Hocam, bahsettiğim tam olarak o değildi. Farkına varmak elbet güzel, ama bir yerde cahillik mutluluktur. Ne demiş Dostoyevski: "Fazla bilinçli olmak bir hastalıktır". Diyeceğim o ki, hatanızı kabul edersiniz, ileriye bakmaya çalışırsınız ama konu sahibindeki gibi bir durumunuz yoksa sefillik çeker ve ne diye okumadım diye illa ki düşünürsünüz. Burada bahsettiğim demoralize etmek falan değil, sadece gerçeğe tam anlamıyla varmak, çünkü bu benim sizin onların hatası. Geçmişte takılı kalmak muhakkak bir işe yaramaz. Sefillik çekiyorsanız yine bu durumu kabullenmek zorunda kalır ve kısıtlı hayatınızı daha iyi yapmaya ugrasirsiniz, olabildiğince. Tabi daha önce okul veya meslek lisesi/çıraklık vs. Hiç düşünmeyip ot gibi gelip gecmediyseniz. Sizin bahsettikleriniz daha çok hiç bunların yüzünü görmeyenler. Ve sondaki tahmininiz de yanlış maalesef.