Hastalık derecesinde aşık olmak

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

JessePinkMan09

Picopat
Katılım
26 Eylül 2020
Mesajlar
262
Merhabalar öncelikle bu sıradan bir aşık olma konusu değil, kimine göre çok komik gelebilir ama bende psikolojik bir sorun haline geldi artık. Yaklaşık 1.5- 2 aydır falan TYT-AYT kursuna gidiyorum. Kursa başladıktan birkaç hafta sonra oradaki bir kızdan hoşlanmaya başladım. Başta her şey normaldi, normal aşık oldum işte onu görünce normal insanlar gibi biraz heyecanlanıyordum falan. Ama son 4-5 haftadır çok ciddi bir duruma geldi artık. O kadar çok aşık oldum ki artık onu görünce bırak heyecanlanmayı nefes almakta zorlanıyorum. Yanımdan geçtiği zaman kokusu başımı döndürüyor. Bu arada kendisi farklı sınıfta ve hiçbir iletişimimiz yok. Pembe pembe yanakları var ve bir şey yediği zaman o kadar tatlı oluyor ki o halini görünce beynim parazitleniyor. Cyberpunk 2077 fragmanında V'ye yumruk atıp yere düşündüklerinde oluşan kırmızı errorlar yanıp sönüyor kafamda. Gülmesi beynimde yankılanıyor. Daha çok uzar gider bu... Ee madem bu kadar seviyorsun git açıl demeyin onu ben de biliyorum, buradan demesi kolay, ama açılmam imkansız. Reddedilme korkusundan değil, reddedilmek umrumda bile olmaz, tek korkum orada adımın çıkması. Eğer böyle bir şey olursa o dershaneye bir daha asla gidemem. Kızın benden hoşlanacağını da sanmıyorum. Zaten hadi diyelim sevgili olduk, bu işin hiçbir mantıklı tarafı yok ki. Haziran'dan sonra herkes üniversiteye geçecek ve farklı hayatlarımız olacak. Kız gidecek başka şehire, ben gideceğim başka şehire. 8-9 ay için uğraşmaya hiç değmez. Hem de sınav senesi, bu işlerle uğraşmanın zamanı değil diyorum kendi kendime. Bu işin hiçbir mantıklı tarafı olmadığının ve bir saçmalık olduğunun farkındayım, evde olunca aynen böyle düşünüyorum ama onu görünce her şey değişiyor.

Şimdi daha da ciddi bir şeyden bahsedeyim. Onu ruh ikizim gibi hissediyorum. Gerçekten öyle hissediyorum, yaptığı her şey inanılmaz büyülüyor beni. İleride evlenemeyeceğimi düşünüyorum çünkü başka bir kıza aşık olamam artık. Dershanede başka bir kız sürekli bana bakıp gülümsüyordu, benden hoşlandığını düşündüm, ki öyleymiş zaten. O bana açıldı ama ben ona aşık olamadım, güzel kızdı aslında, sevmeye çalıştım ama yapamadım, kalbim mühürlenmiş diğerine. Bende maladaptive daydreaming var biraz (sürekli hayal kurma), o kızla o kadar çok hayal kurdum ki bilinçaltıma işledi artık. Ruh ikizimin o olduğunu hissediyorum. Bilinçaltım mahvoldu, ben başka bir kıza aşık olmam hayatta. Mümkün değil abi. Çok değişik bir ruhsal boşluğa düştüm. En yakın arkadaşı ölen birisinin yaşadığı boşluk ile aynıdır muhtemelen. Kafamı dağıtayım diye başka hobilerle ilgileniyorum, bisiklet sürüyorum, basketbol oynuyorum, ingilizce chat sitelerinde ingilizcemi geliştiriyorum, kitap okuyorum, yazılım mühendisi olmak istiyorum ve her gün kod yazıyorum ama ne kadar çok şeyle uğraşsam da onu görünce ya da o aklıma gelince dünyanın sonu gelmiş gibi oluyor. Çok kötü bir şekilde bilinçaltıma işledi bu olay. Onunla sevgili olsam 8 ay sonra ayrılacağız mecburen ve bu çok çok daha fazla incitecek beni. Olmasam da şuan hissettiklerim ortada. Her türlü çıkmaz bir sokağın içindeyim. Gerçekten hiç iyi hissetmiyorum ve ne yapacağımı da hiç bilmiyorum. Bu yaşadıklarımı hiç kimseye anlatmadım, aslında dertleşecek arkadaşlarım var ama ben anlatmak istemedim. Artık o kadar içimde kaldı ki içimi dökmek istedim ve buraya yazdım. Bu durumdan kurtulmak istiyorum ama nasıl kurtulacağımı, neyin o kızı unutturabileceğini hiç bilmiyorum. En kötüsü de bir daha kimseye aşık olamayacak olmam ve onun bilinçaltımdan hiçbir zaman silinmeyeceği düşünmem.
 
