20 yaşındayım, 80 yaşında dede gibi hissediyorum

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

M4VER1CK

Hectopat
Katılım
20 Aralık 2018
Mesajlar
229
Makaleler
1
Çözümler
1
Psikolojik olarak aşırı kötü ve çökkünüm, hiçbir şey bana zevk vermiyor hatta çoğu şey beni ya üzüyor yada kendisinden uzaklaştırıyor. Belim bacağım vs çoğu yerim ağrıyor, uyku düzenim bozuk ve sabaha kadar uyuyamıyorum, kendimi zorlasam bile yok, uyuyamıyorum. Eskiden zevk aldığım aktiviteler artık bana boş geliyor, sohbet etmeye dahi üşeniyorum, yapmaktan zevk aldığım tek şey oturup dertleşmek veya eleştiri yazıları yazmak. Bazen o bile boş geliyor. Onun dışında modaymış, oyunmuş, gezmekmiş, aşkmış, dostlukmuş her şey bana boş, anlamsız ve samimiyetsiz geliyor. Kadınlardan, arkadaşlardan, aktivitelerden, kısacası her şeyden soğudum. Sanki kafamda beyin yerine örs taşıyormuşum gibi hissediyorum. İnsanları dinlemeye, sese gürültüye hiç tahammülüm yok, içimde herhangi bir istek ve hırs yok. Neşemi ve yaşam enerjimi ise hiç sormayın. Günün her saati ya müzik dinliyor oluyorum ya da yatıyorum. Hiçbir şey yapasım, yaşayasım yok. Zaten son zamanlarda izlediğim şiddet içerikli videolar psikolojimi iyice olumsuz etkiledi.
 
Ot gibi yaşadığın içindir.

İşleyen demir pas tutmaz. Yatmak, çalışmaktan daha çok yorar insanı çünkü bu hayata yatmak için gelmedik. Hiçbir şey yapmıyorsan çık 1 saat yürü, evde şınav, mekik çek. Kafana faydan yoksa vücuduna faydan olsun.
 
Bende 15 yaşındayım ölü gibi hissediyorum. Biraz canlı olmaya çalışın mutsuz olmaya çalışmak yerine mutlu olmaya çalışın.
 
Benim de yaklaşık 2 aydır hayatın anlamını sorgulamaktan başka işlevim kalmadı :D. Günde 1 saat yürüyün iyi geliyor.
 
Ot gibi yaşadığın içindir.

İşleyen demir pas tutmaz. Yatmak, çalışmaktan daha çok yorar insanı çünkü bu hayata yatmak için gelmedik. Hiçbir şey yapmıyorsan çık 1 saat yürü, evde şınav, mekik çek. Kafana faydan yoksa vücuduna faydan olsun.
Her şeyi yapmaya çalışıyorum zaten, spora gittiğim zamanlar da oldu. İyi kötü sosyal ortamım var. Direkt hiçbir şeyden zevk almıyorum. Her şey anlamsız geliyor.
 
Ülkemiz için doğal gençler gelecek kaygısı var.
Bende gelecek kaygısı da yok, çünkü artık geleceğimin güllük gülistanlık olmayacağını kabullendim. Ne yaparsam yapayım benden daha şanslı doğan insanların refahına erişemeyeceğim, ya da bazı şeylere çok geç sahip olacağım. Bunda bir sorun yok. Bende genel bir keyifsizlik var, içimdeki kişilik öldü. Ruhsuz ve agresifim. Bunca şeyi kabullenmişken aşkta da bir dikiş tutturamadım zaten.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Yeni konular

Geri
Yukarı