Beyler bayanlar, ben 16 yaşında bir Türk genciyim. Bir kız sevdim. Hayatımda sadece iki kişiye aşık oldum. Birincisi ortaokuldaydı, bu ise lisede. Ortaokulda en yakın arkadaşım benim çocukluk aşkıma aşık olunca, bir şey diyemedim ve o kızı unutmaya çalıştım. Her şeyi geçtim ve bıraktım. (Arada olan o kadar olaylar var ki, anlatamam.)
Sonrasında ise kendime söz verdim ve değişeceğim dedim. Gittim Almanca ve İngilizce öğrendim, spor yapmaya başladım. Fakat spora ilk başlarda yabancı diller kadar istikrar gösterememiştim. Şimdi yavaş yavaş devam ediyorum. Gittim lisede aşık olduğum kıza en sonunda Almanca ve İngilizce şiirler olsun, uzun bir şekilde aşk dolu yazılar yazdım. Gene olmadı arkadaş! Sorunun ne olduğunu anlamıyorum. Hayatım boyunca sevdiğim insanın resimlerini ve şiirlerini yazarak büyüdüm. Orgumla ona besteler yazdım. İyice bunaldım ve zaten artık ilişkiye değil üniversite sınavına hazırlanmaya karar verdim fakat bir husus var. Üniversite sonrası aşklar gerçek aşk olmuyor. Yarın bir gün tıp kazanırsam kişiler benimle unvanım için mi evlenecek? Yoksa sırf ben olduğum için mi? Normalde Türkiye'de kalmak istiyordum. İzmir'de yaşamımı sürdürmek veyahut siyasete atılmak fakat artık yaşadıklarımdan sonra karar verdim, yurt dışında tek başıma hayat süreceğim. Sizden istediğim cevap, hayat neden böyle? Lisedeki o kız neden beni kabul etmedi? Arkadaş, istediği başarı mı? Okul turnuvasını da kazandık. İstediği yazarlık mı? Bir kitap da yazıyorum. Peki neden? Sevmek istedim elimden alındı, sevilmek istedim gelen olmadı. Yine kaldık tek başımıza kalemlerimle, müziklerimle, resimlerimle.