Çok mu vicdansızım?

Hocam bu zorlu dönemlerde, yasaklar, ailen çalışıyorsa iş kapanma/açılma durumları olsun. Herkesi yıprattı. Bizim genel olarak Türk ailelerimiz çocuklarına pek ilgi göstermezler. Yani oturup babanız "şu çocuğu gezdireyim, bunca zorlu dönemler atlattı baba oğul takılırız." demezler. Bunu genelde yurt dışındaki insanlar yapar. 6-7 ay önce başladığını söylemişsiniz. Muhtemelen bu zorlu süreçlerden bıktıkları içindir.
 
Hocam neden sorun bende?
Sende demedim ama bence uzun uzadıya düşün yine de bunu. Empati yapmak çok önemli, belki de bir şey yapmışsındır kalp kırmışsındır ama farkında değilsindir ve onlar da sana söylememiştir veya tam niyetlerini aktaramamışlardır. Direkt yabana atma, cidden sebepsiz yere seni terslediklerini düşünürsen üstte dediğim moda geç.
 
Aile çok önemli bir şey ve onlara verdiğin sevgiyi geri alamamak cidden insanı aşırı üzüyor, Dünya'ya adım atar atmaz tanıştığın bu denli sağlam bağların olan insanların seni sevmemesi çok zor bir durum. Maalesef bu olay senden çıkmış. Dediğim gibi, beklentilerini minimum düzeyde tut kendi başına kalana kadar da a dediklerine a de tersini söyleme. Kendini kültürel anlamda geliştirmeye çalış, tam kişiliğini oturtacak yıllarındasın, fevri davranmamayı ve objektif olmayı bir kenara at bence. Bunlardan başka diyebileceğim pek bir şeyim yok.
1627603072419.png
 
Hocam bu zorlu dönemlerde, yasaklar, ailen çalışıyorsa iş kapanma/açılma durumları olsun. Herkesi yıprattı. Bizim genel olarak Türk ailelerimiz çocuklarına pek ilgi göstermezler. Yani oturup babanız "şu çocuğu gezdireyim, bunca zorlu dönemler atlattı baba oğul takılırız." demezler. Bunu genelde yurt dışındaki insanlar yapar. 6-7 ay önce başladığını söylemişsiniz. Muhtemelen bu zorlu süreçlerden bıktıkları içindir.


Şimdi şöyle, aslen ayrılar ve birbirlerini hiç sevmiyor istemiyorlar (evet terslik burada başlıyor) annem şu anda bizimle yaşıyor, ben 8 yaşından beri ayrılar, ben bu durumdan çok rahatsızım, tabii ki de aile ailedir bende onları seviyorum ama sadece para kazandığı için, veya beni doğurduğu için, sanki her istediğimi yapabiliyorlarmış gibi düşünmeleri beni çok düşündürüyor, hayatımdan memnun olmamamın nedeni de bu, mesela geçen annem babam kardeşim dışarı çıktılar, ben evdeydim ve geldiklerinde kardeşimin söylediği ilk cümle seni bu evde istemiyoruz oldu, aile düşünün ve bu aileniz, bundan dolayı bu konuyu açtım ve gerçekten yeter artık oturup konuşamıyorum çünkü har zaman üste çıkmaya çalışıyorlar, gideyim hani devletten yardım alayım diyorum beni alacaklar daha kötü yere götürecekler bu yüzden işte, daha anlatacak bir şey yok çünkü kendimi böyle anlatamıyorsam sorun bendedir işte son durum.
 
Şimdi şöyle, aslen ayrılar ve birbirlerini hiç sevmiyor istemiyorlar (evet terslik burada başlıyor) annem şu anda bizimle yaşıyor, ben 8 yaşından beri ayrılar, ben bu durumdan çok rahatsızım, tabii ki de aile ailedir bende onları seviyorum ama sadece para kazandığı için, veya beni doğurduğu için, sanki her istediğimi yapabiliyorlarmış gibi düşünmeleri beni çok düşündürüyor, hayatımdan memnun olmamamın nedeni de bu, mesela geçen annem babam kardeşim dışarı çıktılar, ben evdeydim ve geldiklerinde kardeşimin söylediği ilk cümle seni bu evde istemiyoruz oldu, aile düşünün ve bu aileniz, bundan dolayı bu konuyu açtım ve gerçekten yeter artık oturup konuşamıyorum çünkü har zaman üste çıkmaya çalışıyorlar, gideyim hani devletten yardım alayım diyorum beni alacaklar daha kötü yere götürecekler bu yüzden işte, daha anlatacak bir şey yok çünkü kendimi böyle anlatamıyorsam sorun bendedir işte son durum.
Aynı sebepler yüzünden şu anda yuvarlanıp gidiyorum. Sadece durumunu bilmediğimden bir düşün demiştim. Düşüneceğin bir şey yokmuş, ne desem boş. Seni bu zamanda bu durumdan kurtaracak kimse yok. Kendine iyi bak.
 
Şimdi şöyle, aslen ayrılar ve birbirlerini hiç sevmiyor istemiyorlar (evet terslik burada başlıyor) annem şu anda bizimle yaşıyor, ben 8 yaşından beri ayrılar, ben bu durumdan çok rahatsızım, tabii ki de aile ailedir bende onları seviyorum ama sadece para kazandığı için, veya beni doğurduğu için, sanki her istediğimi yapabiliyorlarmış gibi düşünmeleri beni çok düşündürüyor, hayatımdan memnun olmamamın nedeni de bu, mesela geçen annem babam kardeşim dışarı çıktılar, ben evdeydim ve geldiklerinde kardeşimin söylediği ilk cümle seni bu evde istemiyoruz oldu, aile düşünün ve bu aileniz, bundan dolayı bu konuyu açtım ve gerçekten yeter artık oturup konuşamıyorum çünkü har zaman üste çıkmaya çalışıyorlar, gideyim hani devletten yardım alayım diyorum beni alacaklar daha kötü yere götürecekler bu yüzden işte, daha anlatacak bir şey yok çünkü kendimi böyle anlatamıyorsam sorun bendedir işte son durum.
Kardeşinize saygı denen şeyi öğretin bu birincisi. Bakın hocam biraz çocuksu gelebilir ancak alın önce karşınıza konuşun. Konuşma öncesinde telefon gibi şeyleri ellerinden bıraktırın tüm sesli aygıtları kapatın. "Beni biraz dinleyin, önce ben sonra siz seviyeli konuşalım." diyebilirsiniz. Eğer birazcık mantıklı düşünebilirlerse kabul ederler. Anlatın sakin sakin, bağırmadan, heyecanlanmadan. Kendini evde bir eşya gibi hissettiğini, bir aile olduğumuzu ama bir aile gibi hissetmediğinizi anlatın. Eğer olmuyorsa konuşmayın. Bir şey isterlerse gidin yapın ama ağzınızı açmayın. Soru sorulmadıkça. Eğer onlar sizi takmıyorsa, sen de onları takma. Kısasa kısas, dişe diş.
 
Kardeşinize saygı denen şeyi öğretin bu birincisi. Bakın hocam biraz çocuksu gelebilir ancak alın önce karşınıza konuşun. Konuşma öncesinde telefon gibi şeyleri ellerinden bıraktırın tüm sesli aygıtları kapatın. "beni biraz dinleyin, önce ben sonra siz seviyeli konuşalım." diyebilirsiniz. Eğer birazcık mantıklı düşünebilirlerse kabul ederler. Anlatın sakin sakin, bağırmadan, heyecanlanmadan. Kendini evde bir eşya gibi hissettiğini, bir aile olduğumuzu ama bir aile gibi hissetmediğinizi anlatın. Eğer olmuyorsa konuşmayın. Bir şey isterlerse gidin yapın ama ağzınızı açmayın. Soru sorulmadıkça. Eğer onlar sizi takmıyorsa, sen de onları takma. Kısasa kısas, dişe diş.

Aileme anlatmayı dener misin? Anlatabilirsen ne istersen yaparım.
 
Elden yapacak bir şey gelmediği zaman hissiz kalınması normal. Youtube üzerinden "restore human faith" videolarını izlerken duygulanmıyorsan o zaman doktora gitmen gerekir işte :) Gerçi yaşın gereği onlardan da etkilenmeyebilirsin. Ama en kötü gözden bir damla yaş akıtan videolar var.
 
Kardeşinize saygı denen şeyi öğretin bu birincisi. Bakın hocam biraz çocuksu gelebilir ancak alın önce karşınıza konuşun. Konuşma öncesinde telefon gibi şeyleri ellerinden bıraktırın tüm sesli aygıtları kapatın. "Beni biraz dinleyin, önce ben sonra siz seviyeli konuşalım." diyebilirsiniz. Eğer birazcık mantıklı düşünebilirlerse kabul ederler. Anlatın sakin sakin, bağırmadan, heyecanlanmadan. Kendini evde bir eşya gibi hissettiğini, bir aile olduğumuzu ama bir aile gibi hissetmediğinizi anlatın. Eğer olmuyorsa konuşmayın. Bir şey isterlerse gidin yapın ama ağzınızı açmayın. Soru sorulmadıkça. Eğer onlar sizi takmıyorsa, sen de onları takma. Kısasa kısas, dişe diş.
Böyle bir ortamda yaşıyorken her bağlamda eksik kaldığını ve bir şeylerin zamanla değişmediğini görmek inanılmaz acı verici. Kimsenin böyle bir duruma düşmesini istemem.
 
Aileme anlatmayı dener misin? Anlatabilirsen ne istersen yaparım.
Ne istersen yaparım gibi sözlere gerek yok. Ailene anlatmak isterim ancak bunu senin yapman hem kişisel gelişimin adına iyi olur hem de dışarıdan birisini pek takacaklarını düşünmüyorum. Ancak işin ucu sizden kaçarsa anlatmak isterim.
 

Geri
Yukarı