Ailem her şeyin sonucunu bilgisayara ve intenete bağlıyor

Ders çalış da koftiden bir üniversiteden kıytırık bir bölüme düşme diye istiyor o insanlar, ana-babaların büyük çoğunluğu çocuklarını sever ve kötülüklerini istemezler. Bu dediklerimi 5-6 sene sonra üniversiteden mezun olunca anlayacaksın (şu an anlamaman normal, anlamını da beklemiyorum) ve lisede ders yerine bilgisayar oyunlarına, telefona - sosyal medyaya gömdüğün saatlerini hatırladıkça küfredeceksin kendine. Yaşayıp göreceksin bunları da, 60 iyi bir not değil, yarış atı ol demiyoruz ama işsiz kalmak istemiyorsan 60 ortalama ile bir başarı sağlayamazsın, hayatının geri kalanını da kpss çalışarak geçirirsin sonrasında...

Derslerde canım sıkılıyor yazan kardeşim, sen de okumazsan en iyi ihtimalle asgari ücrete marketlerde günde 10-15 saat ayakta dikilip çalışacağını düşün; sermayesi olmayan veya çok iyi bir girişim yapamayan insanın okumaktan başka bir şansı yok; okumayla da bitmiyor iş, sürekli kendini farklılaştırıp diğerlerinin önüne atacak şeyler yapabilmeniz lazım, okumanın da bir çok boş alanı, getirisi olmayan bölümü var...

Dediğim gibi, bu dediklerimin çoğunu 10 sene sonra anlayacaksınız.
 
Dostum senin yaşadığına benzer yollardan geçtik çoğumuz, bilgisayar yoktu Atarimiz kırılırdı PS 1 i çiğneyişini hatırlarım babamın bayramda seyran da topladığım paralarla aldığım. Aileler kendi çocuklarının kötülüğünü istemez bazen farkında olmadan sorunun kaynağına değilde görünen yüzüne bakıp hareket ederler maalesef ülke olarak çocuk yetiştirme konusunda uyguladığımız metotlar çocuğun gelişiminde farklı etkiler bırakıyor, birde seni ailenden dinlemek lazım tabi onların düşünceleri neler senin hakkında. Sana tek tavsiyem önce geleceğin için mücadele et geleceğini sağlama aldığında istediğin tüm zevkleri kimsenin baskısı yargılaması olmadan özgürce yaşayacaksın üstelik bunun içinde önünde çok uzun bir yol yok, zamanını iyi değerlendir, sonra günde 15 saat çalışmaya mahkum olup zevklerinde mahkum kalma.
 
Ders çalış da koftiden bir üniversiteden kıytırık bir bölüme düşme diye istiyor o insanlar, ana-babaların büyük çoğunluğu çocuklarını sever ve kötülüklerini istemezler. Bu dediklerimi 5-6 sene sonra üniversiteden mezun olunca anlayacaksın (şu an anlamaman normal, anlamını da beklemiyorum) ve lisede ders yerine bilgisayar oyunlarına, telefona - sosyal medyaya gömdüğün saatlerini hatırladıkça küfredeceksin kendine. Yaşayıp göreceksin bunları da, 60 iyi bir not değil, yarış atı ol demiyoruz ama işsiz kalmak istemiyorsan 60 ortalama ile bir başarı sağlayamazsın, hayatının geri kalanını da kpss çalışarak geçirirsin sonrasında...

Derslerde canım sıkılıyor yazan kardeşim, sen de okumazsan en iyi ihtimalle asgari ücrete marketlerde günde 10-15 saat ayakta dikilip çalışacağını düşün; sermayesi olmayan veya çok iyi bir girişim yapamayan insanın okumaktan başka bir şansı yok; okumayla da bitmiyor iş, sürekli kendini farklılaştırıp diğerlerinin önüne atacak şeyler yapabilmeniz lazım, okumanın da bir çok boş alanı, getirisi olmayan bölümü var...

Dediğim gibi, bu dediklerimin çoğunu 10 sene sonra anlayacaksınız.
Tüm herkes okul okumak beyaz yakalı çalışan olmak durumunda değildir.Sayısal bölümde daha çok seçenek var diye herkes MF okumak zorundada değildir.Üniversite sınavı elbetteki önemli ama senin ne istediğin hangi bölümü istediğinde önemli eğer ki Tıp Fizik Tedavi gibi yüksek bölümler istiyorsan yarış atı gibi koşman gerekir ama bilgisayar programcılığı patoloji teknikeri ebelik cocuk gelisimi vs vs gibi düsük puanlardaki bölümü istiyorsa kişi notlarini 100 de tutmasi bir anlam ifade etmiyecektir.Annesi babasi kendi olamadiği meslekleri kendisinin hayallerini cocuklarında yaşamak istiyor.Eğer burada bu baskıya uğrayan kişi 11.sınıftaysa ve iyi bölüm istiyorsa simdiden sıkı sıkı çalişmalı 5 saati yavas yavas 3 e kadar düşürmeli 12 sinifta 1- 2 saate kadar düsurmeli eğerki daha düsük bölüm istiyorsa yine 11.sınıfta çalışmaya başlamali lakin herhangibir kısıtlama yapmasina gerek kalmadan.Şunu unutmayın bu ülkede sokaktaki temizlik görevlisinede a101 bim şoktaki kasiyerede avukatinada doktorunada fizyoterapistinede yani kısacası her mesleğe ihtiyaç vardır ilgisini çeken alana yönelmesi gerekir.
 
Aileler sürekli çocuklarının en iyi olmasını ister ( yarış atı gibi görürler ) Liseyi dışardan okudum şuan Maden Mühendisiyim AÖF ile 3. Üniversitem. Aynı sıkıntıları hepimiz yaşadık sen kendini biliyorsan aile baskısını filan sorun etme kardeşim. Bu arada benimde yaşım 33 sürekli oyun oynarım takma bunları ☺️
 
Okul notlarına göremi başarı bekliyorlar üniversite sınavındamı başarılı olmanı bekliyorlar bilmiyorum. Ancak 60 dan aşağı not yok başarı sayılmaz aileler için:) 90 dan aşağı not yok dersen belki izin verirler oynamana. Bu yaşlarda başarısızlık hemen bilgisayara ve telefona bağlanır. Senin için demiyorum ama bazen doğru çıkabiliyor bu da. Şimdi oyun ve telefon işlerini azaltırsan çalıştığına inandırırsan aileni rahat edersin. Şimdi için değil sonra da rahat edersin. Çünkü (inş kazanırsın) güzel bir üniversite kazanamazsan bundan sonraki yıllada da bol bol “çalışsaydın kazanırdın” a maruz kalırsın. Sana tavsiyem sonra gönül rahatlığıyla oyun oynamak için şimdi biraz ara ver. Korkma 1-2 seneye ne lol piyasadan kalkar ne de daha kötü oyunlar çıkar.
 
Tüm herkes okul okumak beyaz yakalı çalışan olmak durumunda değildir.Sayısal bölümde daha çok seçenek var diye herkes MF okumak zorundada değildir.Üniversite sınavı elbetteki önemli ama senin ne istediğin hangi bölümü istediğinde önemli eğer ki Tıp Fizik Tedavi gibi yüksek bölümler istiyorsan yarış atı gibi koşman gerekir ama bilgisayar programcılığı patoloji teknikeri ebelik cocuk gelisimi vs vs gibi düsük puanlardaki bölümü istiyorsa kişi notlarini 100 de tutmasi bir anlam ifade etmiyecektir.Annesi babasi kendi olamadiği meslekleri kendisinin hayallerini cocuklarında yaşamak istiyor.Eğer burada bu baskıya uğrayan kişi 11.sınıftaysa ve iyi bölüm istiyorsa simdiden sıkı sıkı çalişmalı 5 saati yavas yavas 3 e kadar düşürmeli 12 sinifta 1- 2 saate kadar düsurmeli eğerki daha düsük bölüm istiyorsa yine 11.sınıfta çalışmaya başlamali lakin herhangibir kısıtlama yapmasina gerek kalmadan.Şunu unutmayın bu ülkede sokaktaki temizlik görevlisinede a101 bim şoktaki kasiyerede avukatinada doktorunada fizyoterapistinede yani kısacası her mesleğe ihtiyaç vardır ilgisini çeken alana yönelmesi gerekir.
Aynı şeyleri diyoruz dostum, bu ülkede her tipte insana çalışana ihtiyaç var, ama o dediğin "düşük puanlı bölümler"de de farklılık oluşturup öne çıkabilmek gerekli bunun için de disiplin gerekli, disiplin alışkanlığı da temelinde okulda derslere düzenli zaman ayırıp yüksek puanlar almayla oluşur; sonuç olarak her tür insana ihtiyaç var ama sorduğunda kimse ileride "kasiyer, hamal vb." meslekler yapmak istemez, çünkü hizmet sektörü güce dayalı, insanı yıpratıcı yorucu alanlardır.
Bilgisayar programcılığını düşük puanla kazanıp okuldan da aynı ortalamalarla mezun olman seni iş bulma konusunda dipsiz bir kuyuya atar, ondan sonra mezunlar işsiz... MF okuyun demedim zaten orada, ne yapıyorsanız hakkıyla yapına getiriyorum işi;, evet çocuklar yarış atı olmasın vb. şeyler doğru şeyler ama genç nüfusun %70-80'ine baktığında "kof", içi boş, 17-18 yaşına geldiği halde 10 yaşında çocuk zihniyetinde, kendini geliştirmeye en ufak bir çaba harcamayan insanlar olduklarını görüyoruz. O sebeple eğer öğrenciysen o öğrenciliği iyi yapacaksın, disiplinli olacaksın ki, 5 sene sonra da gelip mezun oldum, 1 yıldır işsizim diye konu açmayacaksın burada. He çok donanımlı olup işsiz olanlar da yok mu, az da olsa var ama iş bilen adam her halükarda bu rezil ekonomide bile havada kapılıyor.
 
Lise sondasın sanırım. Üniversite düşünüyor musun? Yani bir de ailen açısından düşün, derslerinden dolayı kaygı duydukları için böyle davranıyorlar sanırım. Senin iyi bir okulu, iyi bir bölümü kazanmalarını isterler. Şu an çok kritik bir yaştasın, doğru seçimler yapman gereken, geleceğine yön vereceğin bir yaş. Derslerim çok iyi değil diyorsun, sırf kazanmış olmak için herhangi bir bölümü kazanırsan ömür boyu sıkıntı çekersin. Şu an çoğu kişi üniversite mezunu ve işsizlikten muzdarip. Yeni bilgisayarlar, telefonlar alınır ama yanlış seçimlerden dolayı geçen zamanı hiçbir şekilde telafi edemezsin. Çok baskıcı olmaları yanlış tabi ki ama konuşup anlaşarak çözülmeyecek bir durum değil bence. Bir de burdaki yorumlardan gaz alıp annenle babanla inatlaşıp onlara düşman olma. :)
5 yıllık okuyorum hazırlık okuduğum için 10. sınıfım şu an.
Okul notlarına göremi başarı bekliyorlar üniversite sınavındamı başarılı olmanı bekliyorlar bilmiyorum. Ancak 60 dan aşağı not yok başarı sayılmaz aileler için:) 90 dan aşağı not yok dersen belki izin verirler oynamana. Bu yaşlarda başarısızlık hemen bilgisayara ve telefona bağlanır. Senin için demiyorum ama bazen doğru çıkabiliyor bu da. Şimdi oyun ve telefon işlerini azaltırsan çalıştığına inandırırsan aileni rahat edersin. Şimdi için değil sonra da rahat edersin. Çünkü (inş kazanırsın) güzel bir üniversite kazanamazsan bundan sonraki yıllada da bol bol “çalışsaydın kazanırdın” a maruz kalırsın. Sana tavsiyem sonra gönül rahatlığıyla oyun oynamak için şimdi biraz ara ver. Korkma 1-2 seneye ne lol piyasadan kalkar ne de daha kötü oyunlar çıkar.
liseye geçmeden önce de bilgisayar oynuyordum ama ona rağmen 478 puan aldım. Hatta sınava geç kalmasam fulleyeceğimi bile düşünüyorum bence bilgisayarla alakası yok.
 
Daha 10. sınıftan bu kadar baskı yapılması iyi bir şey değildir. Ailen kendi ailesinden öyle gördüğü için sana da öyle davranıyor işte tipik Türk ailesi. Onlar zamanında ülkenin refah seviyesi çok daha düşüktü ve teknoloji gelişmemişti. Ailen büyük ihtimalle okumamış insanlar ya ilk ya ortaokuldan terk. Televizyonda görüyorlardır işte ''Mavi Balina'' adlı oyun yüzünden intihar eden çocuk, Metin2 oyununda hesap satışı için bıçaklanan çocuk vs. bu haberlere de çok kolay bir şekilde inanabildikleri için veya her insanın böyle boş şeyleri yapabileceklerini düşündükleri için böyle davranıyorlar. Sen ne dersen de onlar yine de anlamazlar imam bildiğini okur yani. Konunun da notlarla alakası yok, sen 90 da alsan 95 da alsan ailen mesela neden 97 değil diyecekler, sürekli 40 almaya alışana 60 fazla gelir, 60 sürekli alana 70 fazla gelir bu işler böyledir malesef hiç kimse sınır koyayım istemez. Son senen olsaydı eh kurtarır yani diyip aileni dinle diyecektim ama daha 10. sınıf bitmeden bu baskı hiçbir işe yaramayacak.

Her zaman olduğu gibi sana tavsiyem -zaten sen denemişsindir ama- kendine bir metin hazırla, gerekirse 1-2 gün bu metini düşün ailenin karşısında ciddi ve güzel bir üslupla konuş, derdini anlat. Mesela ''Anneciğim, babacığım sizler benim her zaman iyiliğimi düşünürsünüz sağolun var olun ancak ben 10. sınıfa gidiyorum henüz şu anda bilgisayara bakmam geleceğimle ilgili bir şey değiştirmeyecektir çünkü daha yolun yarısında bile değilim.'' gibisinden cümleler kullanırsanız belki onlarda bir etki yaratır. Önce iltifat edip sonra açıklarsanız onların da size güzel bir cevap vereceklerine eminim. Kaldı ki çok bakmıyorsun bilgisayara emin ol ben o yaşlardayken kat kat fazla bakıyordum ve hiçbir şey etkilemedi üzerimde.

Aileni bilgisayar ve telefon konusunda hiçbir şekilde ikna edemiyorsan alternatiflere bakmayı dene derim ön yargılı olmadan. Faydalı ilimler için kitapları okuyabilirsin, hem geliştirir hem de ilgini çekici bir konu olursa sıkılmazsın.
 
Benzer sorun bende de var. Kendi evimde oturuyorum üstelik. Yaklaşık 8 yıldır çalışıyordum ve son 4 yıldır çalıştığım fabrikadan, fabrikanın küçülmeye gitmesinden ve makinalaşmadan dolayı 45 kişi çıkarıldı. Arada bende çıkarıldım malesef ve yaklaşık 10 aydır işsizim. Sıkıldığımdan dolayı grafik tasarım kursuna başladım, 2 ay oldu nerdeyse ve boş zamanlarımda hem ona çalışıyorum hem de oyun oynuyorum. Babam geçenlerde oyun oynadığımı bendeyken görmüştü ve bu yaşta hala oyun mu oynuyorsun, kaç yaşına geldin hala bıkmadın şu işlerden vs. vs. milyon tane şey saydı. Oysa ki ben böyle rahat hissediyorum kendimi. Ama onlar bunu anlamıyorlar, çünkü hayatlarında hiç böyle şeylerle uğraşmamışlar. Anlatsan da anlamıyorlar. En son "tamam bana karışmayın işinize bakın" diye biraz sert çıktım sonra kesildiler. (Yaş 35 bu arada)
Benim annem işi dolayısıyla bilgisayarla haşır neşir baba da sağolsun bi ara online okey furyasına ilk bilgisayar alanlardan çevredekilerde tüplü ekranlar varken bizde lcd zamanına göre ince sayılacak bir monitör vardı neyse onlar sağolsun oyun kısmında azbuçuk anlıyorlar online oyun kavramını ve çıkarsam ceza yiyeceğimi de biliyorlar buna seviniyorum.
(Bilgisayarı övmedim ne kadar erken aldığımızı hemen hemen tahmin etmeniz için söyledim.)
 
Lütfen okuyun. Önerilerinizi bekliyorum. Öncelikle yaşım 17. ben başarılı bir liseye giden ve iyi bir öğrenim gören birisiyim.
Sorun ise şu cidden sıkıldım artık ne yaparsam yapayım her şeyin sonucunu bilgisayara ve internete bağlayan ebeveynlerim var. Babam az önce telefonumu kırdı. Buna gerek bile yoktu. Cidden hayattan zevk almamaya ve isteksiz olmaya başladım. Ders çalışma isteğim yok. Bunların dışında çok fazla oynayan bir insan mıyım? Sayılır. Yani hafta içi bazı günler hariç 1 saat oynuyorumdur. Hafta sonu da 5 saat oynuyorumdur bir günde. Asıl sorunum şu 60 altı sınavım yokken bu notları beğenmiyorlar. Sürekli senden adam olmaz falan bir şeyler. Babam gıcıklığına keyfine göre oyunun ortasında bilgisayarımı kapattırır ama beni bundan zevk aldığımı anlamazlar. Haklı olduğum zaman bunu kabul etmezler. Elimde ne zaman telefon görseler hemen oyun oynamakla suçlarlar. Yaşım küçükmüş gibi güvenli internet yapmaları yok mu? Artık ne yapmalıyım bilmiyorum. Mobil veri kullanmak dışında bir seçeneğim yoktu ama telefonumu da kırdı. Şimdi de bilgisayarımı kırmakla tehdit ediyor. Yani bir ebeveynin çocuğu çalışsın diye interneti kapatması veya telefonunu kırması o çocuğun çalışmasına neden olmaz. Her şey daha da zorlaşır bana göre. Ben ne yaparlarsa yapsınlar oyunumu oynamaya devam edeceğim. Bu bir zevk meselesi. Yeri geldiğinde de çalışmaya devam edeceğim.

Aynı şeyi yaşıyorum. 11. sınıf ögrencisiyim, küçük yaslardan beri kekemeyim bu durum hayatımı çok etkiledi. Zaten pek arkadaşım falan da yok, tek zevk alabildiğim şey bilgisayar oynamak ama babam ona hakaret ettim diye bilgisayarımı sattı. Ben artık hayattan zevk alamamaya başladım. Yani zaten eğlenemiyorsam yaşamanın anlamı yok gibi geliyor ne yapıcağımı bilmiyorum.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı