Bir amacım yok

15 yaşındayım, daha küçükken "İleride ne olacaksın?" sorularına cevap vermezdim. Ne cevap verebilirdim ki? İstediğim, hoşuma giden bir şey yoktu ve halen yok. Bu sene sonu bölüm seçimi yapacağım, istediğim mesleğe göre seçimini yapmalıyım değil mi? Fakat istediğim meslek diye bir şey yok, neye göre seçim yapacağım? Ailem ileride iyi bir üniversiteye gitmen için ders çalışman gerekli gibi şeyler söylüyorlar tıpkı diğer herkesinkinin söylediği gibi. Ben ne için çalışmam gerektiğini bilmiyorum ki, sırf yapmam gerektiğini hissettiğim için yapıyorum, gerçekten bir amaç uğruna değil. Bu durum sonradan olan bir şey de değil başta belirttiğim gibi, tek farkı önceden bilmiyordum şu an ise farkındayım. Başka forum yazılarında kendine hedef koyman lazım gibi şeyler yazılmış ama bu doktora gittiğinizde doktorun size "İyileşmen lazım." demesi gibi. Ayrıca yaptığım şeylerden de zevk alamıyorum çok sıkıcı geliyor. Okuldan geldiğimi ve ödevlerim var ise yaptığımı varsayıyorum, geriye yine uzun bir zaman kalıyor. Onu da YouTube'dan video izlemeye ve İnstagramdaki bilgi, mizah ve haber paylaşımlarına bakmaya harcıyorum. Pek ders çalışırım diyemem, hem neye çalışacağım ki? Kötü olan notu yükseltmek için tabii ki. Eğer amacımı yapmamı engelleyen bir şey olsaydı o derse çalışmak isteyebilirdim, tek çalışma nedenim çevremden olumsuz tepki almamak, tek eğlencem diyebileceğim telefonum elimden gitmesin gibi sebepler. Okulda arkadaşlarımla sohbet etmem veya edemem çünkü ya konuşulan şeyler benim için saçma/sıkıcı şeylerdir ya da konu hakkında söyleyebilecek bir şeyim yoktur. Hiç "sohbet" diyebileceğimiz konuşmalar yapmıyorum. Sanal ortamda sohbet edebiliyorum diyebilirim. Tüm duygularımı kaybetmiş gibiyim. Ayrıca amaç aramı mıyım, bir amacım olsa bunları yaşar mıydım bilmiyorum.

Aslında bunu tavsiye almak için yazmayı planlıyordum ama böyle bir duruma ne tavsiye verilebilir ki, tavsiye istemeyeceksem de bunu yazmamın bir mantığı kalmadı, paylaşmak istedim diyeyim. Verebileceğiniz tavsiye var ise tabii ki bunlara açığım. Ne yapmalıyım?

1 Çok uzatarak yazmışsın. İnsanı bunaltıyor bu kadar uzun yazı.
2 Amaçsızlık herkeste olabilecek birşey dert etme. Belki ilerde kendine hedefler bulabilirsin. Ama hedeflere sahip olmak seni çalışkan yapmaz. Sadece geleceğe daha umutlu bakmanı sağlar.
3 Çalışkan olmamak,Ders çalışmamak genel birşey. Her ne kadar çalışasın gelmese de çalışmalısın. Bir hedefe ulaşmak için değil açlıktan ölmemek için çalıştığını düşün. Para kazanmak için çalış. Güzel şeylerin çoğu parayla gelir. Para için uğraş.
Şimdilik telefondan keyif alıyor olabilirsin ama ilerde telefondan daha çok keyif verici şeylere de sahip olabilirsin ama çoğunluğu ekonomik durum ile geliyor.
4 Benim için hayattaki amaç mutlu olabilmek. Eğer internetsizde mutlu olabiliyorsam hedefime ulaşmışım demektir. Tam bağımsız mutluluk. Diğer bir amaç ise huzurlu, güvenli ve iyi bir hayat: Bu hayatta başıma kötü bir şey gelmeden hayatıma devam edebilmek .
5 Sohbet etmek istersen her zaman müsaittim.

Günlük tut. Fakat defter ile değil. Telefondan, bilgisayardan not defteri ile. Açılıp okunamasın. Kilit koy kimse bakamasın. Aptalca veya zekice düşüncelerinin hepsini oraya dök. Başından geçen garip olayları yaz. Sevdiğin, korktuğun, üzüldüğün anılarını yaz. Neyde başarılı olduğunu, neyde çok kötü olduğunu yaz.

