Benim bir arkadaşım var. Sizin ile aynı sorunlar olmasada çok sorun yaşıyordu ailesel olarak, hiç bir zaman arkadaşlığımı bırakmadım ufak tefek küsmeler oldu ama hiç bir zaman barışmamazlık yapmadık. Ailesi onun bir şey başaramayacağını ve belki gereksiz bir insan olarak görüyordu ayrıca kendisinin dikkat eksikliğinden raporu var. Her zaman yanında oldum günlerce ailevi sorunlarini dinledim. Bendede tam tersiydi ailem herseye izin veriyor ama mümkün olunca maddi destek vermezler (çok zengin olmadığımız için ama ona rağmen busefer son falan şeklinde zorlayarak alıyordum). Gel zaman git zaman takılmaya devam ettim ve bir gün ... dedim bir daha aile sorunlarındn bahsetme yeter dedim çünkü 2 yıldan fazla dinlemiştim aramızdaki konu bu olmuştu ve bir gün aile sorunlarını çözeyim diye babası ile görüştüm o nasıl biri görmek istedim. Babası sorunlu degil aksine iyi kalpli biri ve oğlunun geleceğini düşünen biri ve bu sene ona 4000 ₺ ye kadar eğitim videoları veren canlı dersler aldı buna bende şaşırmıştım bu konulardan biraz uzak biriydi. Yani lafın kısası bazen aileye ben büyüdüm ve herkes gibi kendi ayaklarımın üstünde durabiliyorum diyebilmelisiniz.
Ekleme ne olursada ona bıkmış ve nefret etmiş gibi davranmayın ve nefret etmeyin; virüs mü bulaşmış alin temizleyin, bir sorun bir derdi mi var destek olun ilk zamanlar size karşılığını vermeyebilir ama bir gün sizin dediginiz olacak ve daha mutlu olacağınızdan emin olun. O sizin babanız size zarar gelmesini istemeyen birisi olabilir. Aynı kafada da olmayabilirsiniz, bu konu zaten ayni kafada olmadığınızı gösterir.