Yazının hepsini sıkılmadan okudum.
Açılmalısın. 8-9 ay sonra ayrılmak zorunda değilsin ayrıca, belki aynı şehirde okuyacaksınız?
Hadi aynı şehirde okumadınız diyelim, 12. yüzyılda mı yaşıyoruz kardeşim, ulakla mı iletişim sağlıyorsunuz? En kötü ihtimalle internetten yürütürsünüz, tatillerde birbirinizin yanına gidersiniz.
Belki o da seni seviyor, nereden bileceksin? Aslında çok özel bir duygunun içerisindesin.
 
Öncelikle bu durum gayet doğal ancak artık zararlı bir düzeye geldiği de apaçık ortada. Sağlıklı düşünebildiğini sanmıyorum, hormonal değişikliklerin etkisi altında da ipleri tekrar eline alman çok zor olacaktır ama bunu yapmak durumundasın

Etkisi altında kaldığın durumlar sebebiyle büyük konuşuyorsun ama sonucunda onları öyle kısa bir sürede unutup gidersin ki kendin bile şaşıracaksın. Her açıdan ne kadar zararlı olduğu ortada ve sen bunun farkındasın, eninde sonunda en iyi senaryoda bile 8 ayı bulamayacak bir mutluluğun peşinden zihninde koşmanın bir manası yok.

Sınav dönemindesin, zihni yoracak uğraşlar başarın için büyük bir tehlike oluşturur, en kısa zamanda kendine gelmezsen odaklanma problemleri bütün hayatını mahvedebilir. Burada güçlü bir irade gerek, kendine gelip bağımlılık yapıcı bu dış uyarandan zihnini soyutla.
 
Merhabalar öncelikle bu sıradan bir aşık olma konusu değil, kimine göre çok komik gelebilir ama bende psikolojik bir sorun haline geldi artık. Yaklaşık 1.5- 2 aydır falan TYT-AYT kursuna gidiyorum. Kursa başladıktan birkaç hafta sonra oradaki bir kızdan hoşlanmaya başladım. Başta her şey normaldi, normal aşık oldum işte onu görünce normal insanlar gibi biraz heyecanlanıyordum falan. Ama son 4-5 haftadır çok ciddi bir duruma geldi artık. O kadar çok aşık oldum ki artık onu görünce bırak heyecanlanmayı nefes almakta zorlanıyorum. Yanımdan geçtiği zaman kokusu başımı döndürüyor. Bu arada kendisi farklı sınıfta ve hiçbir iletişimimiz yok. Pembe pembe yanakları var ve bir şey yediği zaman o kadar tatlı oluyor ki o halini görünce beynim parazitleniyor. Cyberpunk 2077 fragmanında V'ye yumruk atıp yere düşündüklerinde oluşan kırmızı errorlar yanıp sönüyor kafamda. Gülmesi beynimde yankılanıyor. Daha çok uzar gider bu... Ee madem bu kadar seviyorsun git açıl demeyin onu ben de biliyorum, buradan demesi kolay, ama açılmam imkansız. Reddedilme korkusundan değil, reddedilmek umrumda bile olmaz, tek korkum orada adımın çıkması. Eğer böyle bir şey olursa o dershaneye bir daha asla gidemem. Kızın benden hoşlanacağını da sanmıyorum. Zaten hadi diyelim sevgili olduk, bu işin hiçbir mantıklı tarafı yok ki. Haziran'dan sonra herkes üniversiteye geçecek ve farklı hayatlarımız olacak. Kız gidecek başka şehire, ben gideceğim başka şehire. 8-9 ay için uğraşmaya hiç değmez. Hem de sınav senesi, bu işlerle uğraşmanın zamanı değil diyorum kendi kendime. Bu işin hiçbir mantıklı tarafı olmadığının ve bir saçmalık olduğunun farkındayım, evde olunca aynen böyle düşünüyorum ama onu görünce her şey değişiyor.

Şimdi daha da ciddi bir şeyden bahsedeyim. Onu ruh ikizim gibi hissediyorum. Gerçekten öyle hissediyorum, yaptığı her şey inanılmaz büyülüyor beni. İleride evlenemeyeceğimi düşünüyorum çünkü başka bir kıza aşık olamam artık. Dershanede başka bir kız sürekli bana bakıp gülümsüyordu, benden hoşlandığını düşündüm, ki öyleymiş zaten. O bana açıldı ama ben ona aşık olamadım, güzel kızdı aslında, sevmeye çalıştım ama yapamadım, kalbim mühürlenmiş diğerine. Bende maladaptive daydreaming var biraz (sürekli hayal kurma), o kızla o kadar çok hayal kurdum ki bilinçaltıma işledi artık. Ruh ikizimin o olduğunu hissediyorum. Bilinçaltım mahvoldu, ben başka bir kıza aşık olmam hayatta. Mümkün değil abi. Çok değişik bir ruhsal boşluğa düştüm. En yakın arkadaşı ölen birisinin yaşadığı boşluk ile aynıdır muhtemelen. Kafamı dağıtayım diye başka hobilerle ilgileniyorum, bisiklet sürüyorum, basketbol oynuyorum, ingilizce chat sitelerinde ingilizcemi geliştiriyorum, kitap okuyorum, yazılım mühendisi olmak istiyorum ve her gün kod yazıyorum ama ne kadar çok şeyle uğraşsam da onu görünce ya da o aklıma gelince dünyanın sonu gelmiş gibi oluyor. Çok kötü bir şekilde bilinçaltıma işledi bu olay. Onunla sevgili olsam 8 ay sonra ayrılacağız mecburen ve bu çok çok daha fazla incitecek beni. Olmasam da şuan hissettiklerim ortada. Her türlü çıkmaz bir sokağın içindeyim. Gerçekten hiç iyi hissetmiyorum ve ne yapacağımı da hiç bilmiyorum. Bu yaşadıklarımı hiç kimseye anlatmadım, aslında dertleşecek arkadaşlarım var ama ben anlatmak istemedim. Artık o kadar içimde kaldı ki içimi dökmek istedim ve buraya yazdım. Bu durumdan kurtulmak istiyorum ama nasıl kurtulacağımı, neyin o kızı unutturabileceğini hiç bilmiyorum. En kötüsü de bir daha kimseye aşık olamayacak olmam ve onun bilinçaltımdan hiçbir zaman silinmeyeceği düşünmem.
İlk defa sıkılmadan okuduğum yazı. 😂 Bu arada ayrılmak zorunda değilsin. İlla yüzünümü görcen. Sınava adepte ol. İstersen sevgili ol. Ama illa unutursun. Bana biraz güzelliğinden hoşlandın gibi geldi. Genelde böyle olunca baya hızlı unutuluyor.
 
Seneler önce üniversite sınavından önce bir kızla çıkmaya başladım. Aynı şehirde üniversite okuyoruz. Hala beraberiz. Çok da mutluyuz. 😉

Ayrıca bir insanı tanımadan sadece görünüşünü seversin. Bu da aşk değildir. Tanısan belki hiç sevmeyeceğin, ya da kafanın uyuşmayacağı biri. Belli olmaz.
 
Çok sevip bir anda soğuman normal olur. O seni seviyor olsa ve ona bütün sevgini anlatıp içini döktüğünde bir anda sıkılacaksın. Bu işler zor olabilir ama çok kolay bir tarafı da var.
 
Hocam, çok iyi anlıyorum sizi. Tek çare açılmak.
 
2016/17 yıllarında üniversiteye hazırlanırken aynı olay başıma gelmişti. Tıpkı senin anlattığın şekilde köppek gibi aşık olmuştum dershanedeki bir kıza, önce bir arkadaşlık bir samimiyet kurduktan sonra yok hazırlık senesiymiş yok aynı şehirde olurmuymuşuz falan her şeyi boşverip tüm cesaretimle aldım karşıma açıldım ve nazikçe reddedildim. Aşıksan doyasıya yaşa, ama saplantılıda olma. Önceliğinin eğitimin, geleceğin olduğunu unutma. Bundan sonra başkasına aşık olamam da deme, kimler kimler çıkıyor insanın karşısına :). Madem kursun daha yeni başlamış, tanışmaya çalış arkadaşlık kur sohbet et. Kendini ona, onu kendine alıştır. Baktın aşkın büyüyor. Al karşına anlat gitsin. Yarın bir gün bir başkasıyla el ele görmektense, önce efendi gibi açıl red yersende içinde kalmaz. Aynı durumu yaşamış birisi olarak sana bir abi, bir arkadaş tavsiyeleri vermek istedim. Umarım hanımefendi arkadaşta sana karşı boş değildir. Ama dediğim gibi önce ahlak, nezaket, saygı, arkadaşlık.
 
Öncelikle bu durum gayet doğal ancak artık zararlı bir düzeye geldiği de apaçık ortada. Sağlıklı düşünebildiğini sanmıyorum, hormonal değişikliklerin etkisi altında da ipleri tekrar eline alman çok zor olacaktır ama bunu yapmak durumundasın

Etkisi altında kaldığın durumlar sebebiyle büyük konuşuyorsun ama sonucunda onları öyle kısa bir sürede unutup gidersin ki kendin bile şaşıracaksın. Her açıdan ne kadar zararlı olduğu ortada ve sen bunun farkındasın, eninde sonunda en iyi senaryoda bile 8 ayı bulamayacak bir mutluluğun peşinden zihninde koşmanın bir manası yok.

Sınav dönemindesin, zihni yoracak uğraşlar başarın için büyük bir tehlike oluşturur, en kısa zamanda kendine gelmezsen odaklanma problemleri bütün hayatını mahvedebilir. Burada güçlü bir irade gerek, kendine gelip bağımlılık yapıcı bu dış uyarandan zihnini soyutla.
Aynen öyle düşünüyorum ama kalp çok farklı bir şey hocam. Onu görünce her şey sıfırlanıyor.
 
Ne güzel bir sevgi :)

Gidip açılmayı denediniz mi? Bu dediklerinizi ona demelisiniz bence.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Yeni konular

Geri
Yukarı