Aptal olduğumu düşünüyorum

whyGhosT

Kilopat
Katılım
8 Eylül 2018
Mesajlar
1.054
Çözümler
8
Evet. Kendimin aptal olduğumu düşünüyorum. Hiçbir şeye eğilimim olmuyor. Bu ülkede istediğim kadar çaba versem de düşündüğüm yerlere gelemeyeceğimi düşündüğüm için her şeyi erteliyorum. Odaklanma problemim var ve diğer insanlardan 1-0 geri başlıyorum derslerde vb. çevrem beni dışladı, eyvallah dedim. Fakat iyice artık kimsenin beni artık takmadığını, beğenmediğini veya umudunu kestiğini düşünüyorum. Biraz çocukca gelebilecek düşünce ama bu kadar çaba belki boşuna gidecek belki de gitmeyecek ama belirli bir süre sonra gideceğiz. Peki neden uğraşıyoruz? Erkenden son vermek istedim çok ama elim el vermedi, neden bilmiyorum. Belki cevabımı burada alamayacağım, belki alacağım bilmiyorum. Sadece içimi buraya dökmek istedim. Dökebileceğim tek yer burası.
 
Hayat çok anlamsız ancak ne olursa olsun sonuna kadar yaşamak için güzel sebeplerde var. Kendi sebeplerini ya yaratmalısın ya da bulmalısın dostum. Her ne boşluğun içersine düşersen düş hayatını sonuna kadar devam ettirmekten vaz geçmemeli ve ölmek için bu kadar acele etmemelisin. Kim bilir belki bir sürü fırsat kaçıracaksın böyle yaparak mutlu olmak için. En azından yaşamak için merağını geri kazanmalısın.
 
Belki geleceğimizi görmüyor olabiliriz ama hayallerimize ulaştığımızda hayatın ne kadar güzel olduğunu anlayabiliriz. Sakinleş ve takma kafana, aklına gelirse başka şeylerle uğraş ve o konudan çıkmaya çalış insanlarla daha çok muhatapa geç. Bilgisayar kullanıyorsan bilgisayardan uzaklaşmanı tavsiye eder sıkça telefondan çıkmıyorsan telefondan uzaklaş derim hayatın tadını çıkar. Technopat ailesi yanında 😉
 
Dünyadaki birçok insan ben de dahil halihazırda bu arayışın içerisinde ve bu düşüncelerden biraz da olsun kaçmak için oyunlara başvuruyoruz kimsenin senden umudunu kestiği yok çünkü kimsenin umut bağladığı da yok herkesin umudu kendine bu dünyayı ziyaret etmemizin bir sebebi var ben buna inanıyorum bir yolda yürümek lazım çizgisel bir yolda madem umudu kestin ölmüş ve yeniden doğmuş gibi başla hayata hayatı oynadığın en iyi RPG olarak oynamaya başla o zaman belki zevk almaya başlarsın bende işe yaradı denemeye de değeceğine inanıyorum
 
Dünyada 7 milyar insan varsa eğer hepsinin tek tek, zaman zaman bu soruyu kendine sorduğundan emin olabilirsin. Ben de mutlu değilim. Huzurlu da değilim. Ama arayış içine girmelisin. Bu ülkede mutlu değilsen başka ülkede mutluluğu aramalısın. Dil kursuna gidersin. Hobi ve amaç edinirsin. Zen öğren mesela. Belki aradığın mutluluk oradadır. Steve Jobs da Hindistan'a gidiyor ve sonra Apple doğuyor. Halbuki, Hindistan asla ABD'nin vereceğinden fazla bir şey veremez insana öyle değil mi? Ya da biz çok yanlış biliyoruz. Veriyormuş demek ki ;)
 
Evet. Kendimin aptal olduğumu düşünüyorum. Hiçbir şeye eğilimim olmuyor. Bu ülkede istediğim kadar çaba versem de düşündüğüm yerlere gelemeyeceğimi düşündüğüm için her şeyi erteliyorum. Odaklanma problemim var ve diğer insanlardan 1-0 geri başlıyorum derslerde vb. çevrem beni dışladı, eyvallah dedim. Fakat iyice artık kimsenin beni artık takmadığını, beğenmediğini veya umudunu kestiğini düşünüyorum. Biraz çocukca gelebilecek düşünce ama bu kadar çaba belki boşuna gidecek belki de gitmeyecek ama belirli bir süre sonra gideceğiz. Peki neden uğraşıyoruz? Erkenden son vermek istedim çok ama elim el vermedi, neden bilmiyorum. Belki cevabımı burada alamayacağım, belki alacağım bilmiyorum. Sadece içimi buraya dökmek istedim. Dökebileceğim tek yer burası.

Gençlik ve psikolojisi her yönüyle bahar mevsimi gibidir. Güneşi, yagmuru, karı boranı içiçedir. Yaz eninde sonunda gelecektir.
Bu hayat bir yoldur. Nereye gittiğin ne için gittiğin ne ile gittigin çok önemli.
Eğer bunlar yanlışsa veya birbirleriyle çakışiyorsa duygu birimin(gönlün, yüreğin) kasmaya başlayacaktır. İşlemcin (zekan) ne kadar yüksek olursa olsun.
Bu hayatta evrim yoktur tekamül(olgunlaşma) vardır. Sen de bir buğdaysın. Biçileceksin, öğütüleceksin, pişeceksin.
Sabır.
Unutmaki unutulsa dahi bu evrenin bir sahibi var. Ona sığın.
 
En son bu konu hakkında kendimi sorguya çektiğimde işin ana noktasının bir şeye başlamak olduğunu gördüm.

Her şeyin en zor kısmı başlamak oyunda play tuşuna yada new game'e tıklamak.

Bazen başlamadan önce kötü ve güçsüz olabilirsin kendine benden birşey olmaz diyemezsin ama çünkü denemedin denemeden şeytan (yada dünya sen bilirsin) seni alır o oturduğun koltuğa çakar hemde öyle bir çakar ki kalman bazen ayları bazense bir ömrünü alır da haberin olmaz.

En son birisi bana gelip senden adam olmaz dediğinde üniversite sınavında ilk 10bine girdim sabah 6 akşam 10'a kadar ders çalışıyordum. Lakin bu onun demesi ile olmadı tabi ki de ama kazandıktan sonra verdiği o his ancak böyle sen daha iyi anlarsın kendini o sana senden böyle adam olmaz diyen kişi olarak görmen ve her gün aynadaki o kişi ile savaşman lazım. Belki her sabah alarm çalarken o sana yat dediğinde hayır ben kalkınacam demen lazım. Her diyet yaptığın da yapma geceleri abur cubur yiyelim dediğinde ona karşı çıkman lazım.

Her zaman senin karşında olacak olan o en büyük düşman ile savaşman her gün ondan daha güçlü olman lazım. Evet zor uzaktan herkes bunu kolay sanabilir bu savaşı herkes veriyor bende sende kaybedebiliriz ama nasıl biri olmak istiyorsan zamanla ona dönüşmen lazım zayıf mı o zaman yavaştan spora başlaman lazım ilk ay ekmeği azaltman lazım. İyi bir iş mi artık bu hangi yoldan geçiyor ise çalışman lazim yavaştan günde 2 saate ile belki yavaş yavaş artırarak.

Sonunda birşey başardıktan sonra yaşadığın mutluluk anlatılmaz olabilir mesela kendin arabanı aldığında yada bilgisayar aldığında kendine yada zayıfladıktan sonra 10 KM kesintisiz yürüyorum ben önceden araba ile gidilen yere koşarak erkenden gitmen mesela neler neler.

Asla kolay olmaz asla da olmadı kolay diyenler ancak senk avutur onları geç zor yoldan geçmen lazım.
 
Kendinize istediğiniz kadar hakaret edip işin başında pes etmenizi değil disiplinli olmanızı öneriyorum.

Her insanın başarısını sergilediği alan değişiklik göstebilir.Ben de ders çalışmayı sevmiyorum ve dersten geçer not almak benim için yeterli diyorum.

Sizi sömüren,vaktinizi çalan parazitlerden uzak durun.Benim için ilişkinin temeli bu oldu artık.

Ben kendi yolumu çizmeye karar verdim eğer pes etmek istersem bahanenin çok olduğunun farkındayım.
Herkes işin sonunda kendi başına ölüyor.
İnsanların beklentilerini karşılamanızı önermiyorum.

" Real man dont work, real man hustle ! "
 

Geri
Yukarı