SaviorAngel™
Hectopat
- Katılım
- 15 Temmuz 2017
- Mesajlar
- 4.386
- Makaleler
- 2
- Çözümler
- 19
Bir tarafımı da yırtsam bir başkasının gözüne girmenin bir faydasının olmadığını ve kişiyi değersiz kıldığını fark etmem ilk başlangıc olup bir insanın peşinden aylarca koşturduktan sonra ne kadar sahip çıkarsam o kadar arkamdan vurulduğunu anlamam son nokta oldu benim için, o vakitten beridir ne insanlarla çok samimiyim, ne salak saçma hareketlerde (sosyal medyada gezinen ve kendine alfa diyen asalakların alasıydım önceden, şimdi Twitter’a giriyorum arada onun sebebi de hükümet yandaşı olmayan haber arama ihtiyacım) bulunuyorum, ne o zamandan beridir birisi ile beraber oldum (hatta hayatımın en büyük pişmanlıklarından birisini yaşıyorum bundan dolayı), ne zamanımı çok boşa harcıyorum (en boş zamanım forumlar+gitar ve birisinde kendimi rahatlatıyorken birisinde elimden geldiğince başkalarına yardım etmeye çalışıyorum, çok boş bir aktivite değil bence). Bunun faydasını hem maddi hem de manevi olarak son 2 yıldır bariz şekilde görüyorum (çevremin görgü ve ahlak seviyesi hatta direk çevrem değişti, ahlak yoksunu insanları hayatıma bile sokmuyorum, başta konuşmam ve bilgim olmak üzere kişiliğimde pozitif yönde bir değişme oldu, birisi beni seviyor diye ve kendi şevketim icin bir başkasından yararlanmıyorum, göz boyama propagandalarını çok rahat anlayabiliyorum, fikirlerimin çoğu bana ait, birçok filozofun fikirlerini okuduğumdan konuşmalarda cahil gibi kalmıyorum eskisi gibi ve tavsiye ederim, hayatınızı bir başkaları için harcamayın).