Hayatımızı aynı şekilde sonsuza dek yaşasaydık ne olurdu?

Nietzsche, Alman düşünce tarihinin en heyecan verici düşünürlerinden biridir. Fikirleri dramatik, heyecan verici ve ürperticidir.


Örneğin Nietzsche, verdiğimiz kararları çok iyi düşünmemizi istiyor çünkü aynı şeyi sonsuza kadar yaşayacağız.

Ancak bu gerçek olabilir mi?
Bilimsel olarak hayır.

Nietzsche'nin bu kavramındaki tek amacı eylemlerimizin ve seçimlerimizin önemine vurgu yapmaktır.

Nietzsche, bu düşüncenin Ağustos 1881'de bir gün İsviçre'de bir göl boyunca yürüyüş yaparken aniden aklına geldiğini söyledi.

Nietzsche, Bengi Dönüş fikrini sunarken, bizden bu fikri gerçek olarak algılamamızı değil, kendimize bu fikir doğru olsaydı ne yapacağımızı sormamızı istiyor.

İlk tepkimizin mutlak bir umutsuzluk olacağını varsayıyor: İnsanlık durumu trajik; hayat çok fazla ıstırap içerir; kişinin hepsini sonsuz kez yeniden yaşaması gerektiği düşüncesi korkunç görünüyor.

Ama sonra farklı bir tepki hayal ediyor. Farz edin ki haberi memnuniyetle karşıladık, onu arzu ettiğimiz bir şey olarak kabul edebilir miyiz?

Nietzsche, bunun, yaşamı onaylayan bir tavrın nihai ifadesi olacağını söylüyor: Tüm acısı, can sıkıntısı ve hayal kırıklığıyla bu hayatı tekrar tekrar istemek.

İşte bu! Kişinin kaderini sevmesi ve ona boyun eğmesi. Yani "Amor Fati".

İşte Nietzsche'nin istediği tam olarak buydu. Kişi seçimlerini Bengi Dönüş felsefesine göre göre yapmalı. Kaderini kendi yaratmalıydı.


//
Nietzsche'nin bu fikri Vanilla Sky filminde işlendi. Filmde, David Aames bu “sonsuz tekrar”ı deneyimlediğinin farkında değil, ancak yalnızca bir şeylerin korkunç derecede yanlış olduğunu biliyor.

İnsan kaderini davranışlarıyla aslında bi'nevi kendi oluşturmuyor mu?

Böyle bir şey mümkün değil, belirli bir süre sonra intihar edecek aşamaya gelirdin ya da aklını yitirirdin.