Asgari ücretlilerin mutluluğundan anlıyorum, eğer işçi bile halinden memnun ise o ülkenin refah seviyesi yüksektir fakat bizim ülkemiz gibi hayat şartları zor olan bir ülkede işçi kesim -bırakın mutluluğu intihara kadar gidiyor mutsuzluğu- mutsuz ve hakları yüksek gelirli kesim tarafından sömürülüyor.
Çok eski değil, 10 sene öncesi hakkında konuşmalardan anlıyorum (örneğin annem bahseder konusu açıldığında, Collezione'un dış ticaret departmanında çalıştığı dönem USD'nin 10 kuruş artmasına sevinmişler daha fazla kar edeceğiz ve daha fazla prim alacağız diye)
Asgari ücret ile alabildiğiniz değerli maden miktarına bakarak anlıyorum (1997 yılında bir asgari ücret maaşı ile 12,5 çeyrek altın alınıyor. 2007 Yılında 8,5 çeyrek alınıyor, şimdi ise 4 tane alınamıyor, 533 TL olmuş)
Vergilendirmeden anlıyorum, bir örnek ile; iPhone 11 Pro'nu en düşük satış fiyatı ve vergilendirmesi
10.999,00 TL KDV ve yasal ücretler dahildir:
Yaklaşık 4.231,00 TL. (kalın yer vergi)
Otomobil fiyatlarına bakarak anlıyorum
(Bizimkiler 2007 yılında 30 Bin TL'ye araba almışlar, şimdi almaya kalksalar aynı arabayı 40-45 bin TL arasında alabilirler)
Türkiye'nin siyasi gücüne bakıyorum (şuan yerlerde, şehitlerimiz varken kahkahalar atabiliyoruz
)
Halkın mutluluğuna bakıyorum (yüzü gülenin parası var, kalanı mutsuz)
Bağımlılık yapan gıdaların fiyat artışına bakıyorum (en basiti bir kutu kola 3 TL veya en dandik sigara 15 TL olmuş)
Faturalara bakıyorum ( 1 senede %55 zam mı dersiniz, asgari ücretin yarısı kadar gelen doğalgaz faturası mı dersiniz bilemiyorum)
Daha yazacak çok şey var fakat ne dersem nafile