Ayrıca bir amaç bulmaya çalışma. Hedef koyma belli bir süre. Araştır, oku, izle. Geleceğe umutla bak. Umutsuzluğa kapılma. Ters akıntı gibidir, seni kapıp götürür. Yolunu bulamazsın. Kendini toparlayamazsın belli bir süre. Kafanda düşünceler oluşmaya başladıkça bir amaç bulursun zaten merak etme.

2 yıl ders çalış. Bir yandan eğlen, sosyalleş. Arkadaşlarınla etkinlikler yap. (Halısaha, sinema vb.) Yüksek sıralama yapmaya çalış. İstediğin bir yer olunca girebilesin.

Şimdilik aklıma gelenler bunlar.

bilgisayar noobu dedi:

Günlük tut. Fakat defter ile değil. Telefondan, bilgisayardan not defteri ile. Açılıp okunamasın. Kilit koy kimse bakamasın. Aptalca veya zekice düşüncelerinin hepsini oraya dök. Başından geçen garip olayları yaz. Sevdiğin, korktuğun, üzüldüğün anılarını yaz. Neyde başarılı olduğunu, neyde çok kötü olduğunu yaz.

Ayrıca bir amaç bulmaya çalışma. Hedef koyma belli bir süre. Araştır, oku, izle. Geleceğe umutla bak. Umutsuzluğa kapılma. Ters akıntı gibidir, seni kapıp götürür. Yolunu bulamazsın. Kendini toparlayamazsın belli bir süre. Kafanda düşünceler oluşmaya başladıkça bir amaç bulursun zaten merak etme.

2 yıl ders çalış. Bir yandan eğlen, sosyalleş. Arkadaşlarınla etkinlikler yap. (Halısaha, sinema vb.) Yüksek sıralama yapmaya çalış. İstediğin bir yer olunca girebilesin.

Şimdilik aklıma gelenler bunlar.

Genişletmek için tıkla...

Buna ekleme yapacağım.
1 Günlük tutmak bazı durumlarda verimli olmuyor. Sonuçta hergün bir olay olmuyor. Ben onun yerine aklıma gelen fikirleri yazıyorum. Yaklaşık birkaç yıldır telefona bilgisayara bir sürü not aldım.
2 Birşeyler öğrenmekten keyif alıyorsan internette o yöne doğru git. Bilmediğin şeyleri öğrenirkene insan değişiyor baya. Birgün birşey isterken birgün o şeyden vazgeçtiğin olabiliyor. Birde instagram oldukça verimsiz bir yer. Kendi bilincin ile birşeyleri izlesen en azından hobi edinebilirsin. Eğlenirkene bile daha verimli eğlenmek denilebilir buna.
Neyse kolay gelsin size.

Benim de ilgim yoktu. O yüzden puanımın yettiği yerleri okudum ve okuyorum.

Sayısal seç. İçinde eşit ağırlık dersleri de var. Sınav senende hedefini netleştirir tercihini yaparsın.

C:\kerem dedi:

15 yaşındayım, daha küçükken "İleride ne olacaksın?" sorularına cevap vermezdim. Ne cevap verebilirdim ki? İstediğim, hoşuma giden bir şey yoktu ve halen yok. Bu sene sonu bölüm seçimi yapacağım, istediğim mesleğe göre seçimini yapmalıyım değil mi? Fakat istediğim meslek diye bir şey yok, neye göre seçim yapacağım? Ailem ileride iyi bir üniversiteye gitmen için ders çalışman gerekli gibi şeyler söylüyorlar tıpkı diğer herkesinkinin söylediği gibi. Ben ne için çalışmam gerektiğini bilmiyorum ki, sırf yapmam gerektiğini hissettiğim için yapıyorum, gerçekten bir amaç uğruna değil. Bu durum sonradan olan bir şey de değil başta belirttiğim gibi, tek farkı önceden bilmiyordum şu an ise farkındayım. Başka forum yazılarında kendine hedef koyman lazım gibi şeyler yazılmış ama bu doktora gittiğinizde doktorun size "İyileşmen lazım." demesi gibi. Ayrıca yaptığım şeylerden de zevk alamıyorum çok sıkıcı geliyor. Okuldan geldiğimi ve ödevlerim var ise yaptığımı varsayıyorum, geriye yine uzun bir zaman kalıyor. Onu da YouTube'dan video izlemeye ve İnstagramdaki bilgi, mizah ve haber paylaşımlarına bakmaya harcıyorum. Pek ders çalışırım diyemem, hem neye çalışacağım ki? Kötü olan notu yükseltmek için tabii ki. Eğer amacımı yapmamı engelleyen bir şey olsaydı o derse çalışmak isteyebilirdim, tek çalışma nedenim çevremden olumsuz tepki almamak, tek eğlencem diyebileceğim telefonum elimden gitmesin gibi sebepler. Okulda arkadaşlarımla sohbet etmem veya edemem çünkü ya konuşulan şeyler benim için saçma/sıkıcı şeylerdir ya da konu hakkında söyleyebilecek bir şeyim yoktur. Hiç "sohbet" diyebileceğimiz konuşmalar yapmıyorum. Sanal ortamda sohbet edebiliyorum diyebilirim. Tüm duygularımı kaybetmiş gibiyim. Ayrıca amaç aramı mıyım, bir amacım olsa bunları yaşar mıydım bilmiyorum.

