Evet arkadaşlar, insanlardan nefret ediyorum. O fesatlıkları, 2 yüzlülükleri ve kişiliksizliklerini görünce sinirlerim bozuluyor. Ve gezmeyi de sevmiyorum. Bu arada tipimden veya paradan dolayı değil. Ayrıca insanlara ne düşünüyorsam yüzlerine karşı söylüyorum. Kaç yaşında oldukları umrumda değil. Okulda hiç sevilmezdim. 2000 tane sahte arkadaşın olacağına, 1 tane dostun olsun kafasındayım. Bu durumdan şikâyetçi değilim. Fakat ileriki hayatımda nasıl karşıma çıkar bunlar?
Son düzenleyen: Moderatör: