Hacı biz de her gün farklı gül kokluyoruz zaten yani takılmakta haklısın yani. Mesela bir çay içtiğim kızla bir daha oturuyorum desem acayip yalan atmış olurum. Tamam ateistsin onu da anladık da belli ki sende pek bilgili değilsin. Malum tek bilim din, felsefe ya da sosyoloji üzerine kurulu değil.
Buraya gelip böyle ağlamandaki sebebi öğrenebilir miyiz? Sana temizinden bir miko bulup evlendirmemizi mi falan mı bekliyorsun forum canlıları olarak? Öyle Uber yeteneklerimiz olsa zaten önce kendimizi paklarız. Bunun ülkeyle falan da alakası yok. İlim ile para gizlidir bazen. Bilemezsin kimde ne olduğunu. Sana oturup fizyoloji, histoloji anlatsam ne diyor bu manyak dersiniz. Anlayacak kabiliyeti taşıdığını ifade ediyorsun galiba. Bunları da bir düşün istersen. Us halkı da pek sivri zekalı değil temaslarıma bakılırsa. Bizim millet de yani ortalama ile eş değer seyrediyor genel olarak yani düşük falan değiller. Sen özenip bezenip en uç örneklerini bulduysan ben de sana bulurum diğer milletlerden seve seve.
Yönelim kısmına ise bana bakarak kendinden geçmediğin sürece bir şey diyemem zaten. Taşa bakarak kendinden geçen gördü bu gözler.
Doğduğum ülkeyi sevmiyorum. Sevemedim bu ülkeyi. Malum Türkiye'de doğduk 10'lu yaşlarıma bakıyorum ne yaşadım diye. Hiçbir şey. Normal insanlara kıyasla daha kötü çocukluk geçirdim. 20'li yaşlarımın başındayım. Normal insanlara göre hiçbir şey yaşayamadım. Aşk konusunda hiçbir şekilde sevgili edinemedim. İlkokul aşkım olmadı, ortaokul aşkım olmadı, lise aşkım da olmadı.
Toplumun geneli akıllı değil. Bilim, felsefe ve dinleri araştıran birisiydim hala da bu dallarla ilgileniyorum. Tanıştığım çoğu kişi bu konulara hiç hakim değildi, platonik olduğum kişiler oluyordu. 10'lu yaşlarımda erkeklere ilgi duyduğumu anlamıştım. Onun dışında karşı cinse de ilgi duyuyordum. Zaten bizim ülkeyi biliyorsunuz hemcinsinden hoşlanan veya seven kişilere ne yaptıklarını biliyorsunuz.
Askere gittim orada psikolojik olarak çöktüm geldim. Hala kendime gelemedim. O günden sonra ülke de asker, polis veya sivil biri ölse bile umurumda olmuyor. Ülkeden soğumamın bir nedenlerinden birisidir. 11 veya 12 yaşlarımda askeriyeye girmeyi istiyordum, şu an yapmak istemediğim mesleklerden birisidir, dine inanmadığımı söylediğim zamanlarda görüşüme saygı duyulmuyordu "sen yanlış yoldasın" diyerek. Kısacası namussuz olarak göstermeye çalışıyorlardı. Zaten o davranışlarından sonra yukarıdan bir yaratıcı gelse bu din doğru dese bile o dinlerden birine iman etmem, orası kesin.
Tamam kötü çocukluk geçirdin, aşk konusundan neden yanar bir insan ya, ilkokul, ortaokul aşkı nedir abi, lise aşkını anlayabilirsin ama bunları normalleştirmeye gerek yok çünkü normal değil. Çocukluk konusunda Türkiye'nin çok önemli bir kısmı zaten büyük ihtimal senle aynı veya benzer şeyleri yaşamıştır ama dayanmıştır ya da kafasından atmıştır, ve insanlar hayatlarını yaşamaya devam ediyor, hepimiz yaşamaya devam ediyoruz. Yani bu kadar depresif takılmaya gerek yok, 20 yaşlarına kadar aşk olmamasıda normal çünkü daha yeni yetişkin oluyorsun, he madem diyorsun ben aşk işleriyle uğraşacağım ve hayatımın aşkını bulmak istiyorum, biraz sosyalleş ve hayatını düzelt çünkü çok zamanın var ve bu zamanınıda depresif depresif gezmeye harcancak bir zaman değil bence sana hiçbir şey kazandırmıyor, git hayatını düzelt, hobi edin, felsefeyle ilgilenebilirsin ama felsefe hayatının depresif olması veya depresiflik değildir ya, daha hayatının büyük ihtimal çeyreğindeyken böyle duygular bayağı garip ve bir şeylerin farkına varman gerektiğini söyleyebilirim. Erkeklerden hoşlanman konusundada kimse bir şey diyemez ama lütfen biraz hayatını değiştir.
Sadece topluma karşı eleştiri yapmışsınız. Mesela "saygı beklerler karşısındaki kişilere saygı duymazlar" demişsiniz. Mesajınızı okuduğumda tam tersi bir çelişki görüyorum halbuki. Ülkedeki insanların akıllı olmadığından bahsediyorsunuz. Karşınızdakine en başta bir ön yargı koyup kendinizi o insanlardan daha üstün görüyorsunuz.
Herkesin ilgi alanı sizinle aynı olamaz. Tüm insanlar için bu böyle. Büyük bir kalabalıkta kafa yapımızın uyuştuğu kişileri bulup onlarla samimiyet kuruyoruz.
Ben böyle bir şey olduğuna inanmıyorum. Demek ki sizinle aynı kafada kişiyi bulacak kadar insanla tanışmamışsınız. Genel olarak yaşadığımız ülkenin toplumundan kafa yapısı olarak farklı bir insansınız. Lakin bu sizin gibi düşünen insanların olmadığı anlamına gelmiyor.Üstte belirttiğim gibi çok insanla tanıştım sosyal medyada tanıştığım kişileri saymadım bile.
Ben bu kadar insanla tanıştım benim gibi düşünen kimseyi bulamadım o yüzden insanlarla tanşmayı bırakıp asosyal ve depresif olmalıyım. GibiBen böyle bir şey olduğuna inanmıyorum. Demek ki sizinle aynı kafada kişiyi bulacak kadar insanla tanışmamışsınız. Genel olarak yaşadığımız ülkenin toplumundan kafa yapısı olarak farklı bir insansınız. Lakin bu sizin gibi düşünen insanların olmadığı anlamına gelmiyor.
Belki tek 1 kişiyle tanışırsınız ve bu kişi direkt sizinle aynı kafada birisi olur. Onunla çok iyi vakit geçirirsiniz, tüm hayatınıza iyi gelir. Bunu asla bilemezsiniz. Bence "ben bu kadar insanla tanıştım kafa yapıma uygun birini bulamadım" tarzı düşünce çok doğru değil.
Ben böyle bir şey olduğuna inanmıyorum. Demek ki sizinle aynı kafada kişiyi bulacak kadar insanla tanışmamışsınız. Genel olarak yaşadığımız ülkenin toplumundan kafa yapısı olarak farklı bir insansınız. Lakin bu sizin gibi düşünen insanların olmadığı anlamına gelmiyor.
Belki tek 1 kişiyle tanışırsınız ve bu kişi direkt sizinle aynı kafada birisi olur. Onunla çok iyi vakit geçirirsiniz, tüm hayatınıza iyi gelir. Bunu asla bilemezsiniz. Bence "ben bu kadar insanla tanıştım kafa yapıma uygun birini bulamadım" tarzı düşünce çok doğru değil.