Merhaba, 17 yaşındayım, yazılımcıyım. C# ve PHP dillerine hâkimim, birçok proje yaptım. 12 yaşımdan beri yazılımla uğraşıyorum. O zamanlar yazılımla ilgilendiğimi aileme söyledim. Eniştem, "Senin beynini yıkıyorlar" tarzında konuştu. "Sen öyle sanıyorsun, bu ne anlar?" falan dedi babamlara. Babamlar bana inanmamıştı, o an hevesim bayağı kırılmıştı. Ayrıca eniştem o gün saçma sapan bir kurs önerdi. Neymiş, çizim kursuymuş. Gitmek istemedim ama zorla yolladılar. Hatta 12 yaşında çalıştırıldım ve çalıştığım parayı da o kursa verdim, enişteme verdim. Bundan dolayı sürekli kavga ediyoruz evde.
Şu an kararlıydım, kendimi kanıtlayacaktım. Geç de olsa babamlarla konuştum, bir proje yaptım. Babamın tanıdığı bir yazılımcı vardı, ona gönderdim. "Çocuk biliyor" falan dedi, hatta projemi beğendi. 1 sene uğraştığım projeydi, ama 1 senem çöpe gitti. Sonra ben gelir elde etmeyi öğrendim. Aylık 10K gelir yapmaya başladım. Yazılımlarla pasif gelir elde etmeyi öğrendim ve hâlâ yapıyorum. Ama ailem elimdeki parayı alıyor. Tamam, elimden paramı alabilirler, sonuçta onlar ailem. Ama kendimi geliştirmek istiyorum.
Bu nedenle şirketlerle tanıştım, yurt dışındaki şirketlerle iş yapıyorum. Yurt dışına gitme imkânım var ama ailem buna da engel oluyor. "Sen daha çocuksun, aklın başında değil, kendini savunmasını, konuşmasını bilmiyorsun, ev çocuğusun" vb. diyorlar. Evden markete gidiyorum, yüzlerce kez arıyorlar. Dayanamıyorum, sıkıldım, bıktım. Anlatamıyorum kendimi. "Çocuk değilim ben" diyorum ama dinlemiyorlar. Bu durum beni bayağı sıkmaya başladı.
Ayrıca son günlerde fiziki bir ürün projemiz var: Akıllı yapay zekâlı gözlük. Hatta bu projemize başladık, bir prototipini çıkardık, hazırladık. Ortak olduğum arkadaşla birlikte çalışıyoruz ama ailem, ortak olduğum kişi doğulu diye onunla buluşmamı da istemiyor. Yani "Kürt arkadaşın olmasın, evden çıkma, şunu yapma, bunu yapma" diye diye hayatımı mahvettiler.
Not: Eniştemle yumruk yumruğa kavga ettik. Beni sürekli kötülüyordu, "Bu yapamaz, edemez, yalan onlar" gibi şeyler söylüyordu. Dayanamadım, kavga ettik. Babam ise "Enişten senin büyüğün" diyerek bana kızdı. O gece eve gelmedim, dışarıda yatmak zorunda kaldım.
Gerçekten hevesim kalmadı şu an. Hiçbir şey yapasım yok. Hayattan soğudum, psikolojik olarak çöktüm.
Çok baskıcılar.
bir çok projemi ve ortak çalıştığım arkadaşları ailem yüzüne bırakmak zorunda kaldım, artık sıkıldım.