Random.User
Centipat
- Katılım
- 9 Kasım 2022
- Mesajlar
- 23
Eskiden her şey daha güzeldi, hep mutluydum. 2020'den sonra her şey bozdu. Arkadaşlar gitti, öz güven gitti, uzun süren mutluluk yerine 1-2 dakika süren, sonra hemen giden mutluluklar geldi. Bugün 3-4 yıl önce otobüste dinlediğim müzikleri bir daha dinleyeyim dedim ve hayatın ne kadar değiştiğini anladım. O zamanlar ne kadar mutluymuşum, hiç dert yok, tasa yok. Kafam çok rahat, her an ders çalışma zorunluluğu yok, her gün aileyle kavga etme yok, çok olmasa da 3-4 tane arkadaşın var ve eğleniyorsun. Şimdi bir bakmışsın hepsi gitmiş. Ailen bile eskisi gibi davranmıyor. Tatile giriyorsun, sevinemiyorsun. Yapacak bir şey bulamıyorsun ve oyun oynamaya yöneliyorsun fakat onu da tek başına oynamak zorundasın. Gerçekten bıktım artık. Gece yatınca uyumayı özledim. Herkes gece gece aşk acısı çekiyorum diye uyuyamaz, ben hayatımdan bıktığım için uyuyamıyorum. Kimsenin umurunda değilim. Saatlerce hüzünlü müzik dinlemekten bıktım. Evdeki muhabbet kuşunu tek dostum olarak görmekten bıktım. Eskiden bunların hiçbiri yoktu. Hayatım berbat bir hal aldı ve ne yapsam düzelmiyor. Derslerimi düzeltiyorum, ailem hala yüz vermiyor. Yazacak bir şey bulamıyorum artık. Şu foruma içimi döktüğüm kadar hiç kimseye içimi dökmedim. Bunu yapabilecek bir dostum bile yok. Hayatım belirsizlik içinde. Birdahaki yaz tatili bir tatil olmayacak. 2023 Haziran'dan 2025 Hazirana kadar zaten hayatım berbat olacak YKS yüzünden. Şurada 5 ay kalmış. Bari gençliğimde mutlu olabileceğim tek zamanı, lisenin ilk iki yılını mutlu geçireyim diyorum, o da olmuyor zaten. Bunları bir tek ben mi yaşıyorum, merak ettiğim için ve içimi dökmek için yazıyorum bu yazıyı.
