Hayata Bakış Açım Değişti

Başkaları için kendini yorma kimse senden önemli değil bir zaman gelir onlarda artıya geçersin sözde bir sürü arkadaşın olur ama sadece artın için bende böyle düşünüyordum fakat kendimden önemli olmadığı için takmıyorym ve mutluyum. Senle olucak kişiler olucak fakat bir elin parmaklarını geçemez. Unutma seninle olucak kişi senin içine bakıcaktır böyle şeyleri takma.

Çok kasma.

Bu içeriği görüntülemek için üçüncü taraf çerezlerini yerleştirmek için izninize ihtiyacımız olacak.
Daha detaylı bilgi için, çerezler sayfamıza bakınız.

Üçüncü taraf çerezlerini kabul et

Bu hayatta iki yüzlü şerefsizlerin yanında biz böyle kalıyoruz dostum. Haklı olan hep ezilmiştir bu dünyada, masum olanda hep ezilmiştir...
Bende hep insanlara iyilik yapmak isterdim, insanların mutlu olması beni mutlu ederdi ve bu yüzden ben mutsuzdum! kendinden başkasını sevmeyeceksin. Yoksa seni böyle üzerler, içinde boşluk oluşur, intiharı düşünür hale gelirsin.
Bu arada başın sağolsun çok büyük acı gerçekten. Benim başıma gelse ben dayanamaz intihar ederdim.
Karşı cinsle ilgilide, çalış iyi para kazan, sev bir kızı o paranla şöyle hiç kimsenin olmadığı, güzel doğası olan bir yere ev yap, çocukların olsun mutlu bir şekilde hayatını sürdür. Mesela benim hayalim böyle.

Kardeşin adına üzüldüm gerçekten. Allah rahmet eylesin. Şu hayatta en zor şey galiba insanın bir yakınını kaybetmesi. Bazen aklıma geliyor direk unutmak için başka bir şey düşünüyorum. Ama ne yaparsak yapalım bu dünya gelip geçici. Neyse dostum tekrardan başın sağ olsun, Allah rahmet eylesin. Yerinde olsam ne yapardım en ufak bir fikrim yok. İstersen bir psikoloğa falan git, en azından dertleşmiş olursun. Belki bir nebze iyi gelir.

165370 dedi:

Bir yerden başlamak gerekiyor, ne yapmalıyım?

Genişletmek için tıkla...

Sorununu yazarak baslamissin zaten sorunun kendisindan kurtulmaya. Acilar paylasilarak azalir.
Dermansiz dert olmaz, koy teraziye bölüselim

Kardesim kadar sevdigim arkadasim öldügü zaman seninle hemen hemen ayni hisleri yasadim 1-2 ay kadar. Ama geciyor inan

Çok arkadaşı olanıda gördük kimisi Bağımlı kimisi evine gelmiyor kimisi sokakta kalıyor...

Yorumlarınız için herşey için teşekkür ederim.

Bende daha farklı. Nihilist bir görüşe sahibim. Ne zaman dışarıda bir nesne görsem, içindeki atomları düşünürüm. Çoğuna karbon, hidrojen savarak dönerim. Aslında çok karanlık ve rahatsız edici. Ama bu oldukça abartı. Çok gencim, arkadaşlarım var, oldukça büyük bir hedefim var; ama nedense, ne kadar hesap kitap uğraşsam da yere kapaklanıyorum.
Araştırma yap. Bilim olur, felsefe olur, edebiyat, tarihi kalıntılar, kullanımlar ve kültür unsurları, her şey olabilir. Aydınlanma etkisi seni çarpacak. En azından durup düşünebileceksin ``Ne oluyor?`` diye.

165370 dedi:

Yok dostum şöyle anlatıyim Duygusal boşlukta kaldım bunun çevreylede alakası yok yanlız hissediyorum sadece. Telefondan girdiğim için anlatamıyorum heralde kusura bakma.
Mesele o bu değil yanımda kimse olmadığını düşünmem çıkar için insanların herkesi beni başkasını kullandığimi düşünüyorum.

Genişletmek için tıkla...

"Duvarlar da cevap verir oldu bana bu ara". Kaç yaşında olduğunu bilmiyorum. 18-19 yaşındaysan normal evreler. Ben de yaşıyorum. Saçma sapan felsefe yaparak anlatmak gerekirse kalabalık içinde yalnızım. Beni anlayan olmadığını düşünüyorum, hayallerimi, fikirlerimi anlattığımda gülüyorlar. İnanmıyorlar yapabileceklerime. Birinden tavsiye almana gerek yok. Eğlenmene bak zamanla tıkırına giriyor bir şeyler. Kardeşinin vefatı için üzgünüm lakin sen de biliyorsun ki ölenle ölünmüyor. Yoluna bak ve bilimle ilgilen. Sana yepyeni dünyalar açacaktır.