Bir gün kendine zarar falan verirsen o ailen dünyadaki en büyük vicdan azabını çekecek. Psikolojik sıkıntıları çok önemsiz bir şey falan sanıyorlar herhalde. Durumun ciddiyetini bi şekilde onlara kavratman lazım.Hocam ailem izin vermiyor. Büyütme diyorlar. Büyüyünce geçer diyorlar.
@Skyless hadi bakalım. Haberdar edersin bizi olan bitenlerden.
Bir gün kendine zarar falan verirsen o ailen dünyadaki en büyük vicdan azabını çekecek. Psikolojik sıkıntıları çok önemsiz bir şey falan sanıyorlar herhalde. Durumun ciddiyetini bir şekilde onlara kavratman lazım.
Hiç biri de sekmiyor. Yine klasik aileler. Çocuklarının sorunlarını gram umursamıyor. Çocuklarında rahatsızlık olduğunu kabullenmiyorlar. Kusra bakmasın bu aileler ama büyüyünce hiçbir şey geçmiyor. Kendilerini kandırmayı bırakmıyorlar bir türlü...Böyle ciddi bir şey de ailenin böyle sorumsuz davranması gerçekten üzücü.
Hiçbiri de sekmiyor. Yine klasik aileler. Çocuklarının sorunlarını gram umursamıyor. Çocuklarında rahatsızlık olduğunu kabullenmiyorlar. Kusra bakmasın bu aileler ama büyüyünce hiçbir şey geçmiyor. Kendilerini kandırmayı bırakmıyorlar bir türlü...
Ailenin durumun ciddiyetini anlamaları için yanlarında atak geçirmen lazım 3-4 kere falan. Ancak öyle anlarlar. Bazı insanlar bir şeyi yaşamadan asla o durumun ciddiyetini kavrayamıyor.Maalesef hocam. 2 haftadır atak geçirip duruyorum. Umursamıyorlar...
Hocam atak geçirirken belli olmuyor pek. Ailem de pek dışarı çıkan biri olmadıkları için geçirmem zor. Kalabalık ortamlarda oluyor çünkü. Bazen dışarıda yemek yiyemiyorum bunu biliyorlar. Bu gayet yeterli bence. Atak geçirirken yalnız ben kendimi anlayabilirAilenin durumun ciddiyetini anlamaları için yanlarında atak geçirmen lazım 3-4 kere falan. Ancak öyle anlarlar. Bazı insanlar bir şeyi yaşamadan asla o durumun ciddiyetini kavrayamıyor.
Ailenin durumun ciddiyetini anlamaları için yanlarında atak geçirmen lazım 3-4 kere falan. Ancak öyle anlarlar. Bazı insanlar bir şeyi yaşamadan asla o durumun ciddiyetini kavrayamıyor.
Ve bu arada durumuna epey üzüldüm.umarım atlatmayı başarırsın. Öğretmenine durumunu anlat. Konuşa konuşa çözülmeyecek bir şey yok. Siz sus pus öylece oturup durursanız, durumunuzu anlatmazsanız hiçbir şeyi çözemezsiniz. Hocanızla konuşun. Hiç olmadı ailenize durumu anlatsın.
Çoğu insan dışarıda yemek yiyemez, elleri titrer ve daralır. Kendinizi anskiyeteye bağlamayın uzak kalmaya çalışın neden hemen aklınıza ben anksiyete miyim diye soru geliyor. Gerçekten bir anskiyete krizine liseye giderken bir kız kavgasında denk gelmiştim. Öyle bir durumda hocanızın bunu fark etmemesi imkansız.
Her neyse hastalık hastası olmayın. Ben sağlıklıyım deyin. Her titremenizde, her kaygı bozukluğunda, her heyecanda bunu çeşitli hastalıklara bağlarsanız 50 yaşına gelmeden, ilaç kullanmaktan böbreklerinizi kaybedersiniz.
Bu sitenin çalışmasını sağlamak için gerekli çerezleri ve deneyiminizi iyileştirmek için isteğe bağlı çerezleri kullanıyoruz.