Ailem beni oyun bağımlısı sanıyor

Evet dostlar, sanırım çoğu kişinin başına gelmiştir bu başlıkta belirttiğim. 5-10 gün olmak üzere farklı tarihlerde 8-10 saat oyun oynamışlığım oldu. Fakat zaman geçtikçe bayağı azalttım. 6 saat, 4 saat ve birkaç haftadır 2 saat oyun oynuyorum. Yaşla alakalı mı bilmiyorum. 19 yaşımdayım ve çoğu oyundan sıkılmaya başladım. LoL, PUBG bu oyunları bıraktım. Üniversite sınavlarına hazırlanıyorum. Bilgisayarımda ETS 2, Dead island ve Left 4 Dead 2 oyunları mevcut.

Her neyse ailem beni bağımlı olarak görüyor. Tabii onlar beni insanlara da böyle anlatıyor. Yok efendim 10 saat, 5 saat oyun oynuyor, diyorlar. Kursa gidiyorum. Şu an canlı eğitim görüyorum tabii. Saat 11'den saat 2'ye kadar canlı dersim var. Dersten sonra verilen ödevleri yapıyorum saat akşam 10'a kadar. 2 saat oyun oynuyorum. Gece 12 olunca yatıyorum.

Her neyse zaten annem beni herkese ideal bir çocuk olmadığımı söylüyor. Yani eziyor, küçük düşürüyor. Örnek bir olay söyleyeyim: Hocam "oyun oynamayı bırak. " Demişti. Ama mantıksız. Siz hiç sigarayı anında, 1 günde bırakanı gördünüz mü? Hayır tabi ki. Ben de zamanla bırakmaya karar verdim. Yani süreyi azalttım. Bugün hocam aradı annemi. Durum nedir falan sordu. Annem "durum yine aynı. Sabahtan akşama kadar oynuyor" dedi. Şimdi ben ne yapayım yani. Tavır koysam olmuyor, aynı evin içindeyiz. Kali Linux, Python öğrenmeye çalışıyorum. Annem gelmiş "oğlum bütün gün oyun oynanır mı?" Diyor. Babam da aynı. "Oğlum yine mi oyun" diyor. Bilmeden konuşuyorlar. Şimdi bile buraya yazı yazarken az oyun oyna diyorlar. Bir çözüm önerisi olan var mı? İmkanım olsaydı sınavlardan sonra ayrı eve çıkardım.
Bazı aileler teknoloji ve interneti oyun sanıyor maalesef. Aslında internetin derinlerine dalsalar sadece oyundan ibaret olmadığını anlarlar fakat bu da biraz imkansıza yakın gibi :/.
 
Anne ve babaya kızabilirsiniz. Sıkıntı değildir. Ama bir empati kuralım. Siz bir annesiniz. Ve oğlunuzun odasından geçerken oğlunuz telefona bakıyor. Oğlum telefon bağımlısı olacak diye bir şüphe oluşmaz mı içinizde. Yani empati kurduğumuz zaman onlar da bir nebze haklılar. Annemiz babamız bizim iyiliğimizi istiyor. Lütfen hoşgörülü olalım. Bu günler geçecek ve mühendis olduğunuzda annenizin elinizi öpüp iyi ki o zamanlarda bana kızmışsın anne diyeceksiniz...
Çözüm var kardeşim. Sana oyun oynama diyen annen ve baban ne yapıyor gözlemle. Televizyon izledikleri vakit "yine mi televizyon izliyorsunuz?" de. Ya da kaydadeğer bir şey yapmadıklarında sende onlara söyle. Hiçbir zaman kimsenin seni aşağılamasına senin sevdiğin bir şeyi yapmana engel olmasına izin verme. Bu kişi annende babanda olsa verme. Onlar bu devirin insanları değil. Televizyonda yayınlanan o psikoloji bozan programları sabahtan akşama kadar izlerler ve sana gelip belki de hayatları boyunca göremedikleri bir senaryoyu oynadığını onu deneyimlediğini anlayamazlar. Oyunlara sadece basit bir araç olarak bakmak maalesef toplumumuzun sorunu.

Annem öğretmen babam asker. Ve biz zamanında çalışmışız izleriz diyorlar. Buna ne cevap vereyim ben?
 
Son düzenleme:
Evet dostlar, sanırım çoğu kişinin başına gelmiştir bu başlıkta belirttiğim. 5-10 gün olmak üzere farklı tarihlerde 8-10 saat oyun oynamışlığım oldu. Fakat zaman geçtikçe bayağı azalttım. 6 saat, 4 saat ve birkaç haftadır 2 saat oyun oynuyorum. Yaşla alakalı mı bilmiyorum. 19 yaşımdayım ve çoğu oyundan sıkılmaya başladım. LoL, PUBG bu oyunları bıraktım. Üniversite sınavlarına hazırlanıyorum. Bilgisayarımda ETS 2, Dead island ve Left 4 Dead 2 oyunları mevcut.

Her neyse ailem beni bağımlı olarak görüyor. Tabii onlar beni insanlara da böyle anlatıyor. Yok efendim 10 saat, 5 saat oyun oynuyor, diyorlar. Kursa gidiyorum. Şu an canlı eğitim görüyorum tabii. Saat 11'den saat 2'ye kadar canlı dersim var. Dersten sonra verilen ödevleri yapıyorum saat akşam 10'a kadar. 2 saat oyun oynuyorum. Gece 12 olunca yatıyorum.

Her neyse zaten annem beni herkese ideal bir çocuk olmadığımı söylüyor. Yani eziyor, küçük düşürüyor. Örnek bir olay söyleyeyim: Hocam "oyun oynamayı bırak. " Demişti. Ama mantıksız. Siz hiç sigarayı anında, 1 günde bırakanı gördünüz mü? Hayır tabi ki. Ben de zamanla bırakmaya karar verdim. Yani süreyi azalttım. Bugün hocam aradı annemi. Durum nedir falan sordu. Annem "durum yine aynı. Sabahtan akşama kadar oynuyor" dedi. Şimdi ben ne yapayım yani. Tavır koysam olmuyor, aynı evin içindeyiz. Kali Linux, Python öğrenmeye çalışıyorum. Annem gelmiş "oğlum bütün gün oyun oynanır mı?" Diyor. Babam da aynı. "Oğlum yine mi oyun" diyor. Bilmeden konuşuyorlar. Şimdi bile buraya yazı yazarken az oyun oyna diyorlar. Bir çözüm önerisi olan var mı? İmkanım olsaydı sınavlardan sonra ayrı eve çıkardım.

Şuan durum nedir?
 
Marmara üniversitesini kazandım. 2. sınıf 2. döneme geçtim. Oyun oynamayı bırakmadım. Aileme kalsa otur sıkıntıdan delir derler. Ağzımı biraz daha açtım onlara karşı. Artık fazla fevri davranıyorum onlara. Onlar da pek karışmıyor. Biraz totaliterlik var annemde. Bunun da üstesinden gelmeye başladım. Ayrıca ders ile oyunu biraz bütünleştirmeye çalıştım. Oyundan öğrendiğim hava savunma sistemleri hakkında makale yazdım. Sonuç= finalden 100 aldım. Anneme söylediğimde yine alay geçermişçesine aferin falan dedi. Kafama bile takmadım. Şimdi ben onun dediklerini kafama takmıyorum. Onlarla pek fazla da muhatap olmuyorum. Kulaklığımı takıp bilgisayarda takılıyorum. Onlar bir şey anlattıklarında kulaklık takılı duyamıyorum diyorum. Böyle kafam daha rahat.
 
Son düzenleme:
Marmara üniversitesini kazandım. 2. sınıf 2. döneme geçtim. Oyun oynamayı bırakmadım. Aileme kalsa otur sıkıntıdan delir derler. Ağzımı biraz daha açtım onlara karşı. Artık fazla fevri davranıyorum onlara. Onlar da pek karışmıyor. Biraz totaliterlik var annemde. Bunun da üstesinden gelmeye başladım. Ayrıca ders ile oyunu biraz bütünleştirmeye çalıştım. Oyundan öğrendiğim hava savunma sistemleri hakkında makale yazdım. Sonuç= finalden 100 aldım. Anneme söylediğimde yine alay geçermişçesine aferin falan dedi. Kafama bile takmadım. Şimdi ben onun dediklerini kafama takmıyorum. Onlarla pek fazla da muhatap olmuyorum. Kulaklığımı takıp bilgisayarda takılıyorum. Onlar bir şey anlattıklarında kulaklık takılı duyamıyorum diyorum. Böyle kafam daha rahat.
Görmezden gelmeye devam ettikçe şizofreni değillerse duracaklardır zaten.
 

Geri
Yukarı