Hayattan bıktım

The Tribal Chief

Hectopat
Katılım
26 Nisan 2020
Mesajlar
6.710
Makaleler
44
Çözümler
9
Her şeyden bıktım. Kendi sorunlarımı biliyorum fakat düzeltemiyorum. Sorunlarım; tembellik, iradesizlik, çabuk canım sıkılma, stres, hiçbir şey yapmama isteği ve bundan dolayı yapamama. Uzar gider bu.

Her gün kendime ağır hakaretler, aşağılamalar ve küfürler ediyorum. Mesela "senden bir cacık olmaz." diyorum. Ama orası "cacık" değil. Tek yaptığım şey dışarıda kendi başıma gezmek ve bilgisayar başında bile oyun oynamadan boş boş bakmak, uyku uyumaktan başka bir faaliyetim yok.

İşe girerim çalışamam. Dersi çalışırım, iradem gelir. Ancak o da sönüp gidiyor(motivasyon videosunu izlemekle alakası yok). Toplamda 4 tane işe girdim ve hepsinde de bazı nedenlerden dolayı bırakmak zorunda kaldım. Ders de olmadığına göre bir baltaya sap olacak biri değilim. Olmuyor arkadaş, olmuyor. Gitgide kendime daha da dibe gömüyorum. Küfürlerim haddini aşıyor.

İçimi bilen yok. Neymiş, tembelmişim. Sanki o 4 işten can sıkıntısından çıktım. Sanki o dersi can sıkıntısı bıraktım. Ne ala dünya?

Çözemiyorum. Tedavi de alıyorum. Bitmedi gitti şu hastalık. Sihirli bir sopa yok fakat bende artık iyileşmek istiyorum.
 
Her şeyden bıktım. Kendi sorunlarımı biliyorum fakat düzeltemiyorum. Sorunlarım; tembellik, iradesizlik, çabuk canım sıkılma, stres, hiçbir şey yapmama isteği ve bundan dolayı yapamama. Uzar gider bu.

Her gün kendime ağır hakaretler, aşağılamalar ve küfürler ediyorum. Mesela "senden bir cacık olmaz." diyorum. Ama orası "cacık" değil. Tek yaptığım şey dışarıda kendi başıma gezmek ve bilgisayar başında bile oyun oynamadan boş boş bakmak, uyku uyumaktan başka bir faaliyetim yok.

İşe girerim çalışamam. Dersi çalışırım, iradem gelir. Ancak o da sönüp gidiyor(motivasyon videosunu izlemekle alakası yok). Toplamda 4 tane işe girdim ve hepsinde de bazı nedenlerden dolayı bırakmak zorunda kaldım. Ders de olmadığına göre bir baltaya sap olacak biri değilim. Olmuyor arkadaş, olmuyor. Gitgide kendime daha da dibe gömüyorum. Küfürlerim haddini aşıyor.

İçimi bilen yok. Neymiş, tembelmişim. Sanki o 4 işten can sıkıntısından çıktım. Sanki o dersi can sıkıntısı bıraktım. Ne ala dünya?

Çözemiyorum. Tedavi de alıyorum. Bitmedi gitti şu hastalık. Sihirli bir sopa yok fakat bende artık iyileşmek istiyorum.
Sen ders alana kadar hayat ders vermeye devam eder.
Senden, benden çok daha kötü hayat şartlarındaki insanlar üç kuruş bulduklarında mutlu olabiliyorlar. Belki de para veya yetenekle hiçbir alakası yoktur.
Bir an önce kendini rahat bırakmaya, yargılamamaya başla ve kendini yapmak istediğin şeye ver.
 
Her gün kendime ağır hakaretler, aşağılamalar ve küfürler ediyorum. Mesela "senden bir cacık olmaz." diyorum. Ama orası "cacık" değil. Tek yaptığım şey dışarıda kendi başıma gezmek ve bilgisayar başında bile oyun oynamadan boş boş bakmak, uyku uyumaktan başka bir faaliyetim yok.

İşe girerim çalışamam. Dersi çalışırım, iradem gelir. Ancak o da sönüp gidiyor(motivasyon videosunu izlemekle alakası yok). Toplamda 4 tane işe girdim ve hepsinde de bazı nedenlerden dolayı bırakmak zorunda kaldım. Ders de olmadığına göre bir baltaya sap olacak biri değilim. Olmuyor arkadaş, olmuyor. Gitgide kendime daha da dibe gömüyorum. Küfürlerim haddini aşıyor.

İçimi bilen yok. Neymiş, tembelmişim. Sanki o 4 işten can sıkıntısından çıktım. Sanki o dersi can sıkıntısı bıraktım. Ne ala dünya?

Çözemiyorum. Tedavi de alıyorum. Bitmedi gitti şu hastalık. Sihirli bir sopa yok fakat bende artık iyileşmek istiyorum.

En azından dışarı çıkabiliyorsunuz. Ben bütün gün odamdayım ve dışarı çıkmaya utanıyorum. 5 yıldır aynı oyunları oynuyorum ve sıkılmamayı başarıyorum. Okulu özledim artık :(
 
İnsanların hayatın da hep bir bıkkınlık evresi olmuştur ve ben bunu normal karşılarım.Acilen bir şeylere vakit ayırman gerek;Sevebileceğin bir iş bul,geçici bir süre bütçen kadar bir hobi edin,sevdiğin insanlarla falan vakit geçirmeye çalış(düzgün olanlarla)
 
Zorlanmadan hiçbir işte yol alamam ben de. Ne zaman bir işe kalkışsam zorlanırım, ekstra efor sarf etmem gerekir ve bir şeyler yaşanır. Hayatımın her anında bir kaos. Sevdiklerim, ailem desen düşmanımdan beter. Sizi çok iyi anladığımı düşünüyorum, direnmekten başka bir çareniz yok. O kadar iğrenç, korkunç şeyler yaşadım ki kör ve sağır olmak istediğim zamanlar oldu, fakat hepsi geçiyor nedense. İnsanın uzun bir zaman boyunca mutsuz, nefret, kin dolu olması imkansız bir şey.
 
Bende aynı şekildeydim. Hala aynı şekildeyim, hiçbir şeyden keyif almam neredeyse. Mutlu olmam hep üzgünüm hep bir sıkıntıdayım anskiyetem var bilmiyorum belki geçer.
 
Bende de durum az çok böyle, hiçbir şey yapamıyorum içimde en ufak bir istek yok, moralim genel olarak bozuk olduğundan hiçbir şekilde ne ders çalışabiliyorum ne film izleyebiliyorum ne oyun oynayabiliyorum, kafam aşırı dolmuş durumda. Hani az eğlenip kafamı dağıtayım desem para yetmiyor. Çalışmadığım için ailemden aldığım parayla bir şeyler yapmaya çalışıyorum ama yetmiyor, dışarı çıkıp bi yemek bi kahve içtiğim an bütün param bitiyor, evde de 4 duvar arasında iyice bunaldım, ekonomiden dolayı dışarı çıktığım an param eriyor, normal ilişkilerim desen iyi değil, ailem ile olan ilişkilerimde de her bir şeyde sorun çıkıyor. Şu anda yaşamak için birkaç nedenim var o kadar. Daha genç yaşta ihtiyarlamış gibi hissediyorum, daha burada yazdıklarımdan çok daha fazla şeyler kafamı acayip meşgul ediyor. Sorunlarım belli fakat çoğunun çözümü yok maalesef.
 

Geri
Yukarı