Aslında bunu tavsiye almak için yazmayı planlıyordum ama böyle bir duruma ne tavsiye verilebilir ki, tavsiye istemeyeceksem de bunu yazmamın bir mantığı kalmadı, paylaşmak istedim diyeyim. Verebileceğiniz tavsiye var ise tabii ki bunlara açığım. Ne yapmalıyım?

Genişletmek için tıkla...

hocam konudan alakasız 7 yaşında foruma üye olmuşsunuz, bravo cidden.

C:\kerem dedi:

15 yaşındayım, daha küçükken "İleride ne olacaksın?" sorularına cevap vermezdim. Ne cevap verebilirdim ki? İstediğim, hoşuma giden bir şey yoktu ve halen yok. Bu sene sonu bölüm seçimi yapacağım, istediğim mesleğe göre seçimini yapmalıyım değil mi? Fakat istediğim meslek diye bir şey yok, neye göre seçim yapacağım?

Genişletmek için tıkla...

Amaç insanı intihara da götürebilir, zirveye de çıkarabilir. Maalesef amacını kendin bulman gerekiyor, merak etme bunu deyip kaçmayacağım. Nasıl bulabilirsin? Zevk aldığın şeyleri düşün, ne olursa olsun. Atıyorum, okumaktan keyif alıyorsun. En çok hangi türleri okursun? Polisiye, bu konu hakkında meslekleri araştırabilirsin. Burada kilit nokta senin istemen, isteksizsen maalesef hiçbir şey gelişmez, gelişme kat edemezsin. En küçük ayrıntıdan kendi ilgi alanını bulman gerekiyor. İlgi alanları zamanla değişir fakat belirli bir bütüne bağlıdır. İçe dönük birisi içe dönüktür, ne kadar değiştirmeye çalışırsan yine de o bir yolunu bulur, uzaklaşır. Bir örnek daha vereyim: bilgisayar başında bir şeylerle uğraşmaktan keyif alıyorsun diyelim. Para kazanabileceğin çok alan var. Programlama&Yazılım, Siber güvenlik, mimarlık, bilgisayar mühendisliği, yazarlık, youtuberlık, yayıncılık. Kısacası, biraz zaman ver kendine, daha 15 yaşındasın, liseyi bitirene kadar hayatın çok değişebilir. Yeni fırsatlar, yeni insanlar. Sana tavsiyem kendini her konuda geliştir. Araştırmaya okumaya devam et, bulursun illaki bir amaç.

C:\kerem dedi:

15 yaşındayım, daha küçükken "İleride ne olacaksın?" sorularına cevap vermezdim. Ne cevap verebilirdim ki? İstediğim, hoşuma giden bir şey yoktu ve halen yok. Bu sene sonu bölüm seçimi yapacağım, istediğim mesleğe göre seçimini yapmalıyım değil mi? Fakat istediğim meslek diye bir şey yok, neye göre seçim yapacağım? Ailem ileride iyi bir üniversiteye gitmen için ders çalışman gerekli gibi şeyler söylüyorlar tıpkı diğer herkesinkinin söylediği gibi. Ben ne için çalışmam gerektiğini bilmiyorum ki, sırf yapmam gerektiğini hissettiğim için yapıyorum, gerçekten bir amaç uğruna değil. Bu durum sonradan olan bir şey de değil başta belirttiğim gibi, tek farkı önceden bilmiyordum şu an ise farkındayım. Başka forum yazılarında kendine hedef koyman lazım gibi şeyler yazılmış ama bu doktora gittiğinizde doktorun size "İyileşmen lazım." demesi gibi. Ayrıca yaptığım şeylerden de zevk alamıyorum çok sıkıcı geliyor. Okuldan geldiğimi ve ödevlerim var ise yaptığımı varsayıyorum, geriye yine uzun bir zaman kalıyor. Onu da YouTube'dan video izlemeye ve İnstagramdaki bilgi, mizah ve haber paylaşımlarına bakmaya harcıyorum. Pek ders çalışırım diyemem, hem neye çalışacağım ki? Kötü olan notu yükseltmek için tabii ki. Eğer amacımı yapmamı engelleyen bir şey olsaydı o derse çalışmak isteyebilirdim, tek çalışma nedenim çevremden olumsuz tepki almamak, tek eğlencem diyebileceğim telefonum elimden gitmesin gibi sebepler. Okulda arkadaşlarımla sohbet etmem veya edemem çünkü ya konuşulan şeyler benim için saçma/sıkıcı şeylerdir ya da konu hakkında söyleyebilecek bir şeyim yoktur. Hiç "sohbet" diyebileceğimiz konuşmalar yapmıyorum. Sanal ortamda sohbet edebiliyorum diyebilirim. Tüm duygularımı kaybetmiş gibiyim. Ayrıca amaç aramı mıyım, bir amacım olsa bunları yaşar mıydım bilmiyorum.

