Arkadaşlar, hepinize iyi akşamlar. Direkt konuya başlamak gerekirse çevremden aşırı etkileniyorum.
Mesela sınıf arkadaşımla tartışınca ya da birbirimizi engelleyince hep kendimi kötü hissediyorum. O gün ve sonraki zamanlarda sürekli onu/o olayı düşünüyorum. Yatarken, okuldayken, duştayken vb. Ya da hafif tartışınca, arkadaşım kırılmasın diye veya aramız bozulmasın diye, hatam olmamasına rağmen özür diliyorum, "Kırıldın mı?" diye soruyorum.
Hayatımda hiç ciddi kavga etmedim. Rastgele birisiyle tartışmaya ya da kavga etmeye başlayınca gözlerim hemen dolmaya başlıyor, kendimi tutamıyorum. Sonrasında ise benimle dalga geçiyorlar, "Bebe misin? Ağlıyorsun." vb. şeyler söylüyorlar. Artık kendimi iyice kötü hissetmeye başladım. Hemen bir olayda gözlerimin dolması, yukarıdaki gibi kavga veya tartışma yaşadığımda sürekli onu düşünüp mutsuz olmam beni çok rahatsız ediyor.
Sınıfta hiç kendi dengim arkadaşım yok. Rehberlik beni çağırdı ama ona bile anlatamadım. Ama birisi gelip bana ciddi şekilde, "Kanka, sana ne oldu? Nasıl hissediyorsun?" diye sorsa cidden ağlarım. O kadar doldum ve bunu kimseye anlatamıyorum. En azından sizinle paylaşmak istedim...
Hayır diyemiyorum. Sınıfta acayip bir hiyerarşi var. Eğer birine "hayır" dersem, onunla takılan diğer arkadaşları da benimle konuşmayacak ve daha da asosyal olacağım. Kendimden iyice utanmaya başladım. Sürekli kendime, "Tipin rezalet, kilon fazla, dana mısın sen?" diye eleştirilerde bulunuyorum. Resmen "sad edit"lerdeki gibi oldum.
Size sormak istediğim: Bir kavgada kendimi nasıl tutabilirim? Yaşadığım tartışmayı nasıl aklımdan çıkarabilirim? Nasıl hayır diyebilirim? Kendimi kendime nasıl sevdiririm?
Teşekkürler.