Semih Demir
Kilopat
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
- Meslek
- Öğrenci
Eskiden mafya olarak bilinen şahısın bir röportajını izledim, spiker kişiye şöyle söylüyor "İntikam alacağız, çok şey yapacağız ve onlar bu milletin çocuklarını tanıyacak"
Bu sözler bir yana, gelelim haklı ve doğal olarak Türk tarihinden günümüze kadar evet çokça şanlı şerefli ve asil bir milletiz.
Türklerin yani bizim tarihteki yerimiz belli. Nasıl bir millet olduğumuzu tüm dünya az veya çok biliyordu. Ama son bir kaç yılda gelinen şu noktada bu millete "Türk milleti" derken, eski heyecanımı ve gururumu hissetmiyorum... Niye mi?
Yanlış anlaşılmasın milletimi ve ülkemi hâlâ sonsuz bir sevgi ile seviyorum. Ama toplumumuzun eski bilgisayarlar gibi birer birer hata raporları vermesi, uluslararası alanda komik ve ilginç durumda olmamız biraz sorgulanmalı değil mi?
Bu milletin çocukları, gerçek evlatları sokaktaki serseri züppe olamaz ve değildir de. Yapmayın lütfen! Atatürk bile gençliğe o kadar önem vermişti ki, dirilip şu gençliği görse eminim böyle bir ülkeyi hak etmediğimizi söylerdi. Ben böyle söyleyince "Özgür işte gençler, eğleniyorlar, geziyorlar sanane?" diyorlar çünkü anlamıyorlar.
Bizi şu an kim takıyor ki? Eski gelenek ve adetlerimize ne kadar bağlıyız ki? Bu milletin çocuklarının çoğunluğunun telefondan başını kaldırmaması dışında hangi aktivitesi var söyler misiniz? Karı kız peşinde kendini çilekeş moduna almışlar, 15 yaşında bu vatan için şehit olanla bahsettiğimiz genç bir olabilir mi?
Görgüsüz bir millet değilken artık aşırı görgüsüz olduğumuzu türlü sosyal medya uygulamalarla gösterir olduk. Akraba değerleri nedir unuttuk, kitap okumayı çoktan bıraktık, köşe başlarında ufacık çocukların uyuşturucu yüzünden yitip gittiğine şahit olduk. Sokakta birbirimize gülümsemeyi unuttuk. Biz daha olağan bir durum dışında birlik ve beraberlik içerisinde değilken, hangi aptal bizden korksun ve bizi tanımak istesin ki?
Allah akıl fikir versin.
Bu sözler bir yana, gelelim haklı ve doğal olarak Türk tarihinden günümüze kadar evet çokça şanlı şerefli ve asil bir milletiz.
Türklerin yani bizim tarihteki yerimiz belli. Nasıl bir millet olduğumuzu tüm dünya az veya çok biliyordu. Ama son bir kaç yılda gelinen şu noktada bu millete "Türk milleti" derken, eski heyecanımı ve gururumu hissetmiyorum... Niye mi?
Yanlış anlaşılmasın milletimi ve ülkemi hâlâ sonsuz bir sevgi ile seviyorum. Ama toplumumuzun eski bilgisayarlar gibi birer birer hata raporları vermesi, uluslararası alanda komik ve ilginç durumda olmamız biraz sorgulanmalı değil mi?
Bu milletin çocukları, gerçek evlatları sokaktaki serseri züppe olamaz ve değildir de. Yapmayın lütfen! Atatürk bile gençliğe o kadar önem vermişti ki, dirilip şu gençliği görse eminim böyle bir ülkeyi hak etmediğimizi söylerdi. Ben böyle söyleyince "Özgür işte gençler, eğleniyorlar, geziyorlar sanane?" diyorlar çünkü anlamıyorlar.
Bizi şu an kim takıyor ki? Eski gelenek ve adetlerimize ne kadar bağlıyız ki? Bu milletin çocuklarının çoğunluğunun telefondan başını kaldırmaması dışında hangi aktivitesi var söyler misiniz? Karı kız peşinde kendini çilekeş moduna almışlar, 15 yaşında bu vatan için şehit olanla bahsettiğimiz genç bir olabilir mi?
Görgüsüz bir millet değilken artık aşırı görgüsüz olduğumuzu türlü sosyal medya uygulamalarla gösterir olduk. Akraba değerleri nedir unuttuk, kitap okumayı çoktan bıraktık, köşe başlarında ufacık çocukların uyuşturucu yüzünden yitip gittiğine şahit olduk. Sokakta birbirimize gülümsemeyi unuttuk. Biz daha olağan bir durum dışında birlik ve beraberlik içerisinde değilken, hangi aptal bizden korksun ve bizi tanımak istesin ki?
Allah akıl fikir versin.
