Ülkedeki ekonomik sorun olsun, kendi şeyim olsun aşırı sinirim bozuluyor, tahakatim kalmadı diyebilirim. Daha önceden işe başlamıştım, onun hakkında konu açmıştım. 2 gün çalıştık, yedik, içtik, paramı aldım. Sonra işten çıkarmışlar, yaşım tutmuyormuş sözde. Düğün sahibi çoluk çocuk almayın demiş, iyi çalışmıyorlar demiş. Sonra çıkardılar işte, elime 400 lira civarı geçti, o da hızlıca bitti. Cebimde 5 kuruş para yok. Trendyol cüzdanımda kalan 30 lirayla hızlı market veya yemek alayım dedim, en ucuz yemek 50-60 TL, markette bir kraker 10 lira, cips 20 lira. Getirme ücreti de getirmişler bir de, üstüne hiçbir şey alamadım. Bu para meselesini de geçtim, bütün gün evde tek takılmak artık kötü. Aslında 1-2 tane arkadaşım var, biri mahalleden, öbürü ortaokuldan. Mahalledeki arkadaşla dolaşıyoruz, sigara kola içip eve dönüyoruz. Cebimizde düzgün para da yok, yapacak da bir şey bulamıyoruz. Her gün sigara içip eve dönüyoruz, kitap falan okuyorum, müzik dinliyorum kendimi geliştirmek için fakat hala bunalmış hissediyorum. Uyku problemim de var, bu yaz beter geçiyor. Ailevi sorunlar da var, mahalledeki eskileri çok özledim. Mahalleden çocuk sesleri geliyor, eskisi gibi mahalledeki eskilerle oynadığımız günler aklıma geliyor nedense. Buraya kadar okuduysanız teşekkür ederim.
Son düzenleyen: Moderatör:
