Ailemden bir şey isteyemiyorum

fairy

Decapat
Katılım
29 Mayıs 2019
Mesajlar
28
Ailemden bir şey isteyemiyorum, yaşım 14. Benim yaşımdakiler ailelerinden ne isterse zorla aldırıyor ama ben ailemden herhangi bir şey istemekten utanıyorum. Mesela bir konsol alacağım diyelim onu annemden, babamdan isteyemem (istesem de almazlar. Babam oyundan nefret ediyor). Babamdan yaz için iş ayarlayabilir misin dedim (bu tarz şeyler bir zahmet isterim). Sebebi de kendi paramla almak istemem ama şöyle bir sıkıntı var mesela PSP almak istiyorum, PSP alacak param var, malum okul da yok evde sıkılıyorum dedim. PSP alayım (2.el) yaşım 14 yakınlarımda PSP satan yok babamdan kendi paramla bile bir PSP isteyemiyorum. Babamdan küçükken bisiklet istemiştim 2 yaz boyunca onu da çekinerek istiyordum. Yaz bitti diğerek geçiriyordu. Sonra hep düşünmye başladım. İstiyorum almıyorlar abim var. 10 yaşına kadar 2 PC değişmiş ve nasıl olmuşsa babama Nintendo aldırmıştı. Ben babamdan bir Nintendo konsol istesem almaz abim telefon istedi, aldı, PC aldı (kendi parasıyla)ki ben PC istesem nah. Benim ne farkım vardı?
Küçükken hep bir şey isterdim almazdılar babamdan istediğim ve alınan şeyleri hiçbir zaman unutmuyorum abimin, eskilerini kullandım eski telefon, eski PC, eski... Konsolum hiç olmadı ama abime bakıyorum kendime bakıyorum annem hep abimi benden daha üstte tutuyor (abimi seviyorum kıskanmıyorum) annem de obsesifin teki. Bir abin gibi olamadın falan... Sussam kabahat konuşsam kabahat kardeşim var o da zorla aldırıyor. Sıkıntı mı ben de sıkıldım artık.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Her insan aynı değil. Abinle sana ayrı muamele yapması hoş olmamış. Ancak dönemsel ekonomik durumlar etkili olmuştur muhakkak.

Zamanında ben de öyleydim. İlkokulda, lisede harçlığımı amcamın çiçekçi dükkanında akşam 6-9 arası çalışarak kazanırdım. Lisede Devlet Parasız Yatılı Bursluluk Sınavı'nı kazandım. Oradan biriktirdiğim parayla cep telefonu aldım. Evimizde Windows 95 bilgisayar vardı 2006-2007 zamanlarında, o da bozuldu gitti. Kendim biriktirmeye devam ettim ve 2000 liraya laptop aldım. Özellikleri kötüymüş, o zaman pek bilgim yoktu ama 2018'e kadar devam ettim onunla. Sonra işe girdim ve maaşımla bilgisayar aldım.

Hayatı küçük yaşta öğrenmek insanı yoruyor ama çok şey kazandırıyor. Sen de yap, biriktir ve al. Ailene gerektiği yerde yardım et. İnşallah hak ettiğini alırsın. 🌹
 
Derslerinde başarılı mısın? Kendini teknolojiye kaptırıp bazı ciddi mevzuları boşluyor musun? Belki de o yüzden sana karşı daha temkinli davranıyor olabilirler. Derslerinde başarıyı yakala. Annen ve babana karşı tavırlarını değiştir. Onlara karşı yumuşak davran ve gözlerine girmeyi başar. Eminim hi. Bir anne baba evladının kötülüğü istemez.
 
Arkadaşım tek bir çözümü var bu işlerin bana kalırsa. Babanı karşına alıp senle baba oğul konuşmak istiyorum diyeceksin. Ardından sökülmeye başla ne derdin varsa anlat ama duygusallığı unutma sakın. Babanı kandır demiyorum yanlış anlama sadece baba oğul güzel bir konuşma yap. Etkilenir aranızdaki bu tarz sorunları çözebilirsin. Ne kadar sert olabilselerde her babanın altında çocuğuna karşı yufka bir yürek var bunu unutma. :)
 
Resmen geçmiş yıllarda yaşadıklarımı okuyorum. Ben de hiçbir şey isteyemem, derdimi anlatamam. Babamla bir kez bile oturup karşılıklı dertleştiğim olmadı. Söylemek istediğim çoğu şeyde ise nasıl karşılık vereceklerini bilmediğimden söyleyemiyorum.

Sana tavsiyem sabırlı ol ve ailen olsa bile kimsenin eline bakma çalışıp kendi paranla al. Sen kimseye muhtaç olmamaya niyet edersen Allah da seni kimseye muhtaç etmez.
 
Dostum maalesef Türkiye şartlarında ailelerimiz çocuk bakma konusunda niteliksizler. Senle aynı şeyleri yaşamış bir insan olarak çarenin üniversiteye girmek veya çalışmaya başlamak olduğunu düşünüyorum. En mantıklısı uzaklaşmak ve mali özgürlüğünü kazanmak olacaktır. Ancak uzun bir süre bu konuma gelemeyeceksin gibi gözüküyor. Hayırlısı elbette olacaktır. Bana dediklerinde uyuz olsamda sadece sabır demek zorundayım. Kendine iyi bak.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı