Ailemi bırakıp iş görüşmesine gidiyorum

Arkadaşlar merhaba, bulunduğum şehirde askerden sonra bir iş bulmuş değilim. Bulunanlar da pek bana uygun değil. Kendime göre bir iş buldum gibi görünüyor. Şuan otogardayım. Daha önce yaşamadığım duygular içindeyim resmen. Ailemle pek iyi anlaştığım söylenemez ama şimdiden annemi özledim. Onlar, hatırı sayılır ücret vermedikleri sürece gitmenin mantığı yok. Her yer hemen hemen aynı. Oraya gidersem ilk planda pansiyonlarda kalıp işe gitmem gerekecektir illaki. Ev bark yok orada bizim. Bizimkiler yanlarında kalıp çalışmamı birikim yapmamı söylüyorlar kulağa mantıklı geliyor ama pek istediğim gibi hareket ediyorum diyemem. Bir yanım dön geri diyor öbür yanım bir bakalım diyor. Garip duygular içindeyim. Askere giderken bişey hissetmedim neredeyse. Özellikle annem değerlidir benim için ama işte durumlar böyle. Yorumları alabilir miyim?

Bol şans hocam, çalışmak güzeldir.
Başın bağlı olmadığı için de çat kapı ayrılabilirsin.
Bende bir sorun olmazsa yaz döneminde aynı şeyi yapacağım.

Ayrılıklar her zaman vardır.
İyi bir iş sahibi olursunuz umarım.

ZCPS21 dedi:

Bol şans hocam, çalışmak güzeldir.
Başın bağlı olmadığı için de çat kapı ayrılabilirsin.
Bende bir sorun olmazsa yaz döneminde aynı şeyi yapacağım.

Genişletmek için tıkla...

18 yaşında çalışmaya başladım yaklaşık 3 yıl birkaç iş tecrübem var. İşle falan sorunum yok esasında da manevi duygu yığını oluşuyor içimde niyeyse.

PhemiusTR dedi:

18 yaşında çalışmaya başladım yaklaşık 3 yıl birkaç iş tecrübem var. İşle falan sorunum yok esasında da manevi duygu yığını oluşuyor içimde niyeyse.

Genişletmek için tıkla...

Ortam değiştirdiğiniz içindir hocam, oralarda biraz durunca alışırsınız. Anlayacağınız olay sizin iradenizde bitiyor.