Herkesle konuşmaya çalışmama rağmen hiç kimsenin bana mesaj atmaması

RyseTheCrazy

Kilopat
Katılım
8 Mart 2018
Mesajlar
131
Yer
Tekirdağ
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
Meslek
Öğrenci
Arkadaşlar öncelikle şunu belirtmek isterim ki bu konu belki de hepiniz için çok saçma sapan bir konuymuş gibi gelebilir "ya dert mi bu şimdi Allah aşkına?" diyebilirsiniz ancak benim şöyle bir yalnızlık sorunum var ki zaten bunu bir sorun olarak görmesem bu siteye yazacak kadar uğraşmazdım ancak her gece sigara yaktıracak derecede bir sıkıntıymış gibi hissediyorum bu konuda.

Salgından önce WhatsApp, Instagram, Twitter ve hatta Steam gibi sosyal mecralarda toplamda günde en az 6-7 kişi ile konuşurken şimdi ise gerçekten samimi olduğumu düşündüğüm herkese sanki silah zoruyla yapıyormuşum gibi sadece ben mesaj atıyorum ve ben mesaj atmadıkça gerçekten hiç kimse bana ne hal hatır soruyor ne de fotoğraf/video veyahut da herhangi bir sitenin linkini gönderiyorlar. "Ben sana daha sonra döneceğim" diyen arkadaşlarım da sonradan geri dönüş yapmıyor. Sizce burada ben bir hata mı yapıyorum göremediğim bir sorun mu var ortada? Yani anlamadığım nokta şu arkadaşlar şu salgın döneminden önce samimi bir şekilde konuşabildiğim tüm insanlar ne oldu da salgından sonra hepsi benimle bağlantıyı kesme eğilimine girdiler? Ne işlerle meşguller? Ben bunu merak ediyorum açıkçası ne gibi bir işleri olabilir? Şu anda tam olarak şu dönemimde internette konuştuğum 2 kişi var biri 1 sene önce okuldan tanıştığım bir kız ve sanaldan tanıştığım bir arkadaş gerçekten başka hiç kimseyle kendimi samimi hissedemiyorum artık.

"Niye hiç yazmıyorsun?", "Oooo unutulduk galiba?" gibi mesajları az da olsa yazdım ancak bu tarz cümlelerin kendimizi değersizleştirmekten başka bir şey olmadığını anladım.

Ben 19 yaşındayım Üniversiteye geçtim ancak malum Online eğitimden dolayı okuluma gidemedim o yüzden üniversitedeki arkadaşlarımı tanımıyorum fakat lisedeki arkadaşlarımla elimden geldiğince konuşmaya çalışıyorum onun dışında sanaldan mesela Online oyunlardan tanıştığım 4-5 yıllık arkadaşlarım var ancak lise ve sanaldakiler maalesef hepsi o üstte bahsettiğim olaya dahiller. Online oyun oynamayı da bıraktım hem oynarken sinir oluyorum hem de eskisi gibi sarmıyor o yüzden sanal alemde de sosyalleşmiyorum öyle bir şey de istemiyorum gereksiz geliyor bana bu saatten sonra oyunların Discord gruplarında beraber oynayacak adam aramak vb. Tinder gibi tanışma programları da asla kullanmıyorum kullanmam da zaten.

Başka bir şeylerle ilgilen telefonu eline alma WhatsApp kullanma diyeceksiniz ama öyle bir şey yapsam bile gerekirse 1 ay geçsin yine de samimi olduğumu düşündüğüm kişilerden mesajlar gelmiyor be dostlarım hiç kimse mi başka kimselerle WhatsApp üzerinden konuşmuyor Allah aşkına aslında salgın olduğu için bunun tam tersi olması gerekip herkes evde olduğu için insanlar daha fazla telefonda vakit geçirmesi gerekiyor ancak durum bana geldiğinde hiçte öyle gözükmüyor gibi.

Sizce ne yapmalıyım arkadaşlar bana moral verebilecek mantıklı bir şeyler söyleyin herkes evlerde kapalı iken nasıl olur da ben unutuluyorum tüm sosyal mecralarda?
 
