Arkadaş nasıl bulunur?

O değil de Technopat'ta kaç kişi aktifse hepsi burada sanırım.

Atii242 dedi:

Hocam yanlış anlamayın ama herkesin yine gerçek hayatta en kötü bir arkadaşı vardır yani. İyi kötü maksat arkadaş olsun. Arkadaşın attığı gibi bu haldeyseniz tabii ki olamazsınız.

Genişletmek için tıkla...

Böyle değilim aslında ama benim sorunum konuşmakla ilgili. Bir şey söyledikten sonra kendimi rezil olmuş gibi hissediyorum. Kendime görev koyuyorum, birine bir soru soracağım vs. ama sorduktan sonra rezil olmuş gibi hissediyorum ve aklımdan bir çıkmıyor. Ben de çok konuşamıyorum bu yüzden. Mesela şaka yaparken kendi içimden baya iyiyim ama mesela yaptığım şakaya biri gülmezse rezil olmuş gibi hissedip bir daha yapamıyorum.

Ayberk_asd dedi:

Selam, arkadaş bulabilmek için biraz taktik verir misiniz, en son 5 6 yaşlarındayken arkadaş edinmiştim. Önceden bu kadar takmıyordum ama artık arkadaşı olanları kıskanmaya başladım. Hiç arkadaş aramadığım için nasıl yapacağımı da bilmiyorum, sanki herkes birbiriyle doğuştan arkadaş olmuş gibi hissediyorum. Bir spor kursuna yazılmıştım ama kimse birbiriyle konuşmuyor, kurs bitince herkes eve gidiyor. Dışarı çık bulursun denmişti, dışarıda gezerken nasıl bulacağım? Okulda zaten herkes birbiriyle çok yakın arkadaş oldu bile, oradan bulmam en imkansız olanı. Arkadaşa gerek yok da olmuyor, tek başıma aşırı sıkılıyorum ve kıskanıyorum.

Genişletmek için tıkla...

Hocam small talk ile baslayon tuvalette gordugun adama saclar fisek gibisinden iltifatta bulun daha sonraki gunde kisiyi gozlemle eger yeni bir sey yaptiysa sac veya ceket direk fark et ve o taraftan sohbet ac en sonunda da kanki sinifin ne arada ugrarim dersin en asamada ise onun arkadaslariyla sen arkadas olursun. Buda ansikyete ile düello edeceğin yöntem birileri senin ilgini çeken bir konu konusuyorsa mesela futbol araya kusura bakmayin bölüyorum gibisinden giripte o konu hakkind ayorumunu yapabilirsin mesela minecraft konusulan bir ortamda sen su modu denediniz mi gibisinden giris yaparsin konusma bitincede memnun oldum dersin adini ogrenirsin senin icin en guzel hamle bu olaydan sonra karsi tarafa ismiyle hitap etmek olur.

Ayberk_asd dedi:

Böyle değilim aslında ama benim sorunum konuşmakla ilgili. Bir şey söyledikten sonra kendimi rezil olmuş gibi hissediyorum. Kendime görev koyuyorum, birine bir soru soracağım vs. ama sorduktan sonra rezil olmuş gibi hissediyorum ve aklımdan bir çıkmıyor. Ben de çok konuşamıyorum bu yüzden. Mesela şaka yaparken kendi içimden baya iyiyim ama mesela yaptığım şakaya biri gülmezse rezil olmuş gibi hissedip bir daha yapamıyorum.

Genişletmek için tıkla...

Hocam siz palyaço veya sirk maymunu degilsiniz ki kendinize karsi tarafi guldurmeyi görev edinmeyin karsi tarafa duygu yasatmak asil konusmayi tutan espriler degil.

Ayberk_asd dedi:

Böyle değilim aslında ama benim sorunum konuşmakla ilgili. Bir şey söyledikten sonra kendimi rezil olmuş gibi hissediyorum. Kendime görev koyuyorum, birine bir soru soracağım vs. ama sorduktan sonra rezil olmuş gibi hissediyorum ve aklımdan bir çıkmıyor. Ben de çok konuşamıyorum bu yüzden. Mesela şaka yaparken kendi içimden baya iyiyim ama mesela yaptığım şakaya biri gülmezse rezil olmuş gibi hissedip bir daha yapamıyorum.

Genişletmek için tıkla...

Bunun nedeni her şakayı anlayan arkadaşınızın olmamasıdır mesela biz okulda dörtlü grubuz sınıfça instagram , twitter artık neyin mizahı varsa en ufak şeyde anlayıp gülebiliyoruz. Anladığım kadarıyla anksiyete problemleriniz olabilir. Gülen olsun olmasın hocam siz yapın gitsin gerisi gelir.

Atii242 dedi:

Bunun nedeni her şakayı anlayan arkadaşınızın olmamasıdır mesela biz okulda dörtlü grubuz sınıfça instagram , twitter artık neyin mizahı varsa en ufak şeyde anlayıp gülebiliyoruz. Anladığım kadarıyla anksiyete problemleriniz olabilir.

Genişletmek için tıkla...

Şakayı örnek verdim ama sorunum daha çok normal konuşmada oluyor. Mesela birine "sınavın nasıl geçti?" diye soracağım, aklımdan baya iyi söylüyorum ama konuşmaya gelince şunun gibi "iyi mi? Nasıldı senin sınavın" yani bunun gibi oluyor, aşırı stres oluyorum böyle bir cümlede bile. Bir ara konuşma bozukluğum var sanırım vs. diyordum ama bence stresten oluyor.

Ayberk_asd dedi:

Böyle değilim aslında ama benim sorunum konuşmakla ilgili. Bir şey söyledikten sonra kendimi rezil olmuş gibi hissediyorum. Kendime görev koyuyorum, birine bir soru soracağım vs. ama sorduktan sonra rezil olmuş gibi hissediyorum ve aklımdan bir çıkmıyor. Ben de çok konuşamıyorum bu yüzden. Mesela şaka yaparken kendi içimden baya iyiyim ama mesela yaptığım şakaya biri gülmezse rezil olmuş gibi hissedip bir daha yapamıyorum.

Genişletmek için tıkla...

Bence bu sorunun en iyi çözümü kendi kafanda insanlar bulmak

Ayberk_asd dedi:

Böyle değilim aslında ama benim sorunum konuşmakla ilgili. Bir şey söyledikten sonra kendimi rezil olmuş gibi hissediyorum. Kendime görev koyuyorum, birine bir soru soracağım vs. ama sorduktan sonra rezil olmuş gibi hissediyorum ve aklımdan bir çıkmıyor. Ben de çok konuşamıyorum bu yüzden. Mesela şaka yaparken kendi içimden bayağı iyiyim ama mesela yaptığım şakaya biri gülmezse rezil olmuş gibi hissedip bir daha yapamıyorum.

Genişletmek için tıkla...

Hocam bende böyleydim konuşma konusunda. Kendimi sürekli normalde utanıcağım şeyleri utanmadan yapmaya çalıştırıyordum. Şu anki durumda sanırım işe yaramış çevremde herkes benim hiç utanmayan bir insan olduğumu söylüyorlar(iyi anlamda.).

Ayberk_asd dedi:

Böyle değilim aslında ama benim sorunum konuşmakla ilgili. Bir şey söyledikten sonra kendimi rezil olmuş gibi hissediyorum. Kendime görev koyuyorum, birine bir soru soracağım vs. ama sorduktan sonra rezil olmuş gibi hissediyorum ve aklımdan bir çıkmıyor. Ben de çok konuşamıyorum bu yüzden. Mesela şaka yaparken kendi içimden bayağı iyiyim ama mesela yaptığım şakaya biri gülmezse rezil olmuş gibi hissedip bir daha yapamıyorum.

Genişletmek için tıkla...

Hocam en basitinden diğer insanlarında sizin gibi olduğunu düşünün. Hepimiz aşağı yukarı aynı sosyal çevrenin insanlarıyız zaten. O yüzden karşınızdaki kişiyle sohbet ederken gerilmeden, her şeyi hesap etmeden akışına bırakın derim. Zaten dediğim gibi spor aktivitelerindeki insanlarla takılmaya başlasan yavaş yavaş çevren oluşur. Erkeklerde böyle olur genelde gruba birisi geleceği zaman yargılamazlar pek. En azından benim çevremde öyleydi, maça adam lazım olduğunda falan okuldan birini çevirir alırdık, samimi olmasak bile samimi hissettirirdik. Şaka falan yapacağın zaman da söyle dışarı ne olacak sanki? 5dk sonra unutulacak şeyler bunlar zaten.