Hocam aslında geleceğe baktığımız zaman memnun muyum değilim çünkü bir gün yaşlanacağımı biliyorum ayaklarımın belki de ellerimin tutmayacağını belki şu an dünyadaki en varsayılan yaşam biçimini yaşayacağımdan çok korkuyorum mesela bir oğlumuz veya bir kızımız olduğu zaman tüm hayatımızı ona adayacağız onu rahat etmesi için bizim ailelerimizin yaptığı gibi çalışacağız yani her şeyin sonunda artık yapacak bir şey kalmadığı zaman elimiz ayağımız tutmayacak belki de her tarafımız karışacak yani hayatta şu anki dayıların yaptığı gibi belki de günahlarımızı temizlemek için camiden çıkmayacağız ben bu şekilde varsayılan bir yaşam biçimini nedense kabul edemiyorum ama elimden de pek bir şey gelmiyor yani şu an dünyanın en zengin adamı adamı olsam bile bu sefer de başarı beni tatmin edecekti ama eninde sonunda gene kaçınılmaz son bu olacaktı mesela bununla bağlantılı olarak kafamı çok bozduğm şeyler var mesela sigarayı bırakmalı mıyım bırakmasam bile bir gün kanser olacağım çünkü yaşlanacağım yarınlar yokmuş gibi de yaşayabilirim belki bu zaman daha eğlenceli olur hatta daha mutlu olurum ama hiçbir insanın yarınlar yokmuş gibi yaşamasına olumlu bakamıyorum irademizi ve beynimizi kullanarak yarınlara öngörmek her ne kadar çok acı verici olsa da bunları düşünmeden de edemiyorum ha gene her şeyin sonunda baktığım zaman maddi durumum gayet iyi güzel bir bölümü okuyorum vs bir şekilde kendimi avutuyorum diyebilirim.