Son zamanlarda yaşadığım bir hissiyat, beni mahvediyor. Genelde bir şeye odaklanmayınca bu durumu yaşıyorum, sanki boş anımda beni bekliyor gibi. Bir anda kendimi sarhoş gibi hissediyorum, sanki beynime format atmışlar gibi oluyorum. En kötüsü ise o esnada varoluşsal kriz dedikleri şeyi yaşıyorum. Genelde empati yeteneğim ve duygularım kayboluyor, bir anda her şey anlamsız ve saçma geliyor. Düşüncelerim yok oluyor ve yapmak istediğim tek şey oturup sallanmak oluyor.
Son düzenleme:
