En acı verici anınızı paylaşır mısınız?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Fiziksel acı olarak soruyorsanız,
5. sınıftaydım. Akşam okuldan çıktım annemle BİM'deyiz. Annem beni kasadan süt almaya göndermişti. Ben de sütü aldım, gelirken yan yan koşuyorum. Bir anda ayağım kaydı ve düştüm. Kalktığımda kaşımın hemen altı kanıyordu. Düştüğüm köşedeki metal ızgara gibi bir şeyden yapılma olan kasaya kestirmiştim. Metalin kesilmiş kısmı işte.

Geçen sene annemin kuzeninin eşini kaybettik. Böyle uzak akraba gibi yazdığıma bakmayın. Çoğu akrabamızdan daha yakındı bize. Her ne kadar ağlatmasa da içeride bir boşluğun olduğunu hissettiriyor.
 
Tam benlik konu.

8. Sınıfta kız sevdik hayatımızın en saçma hatasını yaptık. Sevdik, sevdiğim için sevindim. ''Senin de duyguların varmış'' dedim kendime. Şimdi de unutmaya çalışıyoruz. Dün gibi hatırlıyorum sevdiğim için sevindiğim kızı şuan unutmaya çalışıyorum. Belki de unutabilirdim bilemeyiz. 8. Sınıf bittikten sonra yaz ayında biraz toparlayıp unutmaya başladık. Yaz bitti dedik kızı unuttum dedim. Aynı okula düştük, ee benim içimdeki sevgi acımı umursamayıp tekrar sevdi. Sonra virüs oldu vs. vs. derken buradayız işte halen, geceleri düşünüp yatarım. Artık unutma gibi bir amacım yok çünkü yapamaycağımı biliyorum. Seviyoruz öyle işte devam ediyor. Artık bana o kadar acı verdi ki eminim 2 sene önce bunları yazsaydım ağlıyordum ama şimdi gülerek yazıyorum. Çünkü ben ondan alabileceğim maksimum acıyı aldım ve o kadar acı verdi ki artık aklıma gelirse gülüyorum.
 
NFS mw oynarken son görevde altıma yapıp görevi yapamamıştım. (yaş7 )
 
Olsun. Cebinde 5TL ile ölen öğretmenlerimiz olduğu sürece, ben bu insanları sevmeyeceğim.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için çerezleri kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…