Anlatıyorum.
İlkokul 1.sınıfım. Öğlenciyim o zamanlar son saate yaklaşıyoruz saat akşam 5-6 civarı. Hava da yağmurlu. Bizim bir bodrum kat vardı engelli öğrencilerin olduğu bir sınıf vardı onlar da sabahçıydı. Yani o saatte hiçbir yaşam belirtisi yok orada. Neyse efendim oralardan sesler geliyor bazen. Gerçekten uğultu geliyordu gür gür. Hocalar rüzgar o diyorlardı.(okuduğum okulu tabii ki söylemeyeceğim fakat Fatih'te türbelerin, mezarlıkların ve yatırların bol olduğu bir bölgede okudum) biz de hadi rüzgar olsun deyip derse dönüyorduk. Sonra o dediğim saate geldik. Bir tane kızla indik aşağıya. (biz hep sanki araştırmacıymış gibi 2-3 kişi inerdik. O gün de indik. Baktım orada yaklaşık 1.90-1.95 arasında çok ince bembeyaz mumya gibi bir şey duruyor. Ben çok korktum hemen çıktım sınıfa. (sınıfımız 1.kattı ve hemen bodruma inen merdivenlerin yanındaydı.) Pardon sınıfa çıkmadan önce o yanımdaki kız tuttu beni kaçma yoksa poponu açarım dedi. Ben de mecburen orada bekledim. Sonra fırsatını buldum ve yukarı doğru kaçtım. Dedim ki sınıfa. Aşağıda hayaleet vaaar! Herkes de geldi ve onlarda aşağıda o şeyi gördü. Otizmli olduğunu düşündüğüm bir arkadaşım çığlık atmaya başladı o şeyi görünce bakmadı duvarlara vurdu. Ben hoca çağırmaya çıkarken bir arkadaşım bana eneees diye bağırdı ben de baktım ve o mumya gibi şey dediğimin kafası yerinde değil yanındaydı. Çok korktuk. Bu sırada da ders başlamıştı biz hala orada şok geçiriyorduk. Neyse biz çıktık korktuk artık sınıfa. 5 saniye geçmedi hoca geldi. Herkes hocaya söyledi böyle bir şey var diye. İşin ilgincidir ki aşağıya indik ve hiçbir şey yoktu. Arkadaşlar diyebilirsiniz ki hayal görmüşsün. Sınıfımız o zaman 32 kişiydi. O 32 kişiden 29 kişisi görmüştür. Hadi ben kör cahil şizofrenim onlar da mı öyle?
Yazarken korkmasam bile içim titredi.
Uzaylı mıyım ben? O kadar hızlı yazılır mı? Alın yazdım size