Ortak alanlar ortadan kalkmış. Ortak alanlar kalkınca zamanla bağlar kopar. Lise arkadaşlarınla da iyice kopacak.(Gerçek dostun varsa o hariç)
 
Bana da olmuştu bir dönem, sonra onların gerçek arkadaşlarım olmadığını öğrenip hepsini hayatımdan çıkardım. Şu an 5-6 kişilik bir grubumuz var, onlarla gayet iyiyiz. Sen de öyle yap. Bu arada bu pandemi döneminin de büyük bir etkisi var, insanlar iyice saçmalamaya başladı. İlla arkadaşın olmak zorunda da değil, sen iyi ve zevkli biriysen illa arkadaşın olur.
 
Beraber vakit geçirmeyince otomatik olarak aradaki arkadaşlık bağı da yavaş yavaş gider. Ben de bu dönemde arkadaşlarımla nadir konuşuyorum mesela. Ama sevmiyorum diye bir şey yok, konuşma gereği duymuyorum ve nadiren konuşuyorum.

Üniversiteye geçmişsin, artık lisedeki arkadaşlarının çoğunu unut. 3-5 gün konuşup, buluşup arkadaşlığınıza devam edersiniz ama bir süre sonra, en azından çoğu, diyaloglar kendiliğinden bitecektir. Bence, lisedeki veya daha önceki arkadaşlarım "Niye benle konuşmuyor" diye üzüleceğine önüne bakıp üniversitede güzel arkadaşlıklar edinmeye çalış. Bulursun er geç kafana göre birilerini, üzülme.
 
Bazen yalnız kalmak daha iyidir hem seni gerçekten seven insanlar ortaya çıkmış olur.

Yalnız kaldığım için zaten sık sık oyun oynayıp dizi film izleyip kitap okuyorum bu da bazı zamanlarda değersizlik hissi yaşatıyor ama sonuç itibarıyla bu süreç en fazla okullar açılana kadar yaşanacak sonra Allah'ın izniyle özüme döneceğim.
Ortak alanlar ortadan kalkmış. Ortak alanlar kalkınca zamanla bağlar kopar. Lise arkadaşlarınla da iyice kopacak.(Gerçek dostun varsa o hariç)
1-2 tane var onların nadiren de olsa yazacağını düşünüyorum ancak onun dışında evet dediğin gibi olacak sanırsam.
Beraber vakit geçirmeyince otomatik olarak aradaki arkadaşlık bağı da yavaş yavaş gider. Ben de bu dönemde arkadaşlarımla nadir konuşuyorum mesela. Ama sevmiyorum diye bir şey yok, konuşma gereği duymuyorum ve nadiren konuşuyorum.

Üniversiteye geçmişsin, artık lisedeki arkadaşlarının çoğunu unut. 3-5 gün konuşup, buluşup arkadaşlığınıza devam edersiniz ama bir süre sonra, en azından çoğu, diyaloglar kendiliğinden bitecektir. Bence, lisedeki veya daha önceki arkadaşlarım "Niye benle konuşmuyor" diye üzüleceğine önüne bakıp üniversitede güzel arkadaşlıklar edinmeye çalış. Bulursun er geç kafana göre birilerini, üzülme.
Eskiden gelen bir alışkanlık olduğu için boş bir zamanımda Whatsapp'a girip hep birilerine mesaj atasım geliyor aslında bu alışkanlığımdan kurtulabilsem işte o zaman yalnızlık hususunda refaha ermiş olacağım.
 
Senden sıkılmış ya da hiç bir zaman seni istememiş olabilirler . Benden sana tavsiye hepsini engelle yada sessize al yeni arkadaşlar edinmeye çalış çünkü onlar hiçbir zaman tam arkadaşın olmamışlar. Bende 5 yıldır arkadaş edinemiyorum son üç yıldır edinmeyi bıraktım . Geçen edindiğim arkadaşlarda 19 mayısta dışarı çıkmayalım çok kalabalık olur bahanesiyle beni ekip kendileri gittiler . Sonuç onları da sildim . Bazen yalnızlık daha iyi oluyor boş insanlardan…
 
Arkadaşlar öncelikle şunu belirtmek isterim ki bu konu belki de hepiniz için çok saçma sapan bir konuymuş gibi gelebilir "ya dert mi bu şimdi Allah aşkına?" diyebilirsiniz ancak benim şöyle bir yalnızlık sorunum var ki zaten bunu bir sorun olarak görmesem bu siteye yazacak kadar uğraşmazdım ancak her gece sigara yaktıracak derecede bir sıkıntıymış gibi hissediyorum bu konuda.

Salgından önce WhatsApp, Instagram, Twitter ve hatta Steam gibi sosyal mecralarda toplamda günde en az 6-7 kişi ile konuşurken şimdi ise gerçekten samimi olduğumu düşündüğüm herkese sanki silah zoruyla yapıyormuşum gibi sadece ben mesaj atıyorum ve ben mesaj atmadıkça gerçekten hiç kimse bana ne hal hatır soruyor ne de fotoğraf/video veyahut da herhangi bir sitenin linkini gönderiyorlar. "Ben sana daha sonra döneceğim" diyen arkadaşlarım da sonradan geri dönüş yapmıyor. Sizce burada ben bir hata mı yapıyorum göremediğim bir sorun mu var ortada? Yani anlamadığım nokta şu arkadaşlar şu salgın döneminden önce samimi bir şekilde konuşabildiğim tüm insanlar ne oldu da salgından sonra hepsi benimle bağlantıyı kesme eğilimine girdiler? Ne işlerle meşguller? Ben bunu merak ediyorum açıkçası ne gibi bir işleri olabilir? Şu anda tam olarak şu dönemimde internette konuştuğum 2 kişi var biri 1 sene önce okuldan tanıştığım bir kız ve sanaldan tanıştığım bir arkadaş gerçekten başka hiç kimseyle kendimi samimi hissedemiyorum artık.

"Niye hiç yazmıyorsun?", "Oooo unutulduk galiba?" gibi mesajları az da olsa yazdım ancak bu tarz cümlelerin kendimizi değersizleştirmekten başka bir şey olmadığını anladım.

Ben 19 yaşındayım Üniversiteye geçtim ancak malum Online eğitimden dolayı okuluma gidemedim o yüzden üniversitedeki arkadaşlarımı tanımıyorum fakat lisedeki arkadaşlarımla elimden geldiğince konuşmaya çalışıyorum onun dışında sanaldan mesela Online oyunlardan tanıştığım 4-5 yıllık arkadaşlarım var ancak lise ve sanaldakiler maalesef hepsi o üstte bahsettiğim olaya dahiller. Online oyun oynamayı da bıraktım hem oynarken sinir oluyorum hem de eskisi gibi sarmıyor o yüzden sanal alemde de sosyalleşmiyorum öyle bir şey de istemiyorum gereksiz geliyor bana bu saatten sonra oyunların Discord gruplarında beraber oynayacak adam aramak vb. Tinder gibi tanışma programları da asla kullanmıyorum kullanmam da zaten.

Başka bir şeylerle ilgilen telefonu eline alma WhatsApp kullanma diyeceksiniz ama öyle bir şey yapsam bile gerekirse 1 ay geçsin yine de samimi olduğumu düşündüğüm kişilerden mesajlar gelmiyor be dostlarım hiç kimse mi başka kimselerle WhatsApp üzerinden konuşmuyor Allah aşkına aslında salgın olduğu için bunun tam tersi olması gerekip herkes evde olduğu için insanlar daha fazla telefonda vakit geçirmesi gerekiyor ancak durum bana geldiğinde hiç de öyle gözükmüyor gibi.

Sizce ne yapmalıyım arkadaşlar bana moral verebilecek mantıklı bir şeyler söyleyin herkes evlerde kapalı iken nasıl olur da ben unutuluyorum tüm sosyal mecralarda?

Üniversite bittikten sonra ben aynı duruma düştüm.
Hatta dün iki arkadaşımla kahve içerken laf arasında bu durumu laf çarpıtarak onlara ilettim.
En iyisi ne biliyor musun?
Aşağıdaki görsel. Bundan başka bir yolu yok bu işin.

1653306672071.png
 
Asosyal içine kapanık arkadaşlara sahipsin büyük ihtimal bu arkadaşlar genelde empati yeteneğinden yoksun *moron gibi yaşayan insanlar oluyor çevremizde bu kişilerin sayısı gün geçtikçe artmakta. Ne yazık özellikle online oyunlar, animeler vb. bunları fazlasıyla tetiklemekte.
 
Arkadaşlar öncelikle şunu belirtmek isterim ki bu konu belki de hepiniz için çok saçma sapan bir konuymuş gibi gelebilir "ya dert mi bu şimdi Allah aşkına?" diyebilirsiniz ancak benim şöyle bir yalnızlık sorunum var ki zaten bunu bir sorun olarak görmesem bu siteye yazacak kadar uğraşmazdım ancak her gece sigara yaktıracak derecede bir sıkıntıymış gibi hissediyorum bu konuda.

Salgından önce WhatsApp, Instagram, Twitter ve hatta Steam gibi sosyal mecralarda toplamda günde en az 6-7 kişi ile konuşurken şimdi ise gerçekten samimi olduğumu düşündüğüm herkese sanki silah zoruyla yapıyormuşum gibi sadece ben mesaj atıyorum ve ben mesaj atmadıkça gerçekten hiç kimse bana ne hal hatır soruyor ne de fotoğraf/video veyahut da herhangi bir sitenin linkini gönderiyorlar. "ben sana daha sonra döneceğim" diyen arkadaşlarım da sonradan geri dönüş yapmıyor. Sizce burada ben bir hata mı yapıyorum göremediğim bir sorun mu var ortada? Yani anlamadığım nokta şu arkadaşlar şu salgın döneminden önce samimi bir şekilde konuşabildiğim tüm insanlar ne oldu da salgından sonra hepsi benimle bağlantıyı kesme eğilimine girdiler? Ne işlerle meşguller? Ben bunu merak ediyorum açıkçası ne gibi bir işleri olabilir? Şu anda tam olarak şu dönemimde internette konuştuğum 2 kişi var biri 1 sene önce okuldan tanıştığım bir kız ve sanaldan tanıştığım bir arkadaş gerçekten başka hiç kimseyle kendimi samimi hissedemiyorum artık.

"Niye hiç yazmıyorsun?", "oooo unutulduk galiba?" gibi mesajları az da olsa yazdım ancak bu tarz cümlelerin kendimizi değersizleştirmekten başka bir şey olmadığını anladım.

Ben 19 yaşındayım üniversiteye geçtim ancak malum Online eğitimden dolayı okuluma gidemedim o yüzden üniversitedeki arkadaşlarımı tanımıyorum fakat lisedeki arkadaşlarımla elimden geldiğince konuşmaya çalışıyorum onun dışında sanaldan mesela Online oyunlardan tanıştığım 4-5 yıllık arkadaşlarım var ancak lise ve sanaldakiler maalesef hepsi o üstte bahsettiğim olaya dahiller. Online oyun oynamayı da bıraktım hem oynarken sinir oluyorum hem de eskisi gibi sarmıyor o yüzden sanal alemde de sosyalleşmiyorum öyle bir şey de istemiyorum gereksiz geliyor bana bu saatten sonra oyunların Discord gruplarında beraber oynayacak adam aramak vb. Tinder gibi tanışma programları da asla kullanmıyorum kullanmam da zaten.

Başka bir şeylerle ilgilen telefonu eline alma WhatsApp kullanma diyeceksiniz ama öyle bir şey yapsam bile gerekirse 1 ay geçsin yine de samimi olduğumu düşündüğüm kişilerden mesajlar gelmiyor be dostlarım hiç kimse mi başka kimselerle WhatsApp üzerinden konuşmuyor Allah aşkına aslında salgın olduğu için bunun tam tersi olması gerekip herkes evde olduğu için insanlar daha fazla telefonda vakit geçirmesi gerekiyor ancak durum bana geldiğinde hiç de öyle gözükmüyor gibi.

Sizce ne yapmalıyım arkadaşlar bana moral verebilecek mantıklı bir şeyler söyleyin herkes evlerde kapalı iken nasıl olur da ben unutuluyorum tüm sosyal mecralarda?

Yalnızlık herkesin dediği gibi kötü bir şey değil insanlar seni daha da üzebilir özgüvenini kemirirler sen sıkı dur kardeşim iyi olan iyi olanı her zaman bir şekilde bulur.
 

Geri
Yukarı