Bizim meslekte ego cok ciddi problemdir. Ben de bazen yazdiklarimi ya da soylediklerimi dusununce bunu farkedip kendimden utaniyorum. Bir seyler ortaya cikarip, bir seyleri degistirince muhendis olarak cok buyuk keyif alir insan. Bunu baska hic bir zevke degismem. Ne dedigimi bilen biliyordur.
Ancak bir seyleri ogrenmeye baslayinca da, senin bildiklerini bilmeyen insanlarin davranislari ve hareketleri sacma gelmeye basliyor, kizmaya basliyorsun. Buna engel olup, herkesten bir seyler ogrenmek gerekiyor.
Bir de, "Bizim bir arkadas varmis, X yapmis koseyi donmus cok para kazanmis" efsanelerine inanip da plan yapmamak gerek. O arkadaslar ya yoklar ya da cok azinliktalar. Eger torpili olan bir insan degilseniz, her yere disinizle tirnaginizla geliyorsunuz ve bunun yolu da calismaktan geciyor. Yapacak bir sey yok. O yuzden open source kominitelere katilin, iyi bilen insanlardan bir seyler ogrenin; dogru yaptiginizi dusundugunuz seyleri gercekten dogru yapip yapmadiginizi sorgulayin. Insan sevmedigi seyi iyi yapamaz. Ya da iyi yaptigi seyi severse daha da iyi yapar. O yuzden para icin meslek secmemek gerekiyor, sevdigin isi iyi de yaparsan gayet de kazanirsin. Bizim memlekette calisayim, X e kapak atayim sonrasi cok rahat anlayisi var; onu terketmek gerekiyor. X'e kapak atmak icin calistigimdan daha cok calisayim, daha iyi bir X'e kapak atayim demek gerek. Yerinde sayan, geriye gider.
Yazdıklarınız aslında çok önemli noktalar. Hedefler amacımız, hevesler aracımız olmalı. Yoksa her şey yarıda kalmaya müsait oluyor. Kendi vicdanımıza bırakırsak..
