Ya bence bu biraz da özgüvenle alakalı. Ben de asla dik duramadım yıllarca. Uzun süre özgüven çöküntüsü ile yaşadım. Çünkü okula başlamam ile kardeşim doğdu, tek çocukken ailemin ve akrabalarımın içinde bir anda pabucum dama atıldı, kilo aldım vs özgüven battı. O kilo zaten mahvediyor insanı.
Spora da gittim düzelsin diye, sürekli kendimi düzeltmeye de çalıştım kambur durmayayım diye, hastaneye de gittim. Hiçbiri işe yaramadı. Ama son zamanlar psikolojiyle ilgileniyorum ve pek çok bedensel hastalığın psikoloji kaynaklı olduğunu düşünüyorum. Kendimi psikolojik açıdan geliştirmeye çalışıyorum, üzüntülerimi, travmalarımı kabul edip üstünden gelmeye çalışıyorum. Kambur duruşum da bu sırada fark etmeden geçti.
