Herkesin karakteri ve yapısı farklıdır, bu konuda burada kimsenin sizi ne yargılamaya ne de hor görmeye hakkı yok.
Sadece şunu söyleyebilirim. Çok şükür ki anlattığınız yapıda bir ailem olmadı. Ancak buna rağmen 18 yaşımdan itibaren tamamen kendi kararımla kendi ayaklarım üstünde durmaya başladım. Sizin aileniz gibi bir ailem olsa belki karşı çıkardı, ancak açıkçası umrumda bile olmazdı.
Yanlış görmediysem siz de 27 yaşındasınız şu an. Tek diyebileceğim risk alıp hayata karşı kendi ayaklarınız üzerinde durmanız gerektiği, ne ailenizin ne de başka insanların hayatınıza haddinden fazla müdahale etmesine izin vermemeniz olur.
Bıçaktı vs bunlar çözüm de değil ayrıca. Biz ne kadar laf etsek de sizin hayatınız tabii ki. Ama nefes aldığınız hiçbir saniye, hiçbir saat ve hiçbir gün bir daha geri gelmeyeceğine göre zamanın ve hayatın kıymetini bilmelisiniz. Sizin hayatınızda tek söz sahibi sizsiniz. Ne lazım? Para mı? Asgari ücretle her yere ve meslek dalına başvurup mutlaka çok kısa sürede iş bulabilirsiniz. (Mesaj atabilirseniz ben de yardım ederim bu konuda)
Yeter ki şunun farkında olun; baskıcı bir aile ya da hiçbir kimse hayatınızı yönetemez, yönetmemeli.
Eğer yaşınızı yanlış gördüysem ve reşit değilseniz yapabileceğim tek şey:
“kulak asmayın, kendinizi geliştirin ve reşit olduğunuz gibi kendinizi bu hayattan kurtarın” demek olacaktır.
Umarım en yakın zamanda kendinizde bu gücü toplar, bu cendereden kurtulursunuz. Hayatınızla ilgili sadece kendiniz söz sahibi olursunuz