Gezecek arkadaşım yok

The Tribal Chief

Hectopat
Katılım
26 Nisan 2020
Mesajlar
6.721
Makaleler
44
Çözümler
9
İlk defa tanıştığım birinin telefon numarasını alıyorum. Kız veya erkek fark etmiyor. Arıyorum cevap vermiyor. WhatsApp'dan mesaj atıyorum yine cevap vermiyor. Sadece görüldü atıyor, o kadar yani. Bizim devlete bağı gençlik meclisi var. Orada da denk geldik. Ve yüzüme bile bakmıyor. Suçum ne?

Dertleşebileceğim kimsem yok. Kuzenlerim ile aram iyi. Kuzenlerin en küçüğü benim. Yaşım 21. Benden sonraki kişi 26 yaşında.

Tabii onlarda kendi akranlarıyla takılıyor. Ayrıca hep ben onları ararım. Onlar beni arayıp sormaz. Ama cevap veriyorlar en azından.

Ama bana arkadaş lazım, vakit geçirebileceğim. Cinsiyet fark etmeksizin tanışmak için hep ben girişirim. Böyle yapsam bile olmuyor.

Suçum ne?

Zaten psikolojim bozuk. Kendim dolaşıyorum. Ama canım sıkılıyor. Arkadaşsızlık, stres, saçma sapan düşünceler, kendimi kötüleme gibi olaylar yüzünden psikolojim iyice bozuldu. Zaten pazartesi günü psikiyatriye gideceğim.

Şu anlık kırmızı reçeteli sakinleştirici hap atıyorum. O da anca kesiyor. Olduğu yere kadar artık.

Şu anda bunu yazarken bile sinirden çatlıyorum. Kendimi kara zorla tutuyorum. Ne yapmalıyım?

Tek başıma gezmek çözüm değil. Zaten kimse olmadığı için gezdim tek başıma. Ne yapacağımı bilmiyorum.
 
İlk defa tanıştığım birinin telefon numarasını alıyorum. Kız veya erkek fark etmiyor. Arıyorum cevap vermiyor. WhatsApp'dan mesaj atıyorum yine cevap vermiyor. Sadece görüldü atıyor, o kadar yani. Bizim devlete bağı gençlik meclisi var. Orada da denk geldik. Ve yüzüme bile bakmıyor. Suçum ne?

Dertleşebileceğim kimsem yok. Kuzenlerim ile aram iyi. Kuzenlerin en küçüğü benim. Yaşım 21. benden sonraki kişi 26 yaşında.

Tabii onlarda kendi akranlarıyla takılıyor. Ayrıca hep ben onları ararım. Onlar beni arayıp sormaz. Ama cevap veriyorlar en azından.

Ama bana arkadaş lazım, vakit geçirebileceğim. Cinsiyet fark etmeksizin tanışmak için hep ben girişirim. Böyle yapsam bile olmuyor.

Suçum ne?

Zaten psikolojim bozuk. Kendim dolaşıyorum. Ama canım sıkılıyor. Arkadaşsızlık, stres, saçma sapan düşünceler, kendimi kötüleme gibi olaylar yüzünden psikolojim iyice bozuldu. Zaten pazartesi günü psikiyatriye gideceğim.

Şu anlık kırmızı reçeteli sakinleştirici hap atıyorum. O da anca kesiyor. Olduğu yere kadar artık.

Şu anda bunu yazarken bile sinirden çatlıyorum. Kendimi kara zorla tutuyorum. Ne yapmalıyım?

Tek başıma gezmek çözüm değil. Zaten kimse olmadığı için gezdim tek başıma. Ne yapacağımı bilmiyorum.

Arkadaş edinmeyi kendine zorunlu hale getirmişsin sal gitsin.
 
Herkesin arkadaşı olacak diye bir şey yok. Yalnızlık da iyidir :) Ek olarak: İnsanların peşinden bu kadar fazla koşma. Bırak onlar senin peşinden koşsun. Bence bu yüzden arkadaş bulamıyorsun. Tanıştığın ilk kişiye çok fazla ilgi gösteriyorsun ve bundan sıkılıyor. O yazmıyorsa sen de yazma; sen yazmadıkça o da yazmıyorsa bir daha yazma. Yazması yalvarma, üzülme.
 
Spor salonuna yazıl, mentaline iyi gelir, özgüvenin artar. Arkadaş edinmek büyük bir dert olmaktan çıkar.
(Belki orada da arkadaş bulabilirsiniz.)
 
Kendinizi acındırası, obez, sıska bir vücuda laik görürseniz insanlar size acır. Acırlarsa da beraber olmak istemezler. Ama estetik ve güzel bir vücudunuz olursa bu sizi kesinlikle ön plana atar. Spor salonunu hayatınıza sokmanız şart. İlaç gibi gelecek size.
 
Herkesin arkadaşı olacak diye bir şey yok. Yalnızlık da iyidir :) Ek olarak: İnsanların peşinden bu kadar fazla koşma. Bırak onlar senin peşinden koşsun. Bence bu yüzden arkadaş bulamıyorsun. Tanıştığın ilk kişiye çok fazla ilgi gösteriyorsun ve bundan sıkılıyor. O yazmıyorsa sen de yazma; sen yazmadıkça o da yazmıyorsa bir daha yazma. Yazması yalvarma, üzülme.
Evet haklısın. Ama yalnız olmak farklı yalnız hissetmek farklı.
 

Geri
Yukarı