Hayatın ne kadar acımasız olduğunu ne zaman kavradınız?

Hayatın acımasızlığını tam anlamıyla ne zaman anladınız? Hayat size ne yaptı da acımasız olduğunu kavradınız?

Köpek gibi çalışmama rağmen evde kalem kıpırdatmayan insanların benden daha başarılı olduğunu gördüğüm de anladım.

1Mobile2gam3 dedi:

Hayatın acımasızlığını tam anlamıyla ne zaman anladınız? Hayat size ne yaptı da acımasız olduğunu kavradınız?

Genişletmek için tıkla...

Bazılarının bende üstün olduğunu anladığımda.

Tabuta kafayı vurduğumda galiba.

Hayat acımasız değil aslında, herkes biliyor neyin ne olduğunu.

Çok ciddi emekler vererek elde ettiğim/yaptığım şeyleri birilerinin hiç emek vermeden elde edebiliyor/yapabiliyor olduğunu gördüğümde.

Lisedeyken bir yaz tatili ".. savunma sanayi" diye bir yerde işe girmiştim.
(Aklınıza öyle füzeler falan gelmesin, genellikle kablo ve temel elektronik parçalar üreten bir yer)
Lisede elektrik elektronik okuduğumdan ötürü bir yandan yapılan işleri öğrenmeye çalışıyor, bir yandan da işte fotokopi, getir götür gibi angarya işler yapıyorum. Fotokopi kısmı önemli ama, bayağı şirketin "fotokopi sorumlusu" gibi bir şeyim. Herkesin fotokopisini ben çekiyorum.

Bir gün çok uzun olacağı için anlatmayacağım bir konu sebebiyle yöneticilerden biriyle ufak bir tartışma yaşadım. Tabii ben şirketin bütün fotokopilerini çektiğim için kendimi vazgeçilmez falan sanıyorum. Bu yönetici de işte laf altından "seni kovarım" demeye getiriyor. Neyse ben bir süre sonra istifamı verip çıktım, şirketten samimi olduğum biri ertesi gün yerime gelen kişiyle durum atmıştı. Vazgeçilemez olmadığımı, her an yerimin doldurulabileceğini, hayatta aslında pek de önemli bir yer kaplamadığımı o zaman anlamıştım. Ergen aklımla o zamanlar bu bana biraz ağır gelmişti. Şimdi olsa sallamam.