Ben de sizin yaşınızdayken benzer durumları yaşadım. İyi veya kötü hallerde empati kuramazdım. Kısmen duygusuzdum. İlerleyen yaşlarda aile kavramı benim için daha çok değer kazanmaya başladığında ve empati kurduğumda daha duygusal bir hâle büründüm. Eşini kaybetmiş, üç çocuğu olan adamın evi barkı yanmış kül olmuş. Bir videoda o adamın acısını, çaresizliğini görüp tabiri caizse iliklerime kadar hissettim. Çok bir şey kazanmış değilsiniz bu yüzden çok büyük de bir kaybınız yok. Yaşınız ve yaşadıklarınız sizi mevcut ruh halinde kalmaya itebilir ancak bunu sürdürülebilir veya sağlıklı bulmuyorum. Şu an ailem dediğiniz kişiler hayatınızda olsa da olmasa da ilerleyen zamanda gerek kendiniz için gerekse kurmayı düşündüğünüz(varsa öyle bir düşünceniz) veya kurduğunuz aileniz için çabalamak durumunda olacaksınız. İnsanın içinde sevgi ve umut olmadan ne kadar çabalarsa çabalasın yaptığı şey tatmin etmez. Umudu olan birisi şu gün evine ekmek götürebiliyorsa yalnızca onunla da mutlu olabilir. Gördüğüm kadarıyla ileriye dönük ciddi bir hedefiniz yok. Bu noktada bir hedef belirlemek ve gerçekleşmesi güç de olsa bir şeyler için umutlanmak önemli. Seçimleriniz konusuna gelecek olursak ailenizi seçme şansınız kimseye verilmediği gibi size de verilmedi. Buna karşın ilerde aile bağı kuracağınız kişiyi seçme şansınız var. Seçimlik haklarınızı doğru değerlendirmenizi diliyorum. Eğitiminize devam etmek isterseniz şehir dışına çıkmak biraz iyi gelebilir. İş hayatına gireceğim derseniz ayırmak istemeniz halinde ailenizle yollarınız daha kolay ayrılır. Kendinize değer verin ve kendinizi geliştirin. Dışarıda da bir hayat olduğunu unutmayın. Gidip bir banka oturup insanların neler yaptığına, nereye gittiklerine bakın. Çabalarını, üzüntülerini veya sevinçlerini düşünün ve o sırada empati kurmaya çalışın. İnsan doğası gereği sosyal bir canlıdır. Ne kadar yalnızlık iyi geliyor sansanız da sürekli bir yalnızlık sizi çıkılması zor bir girdabın içine sürükler. Yeni yerlere, yeni maceralara açık olun. Sürekli ailenizi düşünmek size fayda sağlamaz. Eylem gerçekleştirmediğiniz ve süreklilik kazanan düşünceler sizi boğmaya başlar. Bir şey hissetmiyorum diye düşünürsünüz ancak hislerinizi öldürdüğünüzü farketmezsiniz. Bir süre sabredin, sonra kendi yolunuzu çizersiniz. Neye inanırsanız inanın(reenkarnasyon hariç) bu dünyaya bir kez geliyorsunuz. Bu hayatı ne için yaşayacaksınız? Kendinize bu soruyu sorun ve cevaplamak için bir süre bekleyin. Ayrıca size kimsenin inanmasına ihtiyacınız olmasın. Yeterince sosyalleştiğiniz zaman, doğru kişiler çevrenizde olduğu sürece birileri size inanacaktır. Siz mumu yaktığınızda mumun dibinde olanlar yakmadığınızı düşüneceklerdir. Mumun dibinde olmayan insanlarla karşılaşmanız dileğiyle..
Yeni yoldan geldim, kafam da biraz dalgın. Konudan konuya atlamış gibi oldu biraz, umarım anlaşılır.
gerçi yaşın gereği onlardan da etkilenmeyebilirsin. Ama en kötü gözden bir damla yaş akıtan videolar var.
