Hayat sadece işe gidip gelmek mi?

Alfirk

Kilopat
Katılım
27 Ağustos 2017
Mesajlar
1.105
Çözümler
1
İşe başladım. Daha yeni 3 gün oluyor. İlk iş hayatım. Yaşım 25.

İşe başlamadan önce geceyi sonuna kadar kullanır sabah istediğim saatte kalkardım, kahvaltı, sonra canım ne isterse; oyun dışarı...
Sonra anne babama bakardım ilaçları istekleri falan.

Şimdi ise sabah 08.00 akşam 18.00 bir işte çalışıyorum. Eve geliyorum yemek duş saat 19.30 bu saatten 23.00'a kadar 3-4 saat sadece bana ve aileme kalıyor. Yani günüm hiç olmamış gibi hissediyorum ben ne yapacağım? Her gün böyle nereye kadar? Hiç bitmeyecek mi bu?
18.00 da işten çıkmak çok zoruma gidiyor günüm bitiyor resmen. İşte hep aklıma annem babam geliyor evi özlüyorum zaman geçmiyor.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
İşe başladım. Daha yeni 3 gün oluyor. İlk iş hayatım. Yaşım 25.

İşe başlamadan önce geceyi sonuna kadar kullanır sabah istediğim saatte kalkardım, kahvaltı, sonra canım ne isterse; oyun dışarı...
Sonra anne babama bakardım ilaçları istekleri falan.

Şimdi ise sabah 08.00 akşam 18.00 bir işte çalışıyorum. Eve geliyorum yemek duş saat 19.30 bu saatten 23.00'a kadar 3-4 saat sadece bana ve aileme kalıyor. Yani günüm hiç olmamış gibi hissediyorum ben ne yapacağım? Her gün böyle nereye kadar? Hiç bitmeyecek mi bu?
18.00 da işten çıkmak çok zoruma gidiyor günüm bitiyor resmen. İşte hep aklıma annem babam geliyor evi özlüyorum zaman geçmiyor.

Daha kısa süren bir iş bulamadın'mı?
 
İşe başladım. Daha yeni 3 gün oluyor. İlk iş hayatım. Yaşım 25.

İşe başlamadan önce geceyi sonuna kadar kullanır sabah istediğim saatte kalkardım, kahvaltı, sonra canım ne isterse; oyun dışarı...
Sonra anne babama bakardım ilaçları istekleri falan.

Şimdi ise sabah 08.00 akşam 18.00 bir işte çalışıyorum. Eve geliyorum yemek duş saat 19.30 bu saatten 23.00'a kadar 3-4 saat sadece bana ve aileme kalıyor. Yani günüm hiç olmamış gibi hissediyorum ben ne yapacağım? Her gün böyle nereye kadar? Hiç bitmeyecek mi bu?
18.00 da işten çıkmak çok zoruma gidiyor günüm bitiyor resmen. İşte hep aklıma annem babam geliyor evi özlüyorum zaman geçmiyor.

Maalesef hayat böyle.
Ama yurdışında böyle değil işçi hakları var.
 
Hayatın tanıdı çıkaran zengin ve zengin çocukları dır her zaman emirlerinde kişiler olur özel şöför onlara hizmet eden kişi cantasını taşıyan bir şey deyince panik olan napacanı şaşıran kişilere de benim gibi denir bende böyle bir işte çalişıyorum.
 
İşe başladım. Daha yeni 3 gün oluyor. İlk iş hayatım. Yaşım 25.

İşe başlamadan önce geceyi sonuna kadar kullanır sabah istediğim saatte kalkardım, kahvaltı, sonra canım ne isterse; oyun dışarı...
Sonra anne babama bakardım ilaçları istekleri falan.

Şimdi ise sabah 08.00 akşam 18.00 bir işte çalışıyorum. Eve geliyorum yemek duş saat 19.30 bu saatten 23.00'a kadar 3-4 saat sadece bana ve aileme kalıyor. Yani günüm hiç olmamış gibi hissediyorum ben ne yapacağım? Her gün böyle nereye kadar? Hiç bitmeyecek mi bu?
18.00 da işten çıkmak çok zoruma gidiyor günüm bitiyor resmen. İşte hep aklıma annem babam geliyor evi özlüyorum zaman geçmiyor.
Yaptığın işten zevk almaya çalış.
 

Geri
Yukarı