Chester Bennington
Centipat
- Katılım
- 7 Eylül 2022
- Mesajlar
- 244
Öncelikle herkese merhaba, bu konuyu anlatıp hem içimi dökmek, hem de tavsiye almak istiyorum.
Küçük bir kız kardeşim var ve onu çok seviyorum, ona iyi bir hayat yaşatmak istiyorum. Annemlerde istiyor ama, çocuğun beyninin içine ediyorlar.
Bundan birkaç sene önce küçücük çocuktan "evlilik", "bebek doğurmak" tarzı laflar duydum. Biraz gözlemleyince, bu sorunun sebeplerini tespit ettim.
1. sebep: Annemin bakmaktan sıkılıp eline telefon vermesi. Video izlerken denk geliyorum, çocukların izlenmelerinden 3, 5 kuruş fazla kazanmak için saçma saçma videolar çeken Minecraft kanallarını izliyor. Onu geçtim, YouTube'un muhteşem kwai reklamları çocuğa gerçekten çok iyi örnek oluyor (!). Ne zaman elinden almaya çalışsam, annemle kardeşim bana düşman kesiliyor. Kardeşim alıştırıldığı için kızıyor ağlıyor, bu maalesef ki normal. Ama anneme bakıyorum, kardeşim affedersin eşek kadar olmuşsun sen düşünemiyor musun bu çocuğa ne olacağını? Diyor ki, "okulu başladı, telefonu vermeyeceğim artık." ama nasıl oluyorsa hala o telefon elinde, beynini kenarı bırakıp o videoları izliyor. Annem bazen sinirlenip telefonu yasaklıyor (yasak kalma süresi maksimum 2 gün.), babaannemlere, halalarıma falan gidiyorlar. Orada da halalarım telefon veriyor, gelde sinirlenme şimdi. Bir tane ilerizekalı olanı var, ne zaman telefon verse, "ne olacak? İzlesin çocuk" diyor. Bu kafada bir insandan bir şey beklemek zaten hata.
2. sebep: Bir önceki sebepte yazmıştım, sürekli babaannemlere, halamlara gidiyorlar. Orada çocuk yanlarında oturuyor. Bunlar sohbet adı altında dedikodu, çocukların duymaması gereken konuları konuşuyorlar. Ne konuştukları gram umrumda değil. Kendi aralarında istediklerini konuşsunlar, umrumda olan çocuğun yanında bunları konuşmaları. Çocuğun yanında yok şu evlenmiş, yok şu boşanmış vs. saçma saçma konuşuyorlar, küfürleri saymıyorum bile. Televizyonda da olmazsa olmaz programlar açık, kadının kocası kadını aldatmış gelmiş özür diliyor, kardeşimde bunları duyuyor. Anladığınız rezalet bir ortamda büyüyor. Çocuğa bu yaşta eğitici şeyler öğretmek yerine, roman şarkısı açıp "kıvırt", "oyna" tarzı ahmakça ithamlarda bulunuyorlar. Gördüğümde kızıyorum, yapmayın diyorum ama tepki yiyorum. Sanki çok önemli, eğitici bir şey öğretiyorlarda bana tepki gösteriyorlar beyin yoksulları. Babamdan para istemesini öğretmişler, o ilerizekalı olan "hala", aklına geldikçe "git para iste babandan" diyor (kendisi yüzsüzün teki, sürekli kendisi de istiyor). Çocuğa para sevgisini öğretmeye çalışıyor herhalde ahmak. Çocuğa paradan önce saygı, sevgi öğretmeyi bilmiyorlar.
Anneme argo konuşup hakaret ettiğini duydum, sinir krizi geçirdiğini gördüm. En kötüsü, şekerli yiyecek yiyemediği zaman delirme seviyesine geldiğini gördüm, sebebi ise yine halalarım ve annem. Annemde bu konuda kızıyor ama engelleme konusunda etkisiz eleman, konuşmaya korkuyor. Ben konuşuyorum, tepki görüyorum. Ulan cahil, o şekerlerin içinde ne olduğunu daha kendin bilmiyorsun, bir de onları çocuğa yediriyorsun. Hadi sadece ara sıra, nadiren al, sen onu da yapmıyorsun. Ne zaman aklına gelirse alıyorsun. Senden giden tek şey cebindeki 10 TL, çocuktan giden şey ise maalesef sağlığı.
Maalesef eskiden bende kardeşimin yanında 2, 3 kere argo kelime söyledim. Oradan da duydu, ben çok küçükken yanımdaki ahmaklar sürekli küfür, argo ile konuşuyorlardı. Bende eskiden "kardeşinin yanında küfürlü konuşursan havalı olursun" tarzı düşünüyordum, şu an bundan dolayı utanıyorum. Şu sıralar olanların farkına vardım, kendimi düzeltiyorum. Hala kardeşimden yaşına hitap etmeyen kelimeler duyuyorum ve engellemeye çalışıyorum. Halamlarla bu ahmakça davranışlarından dolayı konuşmuyorum, annem ise konuşmamamdan şikayetçi fakat hiçbirini takmıyorum, sadece kardeşimi düşünüyorum.
Annem ve kardeşim halamlara hala gidiyor ve çocuk o rezalet ortamda kalıyor. Bunu nasıl engellerim diye düşündüm. Annemle konuştum bana "eskiden sana çok baktılar" tarzı cümleler kuruyor ve beni dinlemiyor. Olan maalesef kardeşime oluyor.
Zamanınızı çaldığım için özür dilerim ama gerçekten içimi dökmeye ihtiyacım vardı.
Küçük bir kız kardeşim var ve onu çok seviyorum, ona iyi bir hayat yaşatmak istiyorum. Annemlerde istiyor ama, çocuğun beyninin içine ediyorlar.
Bundan birkaç sene önce küçücük çocuktan "evlilik", "bebek doğurmak" tarzı laflar duydum. Biraz gözlemleyince, bu sorunun sebeplerini tespit ettim.
1. sebep: Annemin bakmaktan sıkılıp eline telefon vermesi. Video izlerken denk geliyorum, çocukların izlenmelerinden 3, 5 kuruş fazla kazanmak için saçma saçma videolar çeken Minecraft kanallarını izliyor. Onu geçtim, YouTube'un muhteşem kwai reklamları çocuğa gerçekten çok iyi örnek oluyor (!). Ne zaman elinden almaya çalışsam, annemle kardeşim bana düşman kesiliyor. Kardeşim alıştırıldığı için kızıyor ağlıyor, bu maalesef ki normal. Ama anneme bakıyorum, kardeşim affedersin eşek kadar olmuşsun sen düşünemiyor musun bu çocuğa ne olacağını? Diyor ki, "okulu başladı, telefonu vermeyeceğim artık." ama nasıl oluyorsa hala o telefon elinde, beynini kenarı bırakıp o videoları izliyor. Annem bazen sinirlenip telefonu yasaklıyor (yasak kalma süresi maksimum 2 gün.), babaannemlere, halalarıma falan gidiyorlar. Orada da halalarım telefon veriyor, gelde sinirlenme şimdi. Bir tane ilerizekalı olanı var, ne zaman telefon verse, "ne olacak? İzlesin çocuk" diyor. Bu kafada bir insandan bir şey beklemek zaten hata.
2. sebep: Bir önceki sebepte yazmıştım, sürekli babaannemlere, halamlara gidiyorlar. Orada çocuk yanlarında oturuyor. Bunlar sohbet adı altında dedikodu, çocukların duymaması gereken konuları konuşuyorlar. Ne konuştukları gram umrumda değil. Kendi aralarında istediklerini konuşsunlar, umrumda olan çocuğun yanında bunları konuşmaları. Çocuğun yanında yok şu evlenmiş, yok şu boşanmış vs. saçma saçma konuşuyorlar, küfürleri saymıyorum bile. Televizyonda da olmazsa olmaz programlar açık, kadının kocası kadını aldatmış gelmiş özür diliyor, kardeşimde bunları duyuyor. Anladığınız rezalet bir ortamda büyüyor. Çocuğa bu yaşta eğitici şeyler öğretmek yerine, roman şarkısı açıp "kıvırt", "oyna" tarzı ahmakça ithamlarda bulunuyorlar. Gördüğümde kızıyorum, yapmayın diyorum ama tepki yiyorum. Sanki çok önemli, eğitici bir şey öğretiyorlarda bana tepki gösteriyorlar beyin yoksulları. Babamdan para istemesini öğretmişler, o ilerizekalı olan "hala", aklına geldikçe "git para iste babandan" diyor (kendisi yüzsüzün teki, sürekli kendisi de istiyor). Çocuğa para sevgisini öğretmeye çalışıyor herhalde ahmak. Çocuğa paradan önce saygı, sevgi öğretmeyi bilmiyorlar.
Anneme argo konuşup hakaret ettiğini duydum, sinir krizi geçirdiğini gördüm. En kötüsü, şekerli yiyecek yiyemediği zaman delirme seviyesine geldiğini gördüm, sebebi ise yine halalarım ve annem. Annemde bu konuda kızıyor ama engelleme konusunda etkisiz eleman, konuşmaya korkuyor. Ben konuşuyorum, tepki görüyorum. Ulan cahil, o şekerlerin içinde ne olduğunu daha kendin bilmiyorsun, bir de onları çocuğa yediriyorsun. Hadi sadece ara sıra, nadiren al, sen onu da yapmıyorsun. Ne zaman aklına gelirse alıyorsun. Senden giden tek şey cebindeki 10 TL, çocuktan giden şey ise maalesef sağlığı.
Maalesef eskiden bende kardeşimin yanında 2, 3 kere argo kelime söyledim. Oradan da duydu, ben çok küçükken yanımdaki ahmaklar sürekli küfür, argo ile konuşuyorlardı. Bende eskiden "kardeşinin yanında küfürlü konuşursan havalı olursun" tarzı düşünüyordum, şu an bundan dolayı utanıyorum. Şu sıralar olanların farkına vardım, kendimi düzeltiyorum. Hala kardeşimden yaşına hitap etmeyen kelimeler duyuyorum ve engellemeye çalışıyorum. Halamlarla bu ahmakça davranışlarından dolayı konuşmuyorum, annem ise konuşmamamdan şikayetçi fakat hiçbirini takmıyorum, sadece kardeşimi düşünüyorum.
Annem ve kardeşim halamlara hala gidiyor ve çocuk o rezalet ortamda kalıyor. Bunu nasıl engellerim diye düşündüm. Annemle konuştum bana "eskiden sana çok baktılar" tarzı cümleler kuruyor ve beni dinlemiyor. Olan maalesef kardeşime oluyor.
Zamanınızı çaldığım için özür dilerim ama gerçekten içimi dökmeye ihtiyacım vardı.