Aslında bunu tavsiye almak için yazmayı planlıyordum ama böyle bir duruma ne tavsiye verilebilir ki, tavsiye istemeyeceksem de bunu yazmamın bir mantığı kalmadı, paylaşmak istedim diyeyim. Verebileceğiniz tavsiye var ise tabii ki bunlara açığım. Ne yapmalıyım?

Genişletmek için tıkla...

2 yıl geçmiş. Acaba şu an var mı merak ediyorum?

Kendine birisini mutlaka model seç. Bu yaşlarda hedef belirlenmesi çok zor, hedefini tam 12'den belirleyenleri öncelikle kendine bir model olarak seçmeye çalış. Çünkü bir şeyi veya önemli bir kimseyi taklit edebilmek de aslında bir öğrenme türü ve iyi bir şeylere veya istenilen hedefe yönlenebilme şeklidir. Bir hedef seç derken oyun kahramanlarını model seçmek pek iyi değildir, iyi bir şeyi de kazandırmaz insana. Maradona'yı dünya futbol efsanesini model olarak seç, Mustafa Kemal Atatürk'ü, Nikola Tesla'yı Çarlı Chaplin 'i kendine model seç, Yılmaz Erdoğan'ı model seç, kıvırcık saçlı üniversiteye girişlerde taktik hocası olan üstadı (her gün TV'lerde kılavuzluk amaçlı öğrencilere akıl verip konuşuyor) kendine model seç.

Ondan sonra bakacaksın ki benim de kendime göre bir hedefim olmalı, bu hayata bitki gibi yaşamak, keyif ve zevk alamadan günleri çok amaçsız olarak geçirmek insana hiç bir şeyi ifade etmiyor, "bir baltaya sap olmak" veya yararlı bir şeyler yapıp hayatta unutulmaz olmanın da ayrı bir hazzı olabilir diyerek bir gün bu patlamayı kendince yapıp bu monotonluktan mutlaka kurtulmuş olacaksın. Sanal ortamlara dalıp zamanın tümünü de orada geçirmek bazılarını çok olumsuz yönlerden etkiler, özellikle de olgunlaşma (gençlik) veya bu geçiş (ergenlik) yolunda adımlarını atanlara. Şimdilik o ortamlara daha az veya çok gerekmedikçe (ödev ve araştırmalar dışında) girmemeye çalış, daha çok sokakta futbol, voleybol, vb. spor etkinlikleriyle sosyalleşmeye çalış. Bu zihinsel faaliyetler beynin de gereği gibi çalışmasını sağlayıp dünyaya bakış açılarını çokça değiştirebilir. Çoğu insan kendince çok önemli sayılan çok önemli kararları veya projeleri kafasında spor yaparken, yürüyüş yaparken de düşünüp kesin sonuçlara veya kararlara bu yollarla da varabilir.

Öyle bir gün gelecek ki, ama o gün henüz daha gelmemiş, sende büyük bir değişim (patlama) olacak ve her şey senin anlattığının tam tersi yönünde de değişecek. Bu belki de bir aşk, bir icat, keşfetme duygusu, ilahi gücün elinden tutması, fizik ve kimyayı birleştirip bir Tanrı inancı, vb. vb. Ama o saat veya o zaman henüz gelmemiş, ama mutlaka gelip kapını da çalacak ve bambaşka bir insan olup sıradanlıktan sıra dışılığa terfi edebileceksin. Bu günler çok da uzak değil, sana çok yakın, yalnızca elini uzatıp o sihirli gücün senin de elini tutmasına izin ver, gerisi çok kolay gelecektir. Kolay gelsin. Başarılar.