Geçmişim ve Değişme İsteğim

ThePerseus

Femtopat
Katılım
17 Ekim 2021
Mesajlar
1
Merhaba, son dönemlerde yaşadığım bazı sorunlardan bahsederek sizlerden fikir almak istiyorum.

Yaklaşık 18 yıl Güneydoğu bölgesindeki bir şehirde büyüdüm ve Eylül ayından itibaren İstanbul'da üniversite eğitimi alıyorum. Buraya geldiğimde insan farklılıklarını inanılmaz bir düzeyde hissettim. Daha önce büyüdüğüm şehirdeki insanların yaşam tarzlarından ve bakış açılarından da hiç hoşlanmazdım, bu nedenle ailemle sık sık fikir ayrılıklarına da düştüm. Orada yaşarken kendimi her ne kadar kendimi olabildiğince güncel tutmaya çalıştığımı düşünmüş olsam da İstanbul'a geldiğimde bunun ne kadar yetersiz olduğunu fark ettim. Bunları düşündüğümde 18 yılımı öyle bir şehirde harcamış olmam büyük bir acıya neden oluyor.

Bu noktadan sonra artık kendimi değiştirmek istiyorum çünkü bu halimle bir türlü çevreye ayak uyduramıyorum. Büyüdüğüm şehirde çevremdeki insanların muhafazakarlıklarının bana fark etmeden işlediğini fark ettim. Maalesef bir toplum içerisinde kendimi tam anlamıyla rahat hissedemiyorum, sürekli bir gerginlik var. İçe dönük bir insan olduğumdan yeni bir insanla tanışmak benim için zor bir süreç. Eylül ayından beri üniversitede tanıştığım insan sayısı gerçekten az ve büyük bir çoğunluğu ile konuşmamız selamlaşmadan ileriye gitmiyor. Bir hafta sonu birlikte dışarı çıkabilecek kadar samimi olduğum birisi yok diyebilirim.

Bu sosyallik eksikliği artık beni rahatsız edici seviyeye geldi. Bunu düzeltmek için ise geçmişten gelen bazı ön yargıları aşmakta zorlanıyorum. 18 yıl yaşadığım o şehirde gerçekten birçok faktörden eksik kaldım. Bir insan ile nasıl iletişim kurulur, birini gerçekten sevmek ve sevilmek nasıl bir duygu bilmiyorum. Hatta bir sarılma hissini dâhi bilmiyorum. Ciddi bir sevgi eksikliğim var.

Mümkün olduğunca genel hatlarıyla anlatmaya çalıştım ancak yine de bir uzun olmuş. Bu sorunları nasıl aşabileceğim konusunda önerilerinize açığım, ben düşündükte bu işin içerisinde bir türlü çıkamıyorum.
 
Bunun yaşadığız veya büyüdüğünüz şehirle alakası yok. Sorun tamamen sizde bitiyor. Çıkın bir dost edinin, içe kapanık olmayın, utanmayın. Gerisi çorap söküğü gibi gelecek.
Şehrin oldukça net etkisi var. İnsanlar büyüdüğü ortam ve çevre onların ilerideki hallerini çok net bir şekilde etkiliyor. İstanbul'daki birçok insan daha özgür büyürken Güneydoğu'da sürekli aşılanan bir "ayıp" kavramıyla büyüyor. Bu kendi başına dâhi birçok alanda sınırlayıcı etkiye neden oluyor. 2 şehirde de bir süre yaşayan birinin bunu fark etmesi çok rahat. Bunu tabii sadece kendi özelimde de söylemiyorum, genel bir karşılaştırma yapıyorum.
 
Şehrin oldukça net etkisi var. İnsanlar büyüdüğü ortam ve çevre onların ilerideki hallerini çok net bir şekilde etkiliyor. İstanbul'daki birçok insan daha özgür büyürken Güneydoğu'da sürekli aşılanan bir "ayıp" kavramıyla büyüyor. Bu kendi başına dâhi birçok alanda sınırlayıcı etkiye neden oluyor. 2 şehirde de bir süre yaşayan birinin bunu fark etmesi çok rahat. Bunu tabii sadece kendi özelimde de söylemiyorum, genel bir karşılaştırma yapıyorum.
Diyarbakırda Güneydoğunun merkezinde büyüdüm. Ailem dinine ve etnik kökenine son derece bağlı bir aile. Bana veya diğer çocuklarına bir etkileri olmuyor. Biz hayatımızı nasıl yaşamak istiyorsak öyle yaşıyoruz. En büyük abim İstanbulda-lise ikiden itibaren oradaydı- son derece kolay bir biçimde adapte oldu ve yaşamını şu an orada sürdürüyor. Daha verebileceğim onlarca örnek var. Sizde her üşengeç insanın yaptığı gibi suçu doğduğunuz yere atmaktansa birazcık kendinizde arayın.
 
Diyarbakırda Güneydoğunun merkezinde büyüdüm. Ailem dinine ve etnik kökenine son derece bağlı bir aile. Bana veya diğer çocuklarına bir etkileri olmuyor. Biz hayatımızı nasıl yaşamak istiyorsak öyle yaşıyoruz. En büyük abim İstanbulda-lise ikiden itibaren oradaydı- son derece kolay bir biçimde adapte oldu ve yaşamını şu an orada sürdürüyor. Daha verebileceğim onlarca örnek var. Sizde her üşengeç insanın yaptığı gibi suçu doğduğunuz yere atmaktansa birazcık kendinizde arayın.
Sizin veya abinizin etkilenmemiş olması benim için mutlaka geçerli olacak bir sebep değil. Siz etkilenmeseniz de ben etkilendim ve bunu belirttim. Konuda soru olarak kimin veya neyin suçlu olduğunu da sormadım. Ben sadece çözüm için öneri istedim.
 
Sizin veya abinizin etkilenmemiş olması benim için mutlaka geçerli olacak bir sebep değil. Siz etkilenmeseniz de ben etkilendim ve bunu belirttim. Konuda soru olarak kimin veya neyin suçlu olduğunu da sormadım. Ben sadece çözüm için öneri istedim.
Bizde size çözümü sunduk:
Sorun tamamen sizde bitiyor. Çıkın bir dost edinin, içe kapanık olmayın, utanmayın. Gerisi çorap söküğü gibi gelecek.
 
Merhaba, son dönemlerde yaşadığım bazı sorunlardan bahsederek sizlerden fikir almak istiyorum.

Yaklaşık 18 yıl Güneydoğu bölgesindeki bir şehirde büyüdüm ve Eylül ayından itibaren İstanbul'da üniversite eğitimi alıyorum. Buraya geldiğimde insan farklılıklarını inanılmaz bir düzeyde hissettim. Daha önce büyüdüğüm şehirdeki insanların yaşam tarzlarından ve bakış açılarından da hiç hoşlanmazdım, bu nedenle ailemle sık sık fikir ayrılıklarına da düştüm. Orada yaşarken kendimi her ne kadar kendimi olabildiğince güncel tutmaya çalıştığımı düşünmüş olsam da İstanbul'a geldiğimde bunun ne kadar yetersiz olduğunu fark ettim. Bunları düşündüğümde 18 yılımı öyle bir şehirde harcamış olmam büyük bir acıya neden oluyor.

Bu noktadan sonra artık kendimi değiştirmek istiyorum çünkü bu halimle bir türlü çevreye ayak uyduramıyorum. Büyüdüğüm şehirde çevremdeki insanların muhafazakarlıklarının bana fark etmeden işlediğini fark ettim. Maalesef bir toplum içerisinde kendimi tam anlamıyla rahat hissedemiyorum, sürekli bir gerginlik var. İçe dönük bir insan olduğumdan yeni bir insanla tanışmak benim için zor bir süreç. Eylül ayından beri üniversitede tanıştığım insan sayısı gerçekten az ve büyük bir çoğunluğu ile konuşmamız selamlaşmadan ileriye gitmiyor. Bir hafta sonu birlikte dışarı çıkabilecek kadar samimi olduğum birisi yok diyebilirim.

Bu sosyallik eksikliği artık beni rahatsız edici seviyeye geldi. Bunu düzeltmek için ise geçmişten gelen bazı ön yargıları aşmakta zorlanıyorum. 18 yıl yaşadığım o şehirde gerçekten birçok faktörden eksik kaldım. Bir insan ile nasıl iletişim kurulur, birini gerçekten sevmek ve sevilmek nasıl bir duygu bilmiyorum. Hatta bir sarılma hissini dâhi bilmiyorum. Ciddi bir sevgi eksikliğim var.

Mümkün olduğunca genel hatlarıyla anlatmaya çalıştım ancak yine de bir uzun olmuş. Bu sorunları nasıl aşabileceğim konusunda önerilerinize açığım, ben düşündükte bu işin içerisinde bir türlü çıkamıyorum.
Öncelikle kendindeki kusurları/eksiklikleri görebilmen, fark edebilmen güzel bir şey. Birçok insan kendinde sorun aramadan sorunu çevresine yükleyerek hayatına devam eder. Siz aksini yapmışsınız ve takdir edilesi bir hareket.
Yazdıklarınızdan anladığım kadarıyla entelektüel birikiminiz olmamasından kaynaklı, daha modern bir şehirde uyum konusunda sorun yaşıyorsunuz ve bu doğal bir şeydir.

Sizin yaşadıklarınızın benzerini ben de yaşadım. Anlattığınız gibi bir çevrede büyüyüp, şehirdeki entel aile çocuklarının gittiği bir liseyi kazanınca, ilk başta ben de sizin hissettiklerinizi hissettim.
Bu sorunu aşmanız için önerebileceğim şey, sınıfınızdaki sosyal yaşam nasıl gidiyor bunu bi gözlemleyin. Misal sohbetlerde hangi kitaplar/filmler konuşuluyorsa siz de bunları okuyun, izleyin. Üniversitenizdeki kulüplere katılın ; spor,müzik veya kitap kulübü olabilir.
Bunları yaptıktan sonra zamanla fark edeceksiniz, sosyal ortamlarda daha çok fikrinizi belirtebiliyor ve sohbet edebiliyor olacaksınız. Çevrenizde sizinle benzer zevkleri olan insanlar olacak.
 
Rahatsızlık anksiyetesi..
Kendini rahat hissetmeyeceğin hiç bir şey yok aslına.
Bizim bura da kafasını kazıtıp kalp çizdiren bacağına saçma sapan dövme yaptıranlar utanmıyor senin hiç utanmaman lazım.
Sana bakıp da baskı yapanın yüzüne sinirli bir bakış at gerekeni anlar zaten.
 

Geri
Yukarı