da engel oluyor. "sen daha çocuksun, aklın başında değil, kendini savunmasını, konuşmasını bilmiyorsun, ev çocuğusun" vb. diyorlar. Evden markete gidiyorum, yüzlerce kez arıyorlar. Dayanamıyorum, sıkıldım, bıktım. Anlatamıyorum kendimi. "çocuk değilim ben" diyorum ama dinlemiyorlar. Bu durum beni bayağı sıkmaya başladı.

Ayrıca son günlerde fiziki bir ürün projemiz var: Akıllı yapay zekâlı gözlük. Hatta bu projemize başladık, bir prototipini çıkardık, hazırladık. Ortak olduğum arkadaşla birlikte çalışıyoruz ama ailem, ortak olduğum kişi doğulu diye onunla buluşmamı da istemiyor. Yani "Kürt arkadaşın olmasın, evden çıkma, şunu yapma, bunu yapma" diye diye hayatımı mahvettiler.

not: eniştemle yumruk yumruğa kavga ettik. Beni sürekli kötülüyordu, "bu yapamaz, edemez, yalan onlar" gibi şeyler söylüyordu. Dayanamadım, kavga ettik. Babam ise "enişten senin büyüğün" diyerek bana kızdı. O gece eve gelmedim, dışarıda yatmak zorunda kaldım.

Gerçekten hevesim kalmadı şu an. Hiçbir şey yapasım yok. Hayattan soğudum, psikolojik olarak çöktüm.

Çok baskıcılar.
Birçok projemi ve ortak çalıştığım arkadaşları ailem yüzüne bırakmak zorunda kaldım, artık sıkıldım.

Bazıları söylemiş bende söyleyeyim bir miktar daha katlan bu işlere 18'e girene kadar. 18'e girditken sonra aileni pek dinleme sevdiğin işi yapmana engel oluyor veya olmaya devam ediyorlarsa git yurt dışına hayatını yaşa çalış enişteni boş ver elalem ne derse desin işine odaklan [bende yazılım okumak istiyorum fakat pek bilgi sahibi değilim okulunu okuyacağım]

Enişten ne alaka? O sonradan bu aileye gelmiş nasıl oluyor da söz hak sahibi olabiliyor? Benim sana önerim her şeye rağmen sonuna kadar devam et. Babanın o bahsettiğin yazılımcı arkadaşına bir uğra istersen en azından onun yanında çalışabilirsin, kendini geliştirebilirsin.

Bazi ailelerde olabiliyor cok bilmişlik ile aile büyüklerin aklını çelip sana engel oluyorlar.
 

Technopat Haberler

Yeni konular

Geri
Yukarı