Hiç ölümden döndüğünüz bir an oldu mu?

Karadeniz'de amcam ile birlikte 50 derece açıyla olan topraklı bir yoldan gidiyordum. Yol değil aslında, neyse.
Solda olan ağaçların dallarını tutarak ve amcamın ayak izlerine basarak ilerliyorum güvenlik için. Soluma bakıyım dedim, bakmaz olaydım. Boş. Bildiğimiz boşluk. Ben panik oldum. Neyse ilerliyoruz ayağım kaydı düştüm gidiyorum boşluğa az kaldı ölücem. 2 Amcam vardı hemen kaptılar elimden ve ben ağlayarak ve bağırarak aklımda olan bütün küfürleri saydım.
"Yaylaya çıkmak" buymuş. Ve hala benle dalga geçerler.



Ve birdaha asla Karadeniz'e gitmedim. Gitmeyeceğimde.
 
Bir keresinde dar bir kaldırımda bisiklet sürerken birdenbire bisikletin zinciri attı. O sırada da hızlı gittiğim için pedal birden boşalınca afallayıp yola düştüm. Düştüğüm şeritten de araba geliyordu, son anda diğer şeride kaçabildi. Kaçamasaydı beynimin pekmezi yolda, bu mesaj da hiç var olmamış olurdu.
 
Karadeniz'de amcam ile birlikte 50 derece açıyla olan topraklı bir yoldan gidiyordum. Yol değil aslında, neyse.
Solda olan ağaçların dallarını tutarak ve amcamın ayak izlerine basarak ilerliyorum güvenlik için. Soluma bakıyım dedim, bakmaz olaydım. Boş. Bildiğimiz boşluk. Ben panik oldum. Neyse ilerliyoruz ayağım kaydı düştüm gidiyorum boşluğa az kaldı ölücem. 2 Amcam vardı hemen kaptılar elimden ve ben ağlayarak ve bağırarak aklımda olan bütün küfürleri saydım.
"Yaylaya çıkmak" buymuş. Ve hala benle dalga geçerler.



Ve birdaha asla Karadeniz'e gitmedim. Gitmeyeceğimde.
Kabus gibi.
 
Bir arkadasin bisikletini almistim 1-2 tur atmak icin. Neyse turladim bitirdim derken donuyordum, yokusun hemen asagisinda bos bir ev var ve ucurumlu bir yol, cok tehlikeli etrafta cam dolu zaten. Bisikletin frenleri yokus asagi inerken saglamdi. Sokagin solundan dondum tam frene basip inecektim, fren patladi yerinde duran arabaya resmen uctum.
 

Geri
Yukarı