Tam benlik konu.
8. Sınıfta kız sevdik hayatımızın en saçma hatasını yaptık. Sevdik, sevdiğim için sevindim. ''Senin de duyguların varmış'' dedim kendime. Şimdi de unutmaya çalışıyoruz. Dün gibi hatırlıyorum sevdiğim için sevindiğim kızı şuan unutmaya çalışıyorum. Belki de unutabilirdim bilemeyiz. 8. Sınıf bittikten sonra yaz ayında biraz toparlayıp unutmaya başladık. Yaz bitti dedik kızı unuttum dedim. Aynı okula düştük, ee benim içimdeki sevgi acımı umursamayıp tekrar sevdi. Sonra virüs oldu vs. vs. derken buradayız işte halen, geceleri düşünüp yatarım. Artık unutma gibi bir amacım yok çünkü yapamaycağımı biliyorum. Seviyoruz öyle işte devam ediyor. Artık bana o kadar acı verdi ki eminim 2 sene önce bunları yazsaydım ağlıyordum ama şimdi gülerek yazıyorum. Çünkü ben ondan alabileceğim maksimum acıyı aldım ve o kadar acı verdi ki artık aklıma gelirse gülüyorum.