Annem beni delirtecek

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Katılım
11 Haziran 2019
Mesajlar
19
Makaleler
2
Bu sefer konu annem... 3 yaşındayken annem ve babam ayrılmış, annem biraz panik atak, biraz da çok konuşuyor, bana çevremdeki insanlar annen de çocuk gibi falan diyor, ama annem çok iyidir. Birisine bir şey alınacaksa komşuya ya da yemek götürülecekse hastalıktan dolayı bunları hep yapar hep ama aynı şey bize hiç olmaz. Mesela akrabalarımızın çoğu okumuş ama bize getirdikleri sayıyla ekler, 1 tane fazlasını istesek yok yani. Ama annem her türlü fedakarlığı her şeyi yapar babasından kalan yetim maaşıyla. Diğer dediğim kişiler annemin maaşının 10 katı, ailecek 20 katı falan. Annem herkese ama herkese hediye alır ama karşılığını göremez, alıp hediyeleri attığım da olmuştur ya da alma diyorum bir şey gidip alıyor bana gidip şampuanı döktüğüm de oluyor laftan anlamıyor, bana babam para veriyor istediğimi alırım beni annem dışardayken 100 kere arar ne alayım. Ne yapayım diye inanın bu kötü bir şey değil ama insan bunalıyor. Bende ondan görerek sözlüme aynılarını yaptım ve bu sebepten annemden uzaklaştım. Bu kadar iyi olmasına herkese karşı gerek yok. Annemin yüzüne gülenler çok temiz kalpli ama çok konuşuyor yemek yapamıyor vs. diyor. Evet annemin elinden menemen vs. dışında normal yemek yememişimdir, annem tek çocuk alışmamış yemekler falan ben kendime yaparım hep. Arkadaşımla ilgili bir şey anlatıyorum dayanamayıp bana böyle demişsin falan diye gidip anlatıyor, ya da kızıma böyle yapmışsın diye hemen gider söyler herkesle aram açıldı.

Asıl konuyu açma sebebim:

Babam bize gelir, annemlerle yaşıyorum fakat babam çok iyidir. Anneme nasıl katlanmış dedim mesela, geçen gün herkesin içinde artık bıktım. Sadece çok bunaldım.
Sevmemek değil buradan yazmakla olmuyor. İçimdeki duygular garip gerçekten bir yandan seviyorum çok üzülüyorum, bir yandan da sinir oluyorum artık şöyle hareketler yapmasın diye. Neyse babam geldi çok konuştu annem anne susar mısın dedim. Telefonu elimdeydi susmuyorum falan dedi annem asla altta kalmaz illa bir şey söyleyecek. Yani telefonunu atıcam bak dedim. Kaç kere elimdeydi kaç kere attım daha önce hala akıllanmıyorsun dedim. Sanki ben anneyim o çocuk tartışmaya devam ederken babam bana harçlık getirmişti. Kızdı kalktı daha önce de annem sebep olmuştu yine aldım attım telefonu bağırdım evde böyle böyle yapma git reddet beni kimseye karşı da savunmuyosun dedim. Bunun sebebi de şu komşular anneme senin kızını yolda tartakladı demişler açık açık annemde gelmiş bana söylüyor kafamdan kaynar sular indi, tırsma dedikleri nişanlımla kavga ederken beni omzumdan itmişti.

Annene bunları nasıl yaparsın basıl düşünürsün demeyin, benim yerine koyun kendinizi bir yandan nişanlım bir yandan ailem. Kafam o kadar dolu ki her şeyi unutuyorum en ufacık bir şeyde ağlıyorum.

Bu yaşımda o kadar çok şey yaşadım ki hiçbiri kolay değildi gerçekten yaşamak istemiyorum.
Bu arada dost sandıklarım benim derdimden bıkmış herkesten bir kazık yiyorum. İyiymişim çok temiz kalpliymişim ama benim sorunlarımı anlatmamdan bıkmışlar. Kınamasınlar kınadığınız şey başınıza gelmeden ölmezsiniz yazdım bende.
Gerçekten çok moralim bozuk ağlaya ağlaya yazan birisinin daha da çok moralini bozacak kişiler lütfen...

En iyi anne benim annem, ben yokken benim sevdiğim yemeği bile yemez ama bu huyları beni kahrediyor. Ölsem daha iyi diyorum bazen o kadar.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Bu sefer konu annem... 3 yaşındayken annem ve babam ayrılmış, annem biraz panik atak, biraz da çok konuşuyor, bana çevremdeki insanlar annen de çocuk gibi falan diyor, ama annem çok iyidir. Birisine bir şey alınacaksa komşuya ya da yemek götürülecekse hastalıktan dolayı bunları hep yapar hep ama aynı şey bize hiç olmaz. Mesela akrabalarımızın çoğu okumuş ama bize getirdikleri sayıyla ekler, 1 tane fazlasını istesek yok yani. Ama annem her türlü fedakarlığı her şeyi yapar babasından kalan yetim maaşıyla. Diğer dediğim kişiler annemin maaşının 10 katı, ailecek 20 katı falan. Annem herkese ama herkese hediye alır ama karşılığını göremez, alıp hediyeleri attığım da olmuştur ya da alma diyorum bir şey gidip alıyor bana gidip şampuanı döktüğüm de oluyor laftan anlamıyor, bana babam para veriyor istediğimi alırım beni annem dışardayken 100 kere arar ne alayım. Ne yapayım diye inanın bu kötü bir şey değil ama insan bunalıyor. Bende ondan görerek sözlüme aynılarını yaptım ve bu sebepten annemden uzaklaştım. Bu kadar iyi olmasına herkese karşı gerek yok. Annemin yüzüne gülenler çok temiz kalpli ama çok konuşuyor yemek yapamıyor vs. diyor. Evet annemin elinden menemen vs. dışında normal yemek yememişimdir, annem tek çocuk alışmamış yemekler falan ben kendime yaparım hep. Arkadaşımla ilgili bir şey anlatıyorum dayanamayıp bana böyle demişsin falan diye gidip anlatıyor, ya da kızıma böyle yapmışsın diye hemen gider söyler herkesle aram açıldı.

Asıl konuyu açma sebebim:

Babam bize gelir, annemlerle yaşıyorum fakat babam çok iyidir. Anneme nasıl katlanmış dedim mesela, geçen gün herkesin içinde artık bıktım. Sadece çok bunaldım.
Sevmemek değil buradan yazmakla olmuyor. İçimdeki duygular garip gerçekten bir yandan seviyorum çok üzülüyorum, bir yandan da sinir oluyorum artık şöyle hareketler yapmasın diye. Neyse babam geldi çok konuştu annem anne susar mısın dedim. Telefonu elimdeydi susmuyorum falan dedi annem asla altta kalmaz illa bir şey söyleyecek. Yani telefonunu atıcam bak dedim. Kaç kere elimdeydi kaç kere attım daha önce hala akıllanmıyorsun dedim. Sanki ben anneyim o çocuk tartışmaya devam ederken babam bana harçlık getirmişti. Kızdı kalktı daha önce de annem sebep olmuştu yine aldım attım telefonu bağırdım evde böyle böyle yapma git reddet beni kimseye karşı da savunmuyosun dedim. Bunun sebebi de şu komşular anneme senin kızını yolda tartakladı demişler açık açık annemde gelmiş bana söylüyor kafamdan kaynar sular indi, tırsma dedikleri nişanlımla kavga ederken beni omzumdan itmişti.

Annene bunları nasıl yaparsın basıl düşünürsün demeyin, benim yerine koyun kendinizi bir yandan nişanlım bir yandan ailem. Kafam o kadar dolu ki her şeyi unutuyorum en ufacık bir şeyde ağlıyorum.

Bu yaşımda o kadar çok şey yaşadım ki hiçbiri kolay değildi gerçekten yaşamak istemiyorum.
Bu arada dost sandıklarım benim derdimden bıkmış herkesten bir kazık yiyorum. İyiymişim çok temiz kalpliymişim ama benim sorunlarımı anlatmamdan bıkmışlar. Kınamasınlar kınadığınız şey başınıza gelmeden ölmezsiniz yazdım bende.
Gerçekten çok moralim bozuk ağlaya ağlaya yazan birisinin daha da çok moralini bozacak kişiler lütfen...

En iyi anne benim annem, ben yokken benim sevdiğim yemeği bile yemez ama bu huyları beni kahrediyor. Ölsem daha iyi diyorum bazen o kadar.
Öncelikle hayatta ilk önce kendini düşünmelisin. Başkasını düşünürsen kaybedersin. Annen bile olsa eğer seni üzüyor ve zarar veriyorsa elinden geldiğince o zarar veren şeyden uzaklaşmalısın. Demek istediğim annenden uzak dur demek değil tabikide. Annen seni üzmeye başladığı hareketleri yapmaya başladığı zaman uzak dur. Anladığım kadarıyla anneniz çok iyi niyetli biri ve bu yüzden hep karşılıksız olarak sonuç buluyor ilişkiler. Annenize bunu anlatın ve insanlara her zaman onun iyilik yapması gerek olmadığını ve iyiliklerin karşılıklı olması gerektiğini anlatın. Telefonu atmanız kusura bakmayın ama bence gereksiz bir davranış olmuş. Para kolay kazanılan bir şey değil bunu sizde biliyorsunuz. Ölmek bir çare değil... inanın ölünce 1 gün olur 2 gün olur herkes ağlıyor ama ondan sonra herkes hayatına devam ediyor. Bazı şeyleri kabul edin ve sadece kendinizi düşünüp önünüze bakın. Unutmayın ki kimse kimseden üstün değil... O yüzden sizi eleştiren veya beğenmeyen insanları hayatınızdan çıkarın bence. Bu hayatta sizi düşünen,seven,iyiliğinizi isteyen,siz mutlu olunca mutlu olan insanları sevin.
 
Öncelikle hayatta ilk önce kendini düşünmelisin. Başkasını düşünürsen kaybedersin. Annen bile olsa eğer seni üzüyor ve zarar veriyorsa elinden geldiğince o zarar veren şeyden uzaklaşmalısın. Demek istediğim annenden uzak dur demek değil tabikide. Annen seni üzmeye başladığı hareketleri yapmaya başladığı zaman uzak dur. Anladığım kadarıyla anneniz çok iyi niyetli biri ve bu yüzden hep karşılıksız olarak sonuç buluyor ilişkiler. Annenize bunu anlatın ve insanlara her zaman onun iyilik yapması gerek olmadığını ve iyiliklerin karşılıklı olması gerektiğini anlatın. Telefonu atmanız kusura bakmayın ama bence gereksiz bir davranış olmuş. Para kolay kazanılan bir şey değil bunu sizde biliyorsunuz. Ölmek bir çare değil... inanın ölünce 1 gün olur 2 gün olur herkes ağlıyor ama ondan sonra herkes hayatına devam ediyor. Bazı şeyleri kabul edin ve sadece kendinizi düşünüp önünüze bakın. Unutmayın ki kimse kimseden üstün değil... O yüzden sizi eleştiren veya beğenmeyen insanları hayatınızdan çıkarın bence. Bu hayatta sizi düşünen,seven,iyiliğinizi isteyen,siz mutlu olunca mutlu olan insanları sevin.
"Hayata ilk önce kendini düşünmelisin." demek bencilliktir.
 
"Hayata ilk önce kendini düşünmelisin." demek bencilliktir.
Bencillikmi ? Hocam size birşey zarar veriyorsa tabikide kendini düşünmelisin. Herkes 1 kere geliyor dünyaya. Siz sizi üzen bir kızla çıkarmısınız ? Sizi sevse bile... Konudan konuya göre değişir bencillik eğerki birşey size zarar veriyorsa ondan kurtulmalısınız. Üstteki yorumda dediğim gibi annesinden uzak dursun demiyorum... Bunun neresi bencillik ?
 
Bencillikmi ? Hocam size birşey zarar veriyorsa tabikide kendini düşünmelisin. Herkes 1 kere geliyor dünyaya. Siz sizi üzen bir kızla çıkarmısınız ? Sizi sevse bile... Konudan konuya göre değişir bencillik eğerki birşey size zarar veriyorsa ondan kurtulmalısınız. Üstteki yorumda dediğim gibi annesinden uzak dursun demiyorum... Bunun neresi bencillik ?
Evet bencilliktir. Söz konusu arkadaşın,dostun veya 2 gün sonra seni unutacak sevgilin değil. ANNEN...
Öncelikle hayatta ilk önce kendini düşünmelisin. Başkasını düşünürsen kaybedersin. Annen bile olsa eğer seni üzüyor ve zarar veriyorsa elinden geldiğince o zarar veren şeyden uzaklaşmalısın. Demek istediğim annenden uzak dur demek değil tabikide. Annen seni üzmeye başladığı hareketleri yapmaya başladığı zaman uzak dur. Anladığım kadarıyla anneniz çok iyi niyetli biri ve bu yüzden hep karşılıksız olarak sonuç buluyor ilişkiler. Annenize bunu anlatın ve insanlara her zaman onun iyilik yapması gerek olmadığını ve iyiliklerin karşılıklı olması gerektiğini anlatın. Telefonu atmanız kusura bakmayın ama bence gereksiz bir davranış olmuş. Para kolay kazanılan bir şey değil bunu sizde biliyorsunuz. Ölmek bir çare değil... inanın ölünce 1 gün olur 2 gün olur herkes ağlıyor ama ondan sonra herkes hayatına devam ediyor. Bazı şeyleri kabul edin ve sadece kendinizi düşünüp önünüze bakın. Unutmayın ki kimse kimseden üstün değil... O yüzden sizi eleştiren veya beğenmeyen insanları hayatınızdan çıkarın bence. Bu hayatta sizi düşünen,seven,iyiliğinizi isteyen,siz mutlu olunca mutlu olan insanları sevin.
Yazdıklarını okusak bile o an yaşadıklarını ve hissettiklerini hissedemeyiz. Ama sana şunu söyliyeyim ne kadar bıkarsan bık katlanmak zorundasın. Çünkü o senin annen. O senin bir parçan. Kaldı ki o senin kötülüğünü düşünmez. Milletin lafına sakın ola ki bakma. Arkadaşların, dostların veya sevgilin bugün yanında olabilir fakat yarın olduğunda bir bakmışın ki yanında annenden başka kimse yok. Zor durumda olabilirsin. Sen küçükken daha aklın başında değilken annen vardı yanında. O senden bıktığında aynısını sana yaptı mı? Annelerimize 40 yıl hizmet etsek bile onların bizi 9 ay karnında taşımasının hakkını bile ödüyemeyiz. Bu yüzden annen yanındayken değerini bil. Bugünlerde geçer. İnşallah senin için her şey çok güzel olur.
 
Evet bencilliktir. Söz konusu arkadaşın,dostun veya 2 gün sonra seni unutacak sevgilin değil. ANNEN...
Anne insan hayatında çok önemli bir yere sahiptir. Ama fark ettiyseniz arkadaş baya bıkmış bu konulardan.. Dediğim gibi eğer annesiyle bunları konuştuysa ve annesi ona böyle davranıyorsa o da ona göre davranmalı. Yani demek istediğim eğer bazı şeyler düzelmiyorsa öyle kabul edilip önüne bakması gerektiği...
Evet bencilliktir. Söz konusu arkadaşın,dostun veya 2 gün sonra seni unutacak sevgilin değil. ANNEN...

Yazdıklarını okusak bile o an yaşadıklarını ve hissettiklerini hissedemeyiz. Ama sana şunu söyliyeyim ne kadar bıkarsan bık katlanmak zorundasın. Çünkü o senin annen. O senin bir parçan. Kaldı ki o senin kötülüğünü düşünmez. Milletin lafına sakın ola ki bakma. Arkadaşların, dostların veya sevgilin bugün yanında olabilir fakat yarın olduğunda bir bakmışın ki yanında annenden başka kimse yok. Zor durumda olabilirsin. Sen küçükken daha aklın başında değilken annen vardı yanında. O senden bıktığında aynısını sana yaptı mı? Annelerimize 40 yıl hizmet etsek bile onların bizi 9 ay karnında taşımasının hakkını bile ödüyemeyiz. Bu yüzden annen yanındayken değerini bil. Bugünlerde geçer. İnşallah senin için her şey çok güzel olur.
Bu yazdığınız çok doğru. Hiçbirimiz annelerimizin hakkını ne yaparsak ödeyemeyiz...
 
Anne insan hayatında çok önemli bir yere sahiptir. Ama fark ettiyseniz arkadaş baya bıkmış bu konulardan.. Dediğim gibi eğer annesiyle bunları konuştuysa ve annesi ona böyle davranıyorsa o da ona göre davranmalı. Yani demek istediğim eğer bazı şeyler düzelmiyorsa öyle kabul edilip önüne bakması gerektiği...
Bazen hayatını zorlaştırdığını düşündüğün kişiler seni hayata bağlıyanlar oluyor. Konu anne olunca 1 veya 2 kere değil bir çok kez düşünmek gerekiyor.
 
Empati kuracak olursak, bugün annenizle ilgili şikayet ettiğiniz şeyleri arkadaşlarınızın sizin için söylüyor olması da garip değil mi? Bu söylemleri duyduğunuzda moraliniz bozulmuş ki burada paylaşma ihtiyacı duyuyorsunuz. Şimdi kendinizi annenizin yerine koyabiliyor musunuz? Hiçbirimiz mükemmel değiliz, çevremizdeki herkesle ilgili dert yakınacak en az 1 şey bulabiliriz ve mutlaka tahammül gösterdiğimiz bir şeyleri olduğunu söyleyebiliriz. Peki onların bizimle ilgili nelere tahammül ettiğini hiç düşünür müyüz?
İnsan kusurlu bir varlık dolayısı ile ilişkilerinin de kusursuz olması beklenemez.
Deneyimle sabittir ki, bugün şikayet ettiğiniz, canınızdan bezdiğinizi söylediğiniz her bir anısını, yarın bu dünyadan göçüp gittiğinde arıyor olacaksınız. Hiçbirimiz ailemizle geçinemiyoruz, ister kuşak farkı deyin ister başka bir şey bu bir gerçek ama sakın ha sakın telafisi mümkün olmayacak şekilde kırmayın. Kimin ne dediğini, ne düşündüğünü umursamayı bırakın, özellikle de anneniz ile kendisi arasında seçim yapmanızı isteyecek yada bunu size hissettirecek herkese o benim annem, ister gidersin ister bizi beraber kabul edersin deme cesaretini de gösterin.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Yeni konular

Geri
Yukarı