Bende bizzat bu hastalığa yakalandım. Tedavi edilmediği zaman en acılı kanser olabilir belki ama tedaviyi yani bölünmelerini engelleyen kemoterapiyi aldıktan bir gün sonra ağrı falan kalmıyor ve rahat uyku çekiliyor. Tıpkı yanıtlayan diğer arkadaşin dediği gibi benim bir arkadaşım ampute edilmişti. Tabi onu hastaneye yatınca tanıdım. Benim ki de erken evre olmasına rağmen femur distal deydi benim ki. Yani uyluğun aşağısi dizin üst u. Kanser tekrar yayilmasin diye 3 cm temiz kemik dokusu kesildi. Kısacası uyluğun alttan yarısi ile dizin alt kısmı kesildi. Dizim ile uyluğumun yarısı protez kemik.(titanyumdan) her ne kadar titanyum çelikten 3 4 daha sağlam ve kurşun geçirmez de olsa insanın sağlıklı kemiginin yarısı etmez. Şöyle durum var ki insanlik eklem protezi yapma konusunda berbatlar. Tabi hakta veriyorum çünkü eklemler çok komplike yapıdalar. Bu hastalık çoğunlukla eklemlerde olduğu için . Ne kadar erken farkederseniz farkedin konvansiyonel osteosarkom ise o diz kesin bir şekilde gitmek zorunda. Ben doktor değilim 17 yaşında 18 ime girmek üzere bir gencim. Ama osteosarkom hakkında tıp öğrencisinden belkide normal bir ortopedi doktoru kadar biliyorum. O kanser dizde olduğu için mecburen çapraz bağlar ve değişkenlik gösteren hatri sayılır düzeyde kas alınıyor. Osteosarkom tedavisi hakkında son yıllarda kayda değer bir gelişme yok. Sadece 10 15 sene önce metotreksat adlı başka bir kemik hastalıkları için de düşük dozda kullanılan bir ilaç eklendi. Tabi bana çok yüksek dozda verdiler. Ama asıl ilaç. İlaç demeye çekindiğim kırmızi şeytan lakablı zehir olan doksorubisin. bu kadar son derece aşırı agresif bir kanser için bu kadar ağır olan bir ilaç lazım. Doksorubisinle beraber sisplatin kullanılır. Öyle 6 kür alınır. Bu hastalığın hiçbir bilinen nedeni yok. Bende ne akrabalarimda kanser geçiren var ne kötü besleniyordum sportif idim hayatımda boyunca bir dal sigara ve bir yudum alkol bile almadım. İçtiğim en zararlı şey enerji içeceği. Buna rağmen çok nadir olan milyonda 1 görülen osteosarkom çıktı. Genelde 18 yaş altı insanlar lösemi olurlar. Lösemide iyileştikten sonra en azından koşabilir futbol oynaya biliyorsun . Bunda öyle bir şans yok ömür boyu ortopedik engelli olarak yaşamak zorunda kalıyorsunuz. Hatta öyle bir engel ki bu dışardan belli olmuyor. Dolayısıyla birisi bişey yok diye dövülebilir diye dayak yiyebiliyorsunuz. Eğer diz katlanmaya zorlanirsa çok kötü oluyor bacak şişiyor ve 1 ay düzgün yürülmuyor. Bunu okuyacak bir kanserli arkadaşım olucaktir. Kısa mesaj söyleyeyim size sakın ama sakın sinirli bir şekilde hızlı yürümeyi Koşmayi ben denedim çok yavaş ve kısa mesafe 30 40 metre falan belki yıllar sonra bu mesafe ve hız artabilir. Bilemem henüz görmedim. O zamanlara kadar yaşarsam buraya gelip yazicağim